کد خبر: 12338
تاریخ انتشار: 5 دی 1402 - 15:48
مولف: سایمه خاک‌پور
نوشتار پیش‌رو معرفی کتاب ایران خانم فریادی از ارومیه اثر خانم سایمه خاکپور است که توسط نویسنده کتاب برای فراتاب به رشته‌ی تحریر درآمده است.

فراتاب گروه ادبی: نوشتار پیش‌رو معرفی کتاب ایران خانم فریادی از ارومیه اثر خانم سایمه خاکپور است که توسط نویسنده کتاب برای فراتاب به رشته‌ی تحریر درآمده است.

ایران خانم 

ایران مجرد، با نام هنری «ایران خانم» در سال 1951م. در روستای ایچکسو، منطقۀ «صوما برادوست» از توابع شهر ارومیه دیده به جهان گشود. وی در ایام کودکی شروع به سرودن ترانه کرد تا اینکه در اوج نوجوانی، یکی از نامدارترین آوازخوانان «ده‌نگ بیژ»های زن در عصر خود شد. ایران خانم به عنوان اولین زن دنگبیژ کُرمانج در منطقۀ صوما برادوست و رادیوی ارومیه و اطرافش شناخته شده است.

«ایران خانم فریادی از ارومیه»

کتاب ایران خانم فریادی از ارومیه، زندگینامۀ اولین هنرمند-دنگبیژ زن کُرمانج است که در رادیوی ارومیه به همراه دنگبیژ نامی ارومیه­ای «ابراهیم نوروزی» و سایر دنگبیژهای هم­دورۀ خود ترانه­سرایی کرده است. در این کتاب، ایران خانم سخنان و ترانه­هایی را که بازگوکنندۀ سرگذشت انسانی است، با ابزارهای دنگبیژی گردآوری کرده است. این کتاب علاوه­بر هنر دنگبیژی ایران خانم، آوارگی، تراژدی، غم و غصه، اشک و شادی، گلایه، فریاد و فغان زنان به خصوص زنان هنرمند کُرد را برایمان آشکار کرده و با تمام جزییات ثبت کرده است.

در این کتاب، گاهی احساس و اندیشه­های نویسنده نیز با غم و غصه­های راوی کتاب، گلستان، دختر ایران خانم درهم آمیخته شده و خواننده را به تفکر وامی­دارد که از خویش بپرسد: ایران خانم که بود؟ شاید دخترش گلستان باشد؟ شاید هم سایمه، نویسنده این کتاب باشد؟  و شاید هم مادران و خواهران ما باشند؟ نه نه، شاید هم همۀ جامعۀ زنان کُرد باشند. شاید هم کل جامعۀ ما..!

کتاب ایران خانم فریادی از ارومیه با پیشگفتار نویسنده شروع می­شود و راوی کتاب، گلستان، از کودکی ایران خانم گرفته تا روزی که ایران خانم به طرز بسیار ناعادلانه­ای رخت از جهان بر می­بندد، را نکته به نکته نقل­قول کرده و کتاب با متن آوازهای ایران خانم و چندین عکس از وی به پایان می­رسد.

 

پیشگفتار کتاب:

وقتی از جایگاه زنان کُرد در موسیقی سخن به میان می‌آید، دو فاکتور زن و موسیقی در قالب زبان کُردی را باید مد نظر قرار داد. کُردها، علی‌رغم اینکه مردمانی بودند که در طول تاریخ مشقت­های بسیاری را تحمل کردند، اما همواره چون نگینی در دل خاورمیانه در میان ملت­هایی که گاه دوست و همسایه و گاه دشمن­شان بوده­اند، درخشیده‌اند و نمی­توان این منطقه را بدون در نظر گرفتن تاریخ و فرهنگ کهن کُردها متصور شد. زنان کُرد از دیرباز نقش پررنگ‌تری نسبت به زنان سایر اقوام ساکن در این جغرافیا، در همۀ ابعاد زندگی و حفظ و حراست از فرهنگ و تاریخ­شان داشته‌اند.

موسیقی هر قوم و ملت، نمایانگر هنر و فرهنگ آن­هاست؛ اما برای کُردها، موسیقی و ترانه­سرایی چون ریسمانی است که موجودیت­شان و تاریخی که هیچ­گاه فاتحان ننوشته‌اند، به آن متصل بوده است و در سال­هایی که حتی زبان­شان ممنوع بوده، رمز ماندگاریشان بوده است.

ترانه‌سراها و دنگبیژهای کُرد، تاریخ را در سینه‌ نگه­داشتند و آن را به زیباترین صورت، بر زبان آوردند. تاریخی که تاریخ­نویسان سایر ملل که بر آنان تسلط یافتند، سعی نمودند آن را از صفحات نوشته شدۀ تاریخ حذف کنند و این­گونه شد که بیشتر تاریخ اخیر کُردها به صورت شفاهی و توسط همین ترانه­سراها و دنگبیژها حفظ شد.

شاید ساده‌ترین نوع دنگبیژی را در مرثیه‌هایی بیابیم که زنان کُرد آنان را فی‌البداهه بر جنازۀ عزیزان از دست رفته‌شان می‌سرودند و چنان تار و پود کلمات سوزناک را با قافیه‌هایی که بر قلب­شان الهام می­شد، پیوند می‌دادند که مبالغه نیست اگر آنان را با شاعران بزرگ زمان خود مقایسه کنیم.

همانطور که گفتیم، موسیقی علاوه بر جایگاه هنری‌اش، در نزد کُردها همچون صندوقچه‌ای از رخدادها و وقایع مهمی بوده است که در تاریخ حیات این ملت روی داده‌ است و چه کسی بهتر از زنانی که در بطن این رخدادها بوده‌اند، می­توانست چنین استادانه آن‌ها را در قالب شعر و ترانه و موسیقی بیان کند.

کُردستان ایران، به عنوان بخش از سرزمین کُردستان که پس از معاهدۀ قصرشیرین همچنان در خانۀ پدری باقی ماند، گهوارۀ فرهنگ و هنر و ادبیات کُردی بوده است که تقریباً همۀ گویش‌های کُردی از لهجه‌های مختلف کرمانجی تا سورانی و هورامی و کلهری و لکی را در خود پرورانده است. البته پر واضح است که نقش زنان در این سرزمین در تمام زمینه‌ها و از جمله هنر و موسیقی انکار ناپذیر است.

از مویه‌های سیاچمانه از دل هورامان تا صدای بی­بدیل ایران خانم در ارومیه و صدای تکرار نشدنی مرضیه، هنری را می­بینیم که بر گیسوان زنان کُرد آویخته شده و اکنون در کنار میکرفون و ساز و تار و تنبک زنان، در جای­جای کردستان آرام می­گیرد. بی‌هوده نیست اگر بگوییم که حتی تعداد قابل­توجهی از ترانه­سراهای مرد نیز، هنر را از مادران­شان آموخته و به ارث برده‌اند؛ چنانچه عثمان خالدی معروف به سلطان سیاچمانه گفته است که این هنر را از مادر خود به ارث برده است (اعتماد/ ۲۰ بهمن ۱۳۹۰). همچنین دنگبیژ ارومیه­ای قادر صوفیانی نیز گفته است که اشک­های مادرم مرا به سوی دنگبیژی سوق داد.

اکنون دیگر، زنان بخشی جدایی­ناپذیر از موسیقی کردی هستند و تقریباً هیچ گروه کردی را نمی­توان در کردستان ایران یافت که زنان جزئی از آن نباشند. دف نوازی‌های زیبای کردستان را دیگر کسی نمی­تواند بدون حضور زنان تجسم کند و البته گروه‌های بزرگ موسیقی چون کامکارها بدون حضور زنان کامل به نظر نمی‌رسند و اکنون، زنان ریسندۀ بی­بدیل تار و پود موسیقی کُردی در کردستان ایران به شمار می­روند.

می­توان گفت زن و موسیقی در کُردستان مثل روحی در دو بدن هستند که جدا کردن آن­ها از هم غیرممکن است. شاید، با هم تاریخی را تکمیل می­کنند که بدون حضور هم، ناقص می­مانند. در این کتاب شاهد زندگی زنی کُرد، شخصیتی بزرگ و هنری چون ایران خانم خواهیم بود که در واقع با وجود زندگی پر از هنر، غم و درد او، مهرش را به تاریخ دنگبیژی زده است. این کتاب، چنان­که از نامش پیداست، فریاد و فغان میلیون­ها انسان را چون سیل در برگرفته و ما را از خواب غفلت بیدار می­کند.

 

مشخصات کتاب در یک نگاه

عنوان کتاب: ایران خانم فریادی از ارومیه

پدیدآور» سایمه خاکپور

مشخصات نشر: استانبول، نوبهار 2023

تعداد صفحات:100

شمارگان: 500

 

نویسنده کتاب در یک نگاه

سایمه خاکپور در سال 1983 م. در شهر ارومیه متولد شد. وی در دانشگاه استانبول، در رشتۀ ادبیات زبان ترکی استانبولی تحصیل کرد و سال­های بسیاری در حوزۀ ادبیات کُردی فعالیت داشت. سایمه خاکپور حدود 8 سال است که به­طور حرفه­ای مشغول کار ترجمه از زبان کُردی به فارسی و بالعکس، در ژانر رُمان است. او در کنار ترجمه، داستان­های کوتاه­ زیادی هم به زبان کُردی به رشته تحریر در آورده است که یکی از داستان­هایش با نام "فریاد دلِ عاشقان کوران" (کوران نام یکی از روستاهای مرزی توابع ارومیه است.)، جایزۀ بهترین داستان سال 2021  در فستیوال شهر لاهۀ هلند را کسب کرد.  

 

آثار و ترجمه­های او:

  • 99 مهرۀ پراکنده- رُمان- ترجمه (رمان 99 مهرۀ پراکنده در سال 1400 در آیین اختتامیه چهارمین دوره جایزه کتاب سال استان آذربایجان غربی، کتاب برگزیده سال انتخاب شد).
  • پرواز با بال­های شکسته - (عشق در سایۀ علم­دارانِ پرچم سیاه)- رُمان- ترجمه.
  • صدسالگی یک فریاد، کراپت خاچو- زندگینامه (هنرمند فقید ارمنی کراپت خاچو که 95 سال به زبان کُردی آواز خواند).
  • فریاد نِی- رمان – ترجمه.
  • ایران خانم فریادی از ارومیه- تألیف و تحقیق زندگینامه.
  • کتابی دیگر در دست ترجمه است.

 

 

بازنشر این مطلب با ذکر منبع «فراتاب» بلامانع است

نظرات
آخرین اخبار