«هیچ دوستی بجز کوهستان» تنها داستان یک فرد نیست. این کتاب، در حقیقت صدای تمام مردمی است که در پی آزادی، هویت خود را گم کردهاند. بوچانی با این اثر، از ما میپرسد: آیا آزادی تنها یک آرزوست؟ آیا مرزهای جغرافیایی و سیاسی میتوانند انسانیت را از بین ببرند؟ او نشان میدهد که این دیوارها تنها محدودیتهای جغرافیایی نیستند، بلکه مرزهای انسانیای هستند که ما در درون خود میسازیم.
فراتاب: هیچ دوستی بجز کوهستان نام کتابی است که برگرفته از یک ضربالمثل کُردی است. این ضربالمثل بهوضوح به حقیقت تلخ و تاریخی مردم کرد اشاره دارد: کوهها تنها پناهگاه مردم کُرد بودهاند چرا که در جهانی پر از بیعدالتی، هیچکس جز کوهها یار و یاور آنها نبودهاند. کتاب «هیچ دوستی بجز کوهستان» تنها یک سرگذشت شخصی نیست؛ بلکه داستان مردمانی است که در جستوجوی آزادی و سرزمین خود، گرفتار سیاستها و مرزهایی بیرحم شدهاند. بهروز بوچانی در این کتاب، با روایت خود از درون اردوگاه مانوس، نهتنها از درد و رنج شخصیاش مینویسد، بلکه صدای کسانی است که در جستوجوی آزادی، سرزمین خود را ترک کردهاند اما به جای آزادی در جایی گرفتار شدهاند که تنها هدفش درهم شکستن ارادههایشان است.
وقتی به نام کتاب فکر میکنیم، شاید ابتدا به یاد سرزمینهای کوهستانی بیفتیم، اما این نام تنها به کوهها اشاره نمیکند. «هیچ دوستی بجز کوهستان» اشاره به واقعیتی تلخ از تاریخ مردم کُرد دارد که برای قرنها تنها در جستوجوی آزادی در کوهها پناه گرفتهاند، چون در دنیای سیاستهای بیرحمانه هیچ پناهی برایشان وجود نداشته است. بهروز بوچانی این حقیقت را با قلم خود در دل داستانش به تصویر میکشد؛ جایی که او از داخل اردوگاه مانوس مینویسد، از جایی که او و دیگر پناهجویان به محاصره دیوارهای بلند و غیرانسانی گرفتار آمدهاند. این کتاب روایت درد و رنج یک فرد است، اما در حقیقت داستان تمام مردمی است که برای رسیدن به آزادی و انسانیت، به دیوارهایی بیرحم برخورد کردهاند.
مشخصات کلی کتاب
- نام کتاب: هیچ دوستی بجز کوهستان (No Friend But the Mountains)
- نویسندە: بهروز بوچانی
- مترجم: سمیه هاشمی
- ناشرفارسی: نشر میلکان
- سال انتشار: ۲۰۱۸ (نسخه اصلی)، ۱۳۹۸ (نسخه فارسی)
- تیتراژ و استقبال: حضور در فهرست پرفروشترین کتابهای ایران
- جوایز: نامزد جوایز معتبر جهانی در حوزه حقوق بشر
- تعداد صفحە: ۳۲۴ صفحه
- ژانر: ادبیات سیاسی، مستند، حقوق بشر
معرفی نویسندە و مترجم
بهروز بوچانی نویسندهای کُرد است که کتاب «هیچ دوستی بجز کوهستان» را در حین حبس خود در اردوگاه مانوس نوشت. او در این کتاب از دردهای خود و دیگر پناهجویان میگوید. این کتاب نوری به تاریکیهای جهان پناهندگی میافکند و بهطور ویژه داستان مردم کُرد را در دورانهای مختلف روایت میکند.
مترجم فارسی این کتاب، سمیه هاشمی، توانسته است با دقت و وفاداری به متن اصلی، روح کتاب را به زبان فارسی منتقل کند.
پیام کتاب
«هیچ دوستی بجز کوهستان» تنها داستان یک فرد نیست. این کتاب، در حقیقت صدای تمام مردمی است که در پی آزادی، هویت خود را گم کردهاند. بوچانی با این اثر، از ما میپرسد: آیا آزادی تنها یک آرزوست؟ آیا مرزهای جغرافیایی و سیاسی میتوانند انسانیت را از بین ببرند؟ او نشان میدهد که این دیوارها تنها محدودیتهای جغرافیایی نیستند، بلکه مرزهای انسانیای هستند که ما در درون خود میسازیم.
برداشت من از این کتاب
خواندن «هیچ دوستی بجز کوهستان» به من این آگاهی را داد که هیچ مرزی نمیتواند اراده انسانها را از بین ببرد. این کتاب باعث شد که به تاریخ مردم کُرد و مشکلات پناهندگان با دیدی متفاوت نگاه کنم. حقیقت این است که هیچکس نباید در جستوجوی آزادی، در جایی گرفتار شود که دیوارهای بیرحم اطرافش باشند. مطالعه این کتاب به همه کسانی که با مشکل حقوق بشری مواجهاند یا به دنبال درک رنج انسانها هستند، پیشنهاد میکنم.
آیدا حیدری از اعضای کلاس روزنامهنگاری و برندسازی فراتاب – دوره 15.
بازنشر این مطلب با ذکر منبع «فراتاب» بلامانع است.