به گزارش فراتاب ، کتاب مجموعه اشعار فرهاد پيربال با عنوان «آه عشق من» به تازگی با ترجمه باسط مرادی توسط انتشارات چلچله منتشر و راهی بازار نشر شده است.

فرهاد پیربال  شاعر، نویسنده و پژوهشگر در سال 1961 در شهر اربیل کردستان عراق متولد شد. وی کودکی و نوجوانی‌اش را در همان شهر گذراند و بعدها به سلیمانیه رفت تا در دانشگاه آنجا زبان و ادبیات کردی تحصیل کند.
پیربال به خاطر مبارزاتش با حکومت صدام ابتدا به ایران پناهنده شد و سپس زندگی در تبعید را در کشورهای سوریه، دانمارک، ایتالیا، آلمان و فرانسه سپری کرد.
وی در سال 1993 از دانشگاه سوربن فرانسه درجه دکتری تاریخ و ادبیات معاصر کردی را اخذ کرد. از پیربال تا کنون 53 کتاب در حوزه های مختلف ادبی از جمله شعر، داستان کوتاه، رمان و نقد ادبی منتشر شده است.

در بخشی از مقدمه اين كتاب آمده است:این هنرمند را به صراحت و به جرات می توان دیوانه ترین عاقل، منتقد و یکی از فعال ترین چهره های ادبی و اجتماعی برجسته در کوردستان نامید. شخصیتی که به همه کس و همه چیز انتقاد دارد. او نقش و نمونه ی بارز و کامل یک روشنفکر را برعهده گرفته است. اگر بخواهم به صورتی کلی تر به ترسیم چهره ای از چنین پدیده ای بپردازم، درواقع این شاعر مساوی با مسئولیت است؛ و همانگونه که در کتاب و نوشته هایش بوضوح مشاهده می شود این نویسنده ی بزرگ به کل بشریت می اندیشد و مسئله جهانشمولیت را مهمِ مرکزی در آثارش می داند، به عبارتی این انسانِ برجسته، هم اگزیستانسیالیست است، هم یگانه، هم متفاوت و هم منتقد، این پژوهشگر هم مجرم است و هم گناهکار، درواقع وی دردمند است و دردهایش مثل دردهای مردم زمانه نیست، بلکه از درد مردم زمانه اش است، با نگاهی به آثار ارزشمند این شاعر بزرگ کورد، درخواهیم یافت که وی به معنای واقعی کلمه یک انسان مدار است، به عبارتی تمامی رنگ ها را در خود دارد و مجموعه و گنجینه ای است متفاوت از صداها و فرم های گوناگون و مختلف ادبی - هنری، و هر روز در پی ترکیب و تغییر و تقلید و آفرینش و تجربه های ادبی و شعری تازه و نو می باشد. وی متفکری است که عظیم ترین اندیشه های بشری را در آثار خود به کار می گیرد، چون وجدان بیدار جامعه است و دشمن سرسخت هر نوع ایدئولوژی و معترض به هر ساختاری، او آنارشیستی است که فرسخ ها...را در می نوردد و مرزها را می شکند و در قبال هر چیزی مسئول و پاسخگوست، این نویسنده ی بزرگ، هم از سکوت می پرهیزد و هم سکوت می کند، هم می خروشد و هم غرش اش بنیادها را درهم می ریزد و بنیادش بی بنیادی است، چرا که به سوی ابرانسان شدن گام می نهد، او هم به مقام ابژگی ظاهر می شود و هم در هیئت سوژگی قرار می گیرد، وی هم چرخ محرکه ی جامعه اش شده است و هم منفعل می شود و هم مفعولیت اش زمینه ساز بازفاعل بودنش، درواقع وی موجودی است سیاسی و وجودآفرینی که سیاسی کننده ی هست هاست، این شخصیت عجیب، به باور من یکی از جدی ترین آغازگرانِ کنش هایِ آزادِ ادبی- اجتماعی مدرن- پست مدرن و پایان دهنده ی واکنش هر قدرت و سلطه و سانسوری بر ادبیات و اجتماع کورد به شمار می رود، در واقع او را می توان همان خودِ کنش نامید. به عبارتی وی پدیده ای است طاغی و دازاینی اصیل، و پشت هر چیزی مرگ را تشخیص می دهد، و زندگی را در مرگ - هرچیزی، جستجو می کند، وی هم می آفریند و هم ویران می کند، کوتاه اینکه او دیالکتیک عجیبی است و در کل، هیچگاه اغوای سکس و قدرت نشده و در هیچ رسانه ای تکثیر نمی شود، چرا که هنرمندی است با هاله و اصالتمندی خاص خود و مهمتر از همه صدایی است همیشه "معترض"...

رمان«ابرهای دانیال» اثر بختیار علی،پژوهشی در معانی دیگر شعر اثر بختیار علی«نوشتاری در شعر و فلسفه»،رمان «هتل اروپا» اثر فرهاد پیربال،«خورشید در جام شکسته» اثر قباد جلی زاده،«عشق به طعم گیلاس» اثر ابراهیم اورامانی تعدادی از آثاری هستند که با ترجمه باسط مرادي منتشر شده‌اند.