کتاب «نهضت آزادی ایران از تأسیس تا انشعاب» اثر «عباس طایفه» و «احسان کیانی» در اوایل بهمن ماه از سوی انتشارات صمدیه منتشر و راهی بازار کتاب شد. این کتاب به تحلیلی تاریخی از سیر شکلگیری و تداوم حیات سیاسی نهضت آزادی از اوایل دهة سی تا اواخر دهة پنجاه خورش
واژه ی نوستالژی از ترکیب دو واژه ی یونانی Nostos بازگشت به خانه Algia درد و رنج کشیدن ساخته شده است. علی رغم ریشه یونانی این کلمه در یونان شکل نگرفت بلکه محصول تلاش های تحقیقی «یوهانس هوفر» است.
نه هیچ کس آنقدر بزرگ و والاست که همه ی حق، نزد وی باشد، و نه حق آنقدر کوچک و کم مایه است که بتوان همه ی آنرا نزد تنها یک کس، یک گروه، یک قوم و ... یافت
تساهل و تسامح یکی از اصول مهم و حیاتی اخلاق اجتماعی است. اگر دموکراسی را بهمنزله نحوهای از مدیریت که مبتنی بر تساهل و تسامح است، بدانیم، نسبت ما با این نحله ازلحاظ فرهنگی و تاریخی چگونه است؟ اگر سیر تاریخی ایران آکنده از شاهانی است که حامیان ناشکیبایی و
مدت زمان مدیدی است که دوستی به محاق فراموشی سپرده شده است. "خود" در طی قرون متمادی از "دیگری" فاصله گرفته است و یا اینکه به طور کلی از آن منتزع گشته. نتیجهی این امر، افول اهمیت مفاهیمی همچون "همسازی" (homonoia) و "همدلی" (communion) بوده است.
فرایندی که در سیستم خاورمیانه آغاز شده قطعاً فرایندی بینظم است که بر سیستم و محیط آن بهطور هم زمان تأثیر گذاشته است و واحدهای منطقهای بهصورت فردی توانایی کنترل آن را ندارند.
یورگن هابرماس عمدتاً و بیش از هر چیز با مفهوم حوزه عمومی و نظریه کنش ارتباطیاش شناخته میشود، حوزه عمومی بهمثابه محصول ارتباط جامعه و دولت، امکان گفتگو و نقد صریح جنبهها، ابعاد و ساختارهای مختلف مسلط بر زندگی اجتماعی را برای افراد فراهم میکند.
نتخاب در شرایطی معنا پیدا می کند که تحت فشارهای درونی و بیرونی نباشد؛ البته اعمالی که برای رفع نیازها انجام میشود یک ضرورت ودغدغه اساسی است .اساسا انتخاب در شرایطی معنا دارد که دغدغه های حیاتی بقای انسانهای انسانهای جامعه مرتفع شده باشد.در این صورت فرد می
جهانی که در آن زندگی می کنیم به منتهی وسعتش مملو از فرهنگ های گوناگون است . فرهنگ هایی که با توجه به موقعیت جغرافیایی در هر سوی جهان متفاوت بوده ، فرهنگ هایی که گاهاً به اندازه تاریخ آن مرز و بوم قدمت داشته و در تاروپود مردمان آن سرزمین ریشه گسترانده است.
هابرماس از نسل جامعهشناسانی است که در فضای بحرانهای اجتماعی و سیاسی رشد کرده و شاهد بود که جوامع در چرخشهای تاریخی بارها ساختارهای اجتماعی و فرهنگی شان دست خوش تغییر قرار گرفته است
نهاد دولت، از معدود نهادهایی است که قدمتی تقریبا به اندازه تاریخ زندگانی بشر را دارا می باشد. اما همان گونه که انسان بدوی، نیاز مبرم به وجود قانون و حافظان اجرای قوانین را ضروری می دید، به یک چارچوب هنجاری و اخلاقی برای سعادت دنیوی و اخروی نیز نیاز داشت..
ژان بودریار اندیشمند صاحبنام پساساختارگرای معاصر در کتاب «وانموده و وانمایی» از جنگ خلیجفارس با عنوان «جنگی که هرگز رخ نداد» یاد میکند؛ بودریار فرانسوی برخلاف کارل مارکس که «شیوه تولید» و «نیروهای تولید» را بر منتهای اهمیت و تعینبخشی در جامعه مینشاند
پیروزی دونالد ترامپ با گرایش جهانی به پوپولیسم ملی فاشیستی، برآمده از ضعفها و فسادهای دمکراسی لیبرال، همخوان است؛ بدین شکل حتی میتوان گفت پاسخی است بهتعویقافتاده به رکود بزرگ ۲۰۰۸، به خصوص میان طبقات گستردۀ رأیدهندگانی که از توهم سیاستهای نهادی سنتی
اگرچه دولت اسلامی مدت هاست در صدر اخبار و مطبوعات جهان قرار دارد، اما بسیاری از ابعاد این گروه همچنان رازآلود و نامکشوف باقی مانده است. مقاله حاضر به این می پردازد که آیا دولت اسلامی، را یک اندیشه متمایز باید به شمار آورد؟ یک جنبش اجتماعی باید نامید؟ یا ی
تاریخنگاری چپگرای ایران،با آشنایی روشنفکران و روشنگران این دیار با خوانش روسی از اندیشهی مارکس شکل گرفت و با انقلاب زمینه برای شناخت مارکس از تختهبند کنشگری سیاسی رها شد و به حوزهی دانشگاهی رسید.