فراتاب - ریحانه تهامی: هشتم مارچ، برای زنان سراسر دنیا روزی حساس و معنی دار است. این روز در ابتدا به عنوان یک رویداد سیاسی سوسیالیستی آغاز شد، اما بعدها در فرهنگ بسیاری از کشورها نمایان گشت. در هشتم مارچ ۱۸۵۷، زنان کارگر کارگاههای پارچهبافی و لباسدوزی در نیویورک آمریکا به خیابانها ریختند و خواهان افزایش دستمزد، کاهش ساعات کار و بهبود شرایط بسیار نامناسب کار شدند. این تظاهرات با حمله پلیس به زنان برهم خورد. در نهایت نیم قرن بعد با پیشنهاد یکی از مبارزان اجتماعی از کشور آلمان بنام کلارا زتسکین در کنفرانس زنان سوسیالیست (کوپن هاگن ۱۹۱۱) هشتم مارچ روز همبستگی بین المللی زنان جهان اعلان گردید که هدف بسیج توانایی زنان در مبارزه مشترک شان به خاطر کسب حقوق مساوی با مردان و مبارزه بر ضد تبعیض جنسی زنان در حیات اجتماعی بوده است. در آمریکا و اروپا، زنان علیه سنن و قیود و قوانین مردسالارانه و احکام اسارت بار کلیسایی بپا خواستند. در جنبش زنان موضوعاتی نظیر حق طلاق، حق سقط جنین، تامین شغل، منع آزار جنسی، ضدیت با هرزهنگاری، کاهش ساعات کار روزانه و غیره مطرح شد. این جنبش موفق شد در برخی از این زمینهها پیشروی کند. در تظاهرات هشتم مارچ ۱۹۶۹ زنان در دانشگاه برکلی در آمریکا گرد آمدند و علیه جنگ در ویتنام تظاهرات کردند. بالاخره در سال ۱۹۷۷ سازمان ملل در قطعنامهای ۸ مارچ را با عنوان «روز حقوق زنان و صلح بینالمللی» وارد تقویم رسمی خود کرد.
زنان در خاورمیانه
این روز که در اکثرکشور های جهان به خاطر ارج گذاری از مبارزه تاریخی زنان به خاطر کسب جایگاه وزین اجتماعی و تضمیمن های قانونی آن تجلیل می شود و با اهدای یک شاخه گل از بانوان خود استقبال می کنند، زنان کشورهای خاورمیانه همچنان متحمل سخت ترین تبعیض های جنسیتی هستند. زنان خاورمیانه، امروز با بسیاری از مشکلات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی دست به گریبان هستند. هنوز جلوه های آشکاراز تبعیض و ستم جنسی بر جوامع مختلف مستولی است، هنوز هم ممانعت های آشکار و گاه پنهان سد راه زنان قرار دارد که از شکوفایی توانمندی های آنان در امر ساختار نظام اجتماعی می کاهد.
در چند سال گذشته با شروع جنگ داخلی سوریه و همزمان با پیدایی داعش و گروه های رادیکال وضعیت زنان در مناطق مختلف خاورمیانه بغرنج تر و سخت تر شد و در پاره ای موارد مانند زنان ایزدی و دیگر زنان در قلمروی داعش، اقدامات دوران برده داری نظیر خرید و فروش زنان و تجاوزهای سازمان یافته باز تکرار شده است که متاسفانه تا امروز همچنان ادامه دارد.
جهان در حالی روز هشتم مارس را جشن میگیرد که زنان همچنان با تبعیض های حقوقی و جنسی بسیاری دست و پنچه نرم میکند ،از اختلاف فاحش دستمزدها در کشورهای پبشرفته گرفته تا نابرابری های اجتماعی و سیاسی در کشورهای در حال توسعه،اما همچنان زنان برای رسیدن به برابری های اجتماعی و سیاسی و حقوقی خود مبارزه میکنند و به راه خود ادامه می دهند.