هاشمی گفت: من در حلبچه دیدم زنی بچهاش را بغل کرده که تا از پلهها به پناهگاه برود، اما همانجا در پلهها خشکش زده بود، تعدادی خانم را دیدم که به چشمهای رفته بودند تا دست و صورتشان را بر اثر سوختگی آب بزنند که همانجا خشکشان زده بود.
هر ساله پیش از نوروز کردها و فعالین حقوق بشر و محیط زیست در نقاط مختلفی از جهان مراسم های مختلفی در یادبود 5 هزار نفر قربانی حمله شیمیایی ارتش بعث به شهر حلبچه برگزار می کنند، ...
مساله اصلی گفتمان «غرب» نه دفاع از موجودیت خلقها و حقوق بشر، بلکه موضوع دفاع از بقای سرمایهداری و گردش سرمایه است. در فاجعهی حلبچه، غرب به دلیل وابستگی اقتصادی به رژیم عراق و نیز حفظ منافع اقتصادی خود در خاورمیانه سکوت اختیار نمود.
دکتر مسعود بیننده، بر این اعتقاد است که تصاویر ارائه شده از فجایعی همانند حلبچه در رسانهها یکدست ارائه نمی شوند و تکنیکهای دست کاری و اغتشاش در برساخت واقعیت رسانهای نقش مهمی را ایفا می نمایند.
حلبچه، انفال و ژنوساید، جنایت بارترین دیالوگی است که جلاد در گفتمان کردی اثبات خویشتن، به کار می گیرد. دیالوگی که به اشکال دیگر حتی اکنون اردوغان نیز مبتنی بر استراتژی تاریخ سیاسی ترکیه به کار می گیرد
بیست و شش اسفندماه سال 1366، یک روز پس از فاجعه دهشتناک حلبچه با 8 راکت آغشته به گاز خردل بمباران شیمیاییشد و در همان دم سیزده نفر از شهروندان بی گناه شهر جان بخشیدند و قریب صد نفر نیز آسیب جدی دیدند. اما هیچ گاه این فاجعه از سوی رسانه بازنمایی نشده است.