هفته نامه اکونومیست در شماره جدید خود با اشاره به اوضاع سیاسی بریتانیا می نویسد: یک اتاق فکر نشان می دهد بریتانیایی ها در حال کشیده شدن به سوی ایده های سنتریستی سیاسی هستند، بنابر این اگر از زبان توری ها ایده های چپ گرایانه شنیدید تعجب نکنید. هم «جرمی کوربین»، رهبر حزب کارگر و هم «مایکل گاو»، وزیر محیط زیست کابینه محافظه کاران می گویند: سرمایه داری در بریتانیا تنها منافع نخبگان را تأمین می کند. از سوی دیگر «فیلیپ هاموند»، وزیر خزانه داری و «جان مک دانل»، وزیر خزانه داری دولت در سایه نیز خواهان افزایش مالیات ها برای ارتقای سطح خدمات به اقشار آسیب پذیر شده اند. اتاق فکر ای.پی.پی.آر که در زمینه افکار سنجی فعالیت می کند، در گزارش جالبی از شکل گیری گرایشی در بطن جامعه بریتانیا خبر می دهد که وامدار هر دو جریان چپ و راست است.
در این گزارش اقتصاد بریتانیا «از هم پاشیده» تصویر شده که در آن رشد درآمدها متوقف شده و نابرابری در درآمد و توزیع ثروت به شدت افزایش یافته است.ای.پی.پی.آر در این گزارش چند راهکار برای تعدیل اوضاع پیشنهاد می کند، از جمله افزایش مالیات اغنیا مثلاً از طریق جایگزین کردن مالیات بر ارث با یک کمک هزینه مادام العمر برای فقرا به طوری که نابرابری کاهش یابد و عواید دولت از محل مالیات افزایش یابد. این مهم مستلزم وضع نرخ مالیاتی حداقلی بر شرکت های چند ملیتی است. گزارش ای.پی.پی.آر همچنین نشان از آن دارد که عضویت مردم در باشگاه های هر یک از احزاب در سال های اخیر تغییرات قابل توجهی کرده است.
از سال 2014 تا کنون بیش از 500 هزار تن به باشگاه های حزب کارگر پیوسته اند. همچنین طرفداران مستقیم دو حزب لیبرال دموکرات و ملی گرایان اسکاتلند نیز به بیش از 100 هزار تن بالغ شده است. این در حالی است که اعضای باشگاه های حزب محافظه کار از سال 2008 پیوسته در حال تنزل است و از نزدیک به 300 هزار نفر به 100 هزار نفر کاهش یافته است. به نظر می رسد موجی از سنتریسم در حال تبدیل شدن به جریان اصلی در سپهر سیاسی بریتانیا است.
برگردان به فارسی: منصور براتی
