ايران پس از پذيرفتن برجام وارد تعهدي جهاني شده است و مانند سابق نمي تواند سياست هاي مشابه سال ٨٤ و ٨٨ را با این پیش فرض كه مصالح داخلي به بيرون از مرزها ربطي ندارد، به اجرا در آورد
با دو سئوال متفاوت مواجه هستیم که باید آنها را از یکدیگر تفکیک کرد. نخست این که آیا تحریمها منجر به نشستن ایران پای میز مذاکره شده بود؟ و دوم این که آیا تحریمها در حصول برجام موثر بود؟