دانیار رحمانی در این گزارش تاریخی به بررسی یک مقطع حساس در تاریخ کُردها در عثمانی و سپس ترکیه پرداخته است، در زمانی که آتاترک و پیروان رادیکالش سعی در انکار و محو کُردها در این کشور تازه تاسیس کردند اما با مقاومت چندباره کُردها مواجه شدند.
گزارشی توصیفی از دانیار رحمانی در فراتاب: در حالی که امرالی، زندان و جزیرهای ممنوعه است اما چشم همهی ترکیه و جهان برای حل مسئله تاریخی کردها به این جزیره است. جزیرهی ممنوعهای که ظاهرا کلید حل یک مسئلهی بغرنج تاریخی در آنجاست!
حِصن کیفا یکی از مهمترین قربانیهای سیاستهای اردوغان در ترکیه است، شهری تاریخی که بسیاری از ساکنان کُرد و عربش از شهر مجبور شدهاند که خارج شوند و تنها تعداد اندکی از کُردها همچنان در زادگاهشان باقی ماندهاند،
زهرا دوغان هنرمند کُرد ترکیهای است که با ابداعات خلاقانهاش موفق شده است توجهات بین المللی را به آثار و پیامهایش که عمدتاً بازگو کننده وضعیت نامناسب کُردهای ترکیه است، را به خود جلب کند.
دیوان به این واقعیت اشاره دارد که زمان بازداشت و تداوم بازداشت رهبران و اعضای پارلمان از حزب HDP در زمانی انجام شده بود که مهمترین برنامه سیاسی از زمان اعلام جمهوری ترکیه در 1923 یعنی تغییر نظام سیاسی کشور در حال بحث در عرصه عمومی سیاست بود.
آنچه امروز در مورد خاورمیانه کُردی متفاوت است مواجه شدن با واقعیتی است که در آن کشورهای منطقه ای و قدرت های بین المللی دیگر نمی توانند (کارت کردها) را علیه یکدیگر به مانند گذشته به کار گیرند.
کردها و مخالفین با شدت به مراتب بیشتری تحت فشار قرار دارند و همزمان بحران های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی سرتاسر ترکیه را فرا خواهد گرفت که رهایی از این بن بست به سادگی امکان پذیر نخواهد بود.
