یک طبقه حاکمه در حال تغییر جهان است. نظام های دموکراتیک البته در بسیاری از کشورهای غربی دچار فرسایش شده است. اما موفقیت این حکام خودکامه را چگونه می توان تبیین کرد؟
در حالی که حدود دو سال به انتخابات آینده ریاست جمهوری ترکیه باقی است، به نظر می رسد «رجب طیب اردوغان» برای پیروزی در انتخابات تعیین کننده سال 2019 که میتواند تاریخ معاصر این کشور را متحول سازد، کار دشوار تری در پیش رو دارد...
پس از کودتای نافرجام 15 جولای 2015 سیاست ترکیه بیش از پیش روند شخصیسازی قدرت و حزب حاکم در لوای «رجبطیب اردوغان» و نیز نقض استقلال قوا را شاهد بوده است.
تقریبا یکسال از کودتای نافرجام ترکیه که باعث شد زندگی میلیون ها نفر از شهروندان این کشور تحت تاثیر قرار بگیرد می گذرد. اثرات این رخداد پیچیده نه تنها در ساختار سیاسی ترکیه بلکه در ساختار اقتصاد این کشور نیز قابل توجه است.
آنچه که در ترکیه طی بیش از دو دهه می گذرد، تصویری تمام عیاری است از ابتلاء این جامعه به عارضه و تب سوزان خلافت و استقرار شریعت در مقابل نسخه های برآمده از مدرنیته سیاسی
پیروزی شکننده اردوغان در رفراندوم اصلاحات قانون اساسی
روز یکشنبه تنها چند ساعت پس از به پایان رسیدن زمان اخذ آرای مردمی در رفراندوم اصلاحات قانون اساسی ترکیه، مراجع رسمی از پیروزی شکننده 51 درصدی طرفداران تغییر قانون اساسی خبر دادند...
من که عمیقا عاشق ترکیه ام برای این بوم زیبا اشک می ریزم این کشور که از حیث غنا و تکثر عناصر تمدنی با ایتالیا و فلسطین قابل مقایسه است، احتمالا وارد عصر تاریکی شده است
در قلعه حیوانات با ترسیم نقشه ای هوشمندانه همه را در برابر دو گزینه قرار داده بودند: دیکتاتوری «ناپلئون» و یا بازگشت مالک مزرعه. طبیعتا همه دیکتاتوری «ناپلئون» را ترجیح می دادند چرا که از بازگشت مالک مزرعه به شدت هراسناک بودند در صورتی که اصلا بازگشتی در
کردها و مخالفین با شدت به مراتب بیشتری تحت فشار قرار دارند و همزمان بحران های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی سرتاسر ترکیه را فرا خواهد گرفت که رهایی از این بن بست به سادگی امکان پذیر نخواهد بود.
یکی از ماندگار ترین دیالوگ های تاریخ سینما جمله ی مشهوری است که در فیلم آیوانهو، آیوانهو در پاسخ به سوال آیزاک که از وی می پرسد چه خبر از سرزمین های مقدس؟ جواب می دهد که جنگ تمام شده است و حقیقت یک بار دیگر چهره ی خود را نمایان کرده است
کودتای 15 ژوئیه آغاز دوره ای جدید در سیاست داخلی و خارجی ترکیه است. ترکیه از یک طرف به باز سازی سازمان ها و ارگان های حیاتی نظام که در طول چهل سال مورد هدف عوامل نفوذی گولن قرار گرفته بود، خواهد پرداخت و از طرف دیگر
در سال های اخیر سوالی اساسی همواره ذهن ناظران امور ترکیه را به خود مشغول داشته است؛ عوامل حفظ و گسترشِ تقریبا مستمر قدرت رجب طیب اردوغان در سپهر سیاسی ترکیه چه بوده است؟ پس از اعتراضات پارک گزی در سال 2013 بتدریج اصلاحات دموکراتیک حزب عدالت و توسعه کمرنگ