فراتاب: نیم ساعت مانده به حرکت اتوبوس به قهوهخانهی روبروی ترمینال رفتم، پیرمردی با مردی میانسال بگومگو داشتند، قهوهچی را حَکَم کرده بودند، پیرمرد پرسید آخر این درست است که سر تقاطع سلفچگان که دید مناسب نیست از شاگردم میخواهم ببیند آیا از سمت دیگر ماشین نمیآید که حرکت کنم، آقا جواب میده «ماشین میاد، نمیاد» میپرسم حالا بروم یا نه، شاگردم میگه «برو، نرو، خودت میدانی» شاگرد هم در جواب خیلی خونسرد گفت: «اگه خوب فرمان بدم همه چی رو بحساب خودش میزاره، اگه اتفاقی بیوفته من میشم مقصر» الانم میگم خودت میدانی، خواستی بری برو، نخواستی نرو»
چرا پزشکیان برنامهی مشخصی ارائه نداد؟
مسعود پزشکیان در مناظرهها نخست کوبیدن نصف و نیمه رقیبان را سرلوحه قرار داد، تعدادی را پوششی و تعدادی را تندرو معرفی میکرد تا مردم را از آنها بترساند و همزمان نرخ مشارکت را هم بالا ببرد، سپس قول تبعیضزدایی داد، به این امید که نظر اقلیتها را جلب کند، ولی در عینحال هیچگاه برنامهای مدون برای حل مشکلات ارائه نداد و مدام خود را موظف به حرکت در مسیر سند چشمانداز ۲۰ساله و سیاستهای کلی ابلاغی رهبری معرفی میکرد.
مسعود پزشکیان در مراسم تنفیذ حکم ریاستجمهوری ضمن سپاسگزاری از رهبر انقلاب گفت: «من و دولت آینده رسالت و مسئولیتمان برای رسیدن به این چشم انداز، تعهد به اون چشماندازی است که مقام معظم رهبری تعریف فرمودند و سیاستهای کلی است که ابلاغ نمودند.»
همچنین در مراسم تحلیف، دولت خود را «دولت وفاق ملی» خواند و افزود: «محور همگرایی و التزام به قانون اساسی، سند چشم انداز و سیاستهای کلی مقام معظم رهبری خواهد بود.»
رییسجمهور در نخستین حضورش در هیات دولت گفت: «قرار نیست یک برنامه جدید بیاورم.»
این همه یعنی رییسجمهور صرفاً خود را مجری میداند، اگر شرایط رو به بهبود رفت خود و تیمش را لایق و موفق قلمداد میکند، ولی اگر شرایط بدتر شد خواهد گفت، من که از ابتدا گفته بودم قرار نیست یک برنامه جدید بیاورم و اعلام کرده بودم که میخواهم در مسیر سند چشمانداز و سیاستهای کلی حرکت کنم.
مسعود پزشکیان میداند رفع چالشهایی که در داخل و خارج کشور پیشروی وی و دولت آینده قرار دارد با اختیارات فعلی ریاستجمهوری قابل حل نیست، لذا پزشک ما این نسخه را در نظر گرفته تا شاید عاقبتی بهتر از اسلاف خود داشته باشد.
گزارش از فواد حسینی
بازنشر این مطلب با ذکر منبع «فراتاب» بلامانع است
