فراتاب- بین الملل: استانبول- روز یکشنبه هنگامی که ترکیه، مجلس و رئیس جمهور را طی انتخاباتی سراسری انتخاب کرد، من یکی از روزهای انتخاباتی ملال آور در زندگی بزرگسالی ام را تجربه کردم. نه تراژدی بود و نه کمدی! فقط تکرار چیزی است شبیه این: "پیروزی انتخاباتی برای محافظه کاران ترکیه".
من صبح هنگام در مدرسه ای یونانی در منطقه جهانگیر استانبول، رای دادم و ساعات بعد را در بازار به تماشای فیلم گذراندم. عصر روز یکشنبه هنگام بازگشت، سکوتی رعب آور همه جا را فراگرفته بود. این سکوت در پی عبور یک اتومبیل از خیابان باریک، با شعار انتخاباتی شکسته شد: "رجب طیب اردوغان!" تازه متوجه شدم چه اتفاقی افتاده است.
این نام سه بخشی، مانند نام مصطفی کمال آتاتورک، نه تنها یک رهبر بلکه تداعی کننده یک ایدئولوژی و برای بسیاری از ترک ها بیان گر وضعیت موجود است. آقای اردوغان با 53 درصد آرا پیروز این رقابت شد و قدرت را آن گونه که می خواست تثبیت کرد.
او با اکثریت خاموش، ترک های طبقه متوسط که مالیات می پردازند و می خواهند حساب بانکی شان را افزایش دهند، سخن گفت. اردوغان متعهد شد که آنها را از شر اراذل، فرقه های مذهبی، شورشیان مسلح و مشکلات پیوستن به غرب در امان دارد. در سال های اولیه قدرت، آقای اردوغان تهدیدی برای ثبات ترکیه تصور می شد. با سیستم جدید، او همان تصویر را عینیت بخشیده است.
در پی کودتای سال 2016، آقای اردوغان با حزب جنبش ملی اتحادی تشکیل داد. به دنبال پیروزی انتخاباتی حزب ملی گرایان در روز یکشنبه، حزب عدالت و توسعه آقای اردوغان می تواند اکثریت را در پارلمان در اختیار داشته باشد. دو هفته پیش آقای اردوغان وعده داد که پس از انتخابات، وضعیت اضطراری کشور را لغو کند. لحن او در سخنرانی پیروزی که در مرکز حزب خود ارائه کرد، مسالمت آمیز بود. اردوغان در مورد کنار گذاشتن تنش های گذشته صحبت کرد. سیاستمداران دربند، نویسندگان و روزنامه نگاران ممکن است صحبت های او را باور نداشته باشند.
آقای اردوغان در پنج سال آینده هیچ انتخاباتی پیش رو ندارد و می تواند در طول زمامداری خود، از تنش های اجتماعی جلوگیری کند. مبارزه او با "اقلیت های جنجالی"، فمنیسیت ها، سوسیالیست ها، فعالان حقوق بشر و حتی اسلام گرایان خلق هم ردیف او، به نفعش تمام شده است.
در فقدان انتخابات، زندانی کردن روشنفکران یا حفظ وضعیت اضطراری معنای چندانی ندارد. علاوه بر این، با فروش شرکت دوغان مدیا- بزرگترین گروه رسانه ای ترکیه- به یک متحد، اکثر حامیان رسانه های ترک، در کنار آقای اردوغان هستند. تنها رسانه ترکیش فاکس روپرت مرداک (Rupert Murdoch) موضع انتقادی دارد، اما این رسانه نیز تغییر خواهد کرد. به نظر می رسد روزهای ضدیت اردوغان و رسانه ها رو به پایان است.
در روزهای آینده، رئیس جمهور تغییراتی در دولت ترکیه ایجاد خواهد کرد. هنگامی که آقای اردوغان از سیستم اجرایی جدیدی که در حال برنامه ریزی آن بود، رونمایی کرد، تحلیل گران آن را به منظومه شمسی تشبیه کردند. آقای اردوغان مانند خورشید در مرکز این منظومه قرار دارد. او شانزده سیاره یا وزارتخانه دارد. نه قمر مصنوعی یا نهاد سیاسی او، به صورت تخصصی در زمینه هایی نظیر بهداشت، سیاست خارجی و اجتماعی، فعال خواهند بود. وزارت اتحادیه اروپا که بر روی مذاکرات مربوط به عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا کار می کند، متوقف شد و مجوز آن در وزارت خارجه لغو شد.
کاخ جدید ریاست جمهوری ترکیه که از روی کاخ سفید مدلسازی شده است، درهای بیش از هزار دفتر خود را به روی متخصصانی که برای رئیس جمهور کار می کنند، خواهد گشود. آقای اردوغان هنگام معرفی سیستم جدید گفت: "روند تصمیم گیری، سریعتر و خدمات نتیجه محور خواهد بود."
اما مجلس ترکیه همچنان استوار ایستاده و ممکن است اوضاع برای رئیس جمهور دشوار شود. شکل جدید مجلس بزرگ ملی تا حدی موجب خوش بینی چپ گرایان است. حزب دموکراتیک خلق و حزب جمهوری خواهان خلق، 200 کرسی از مجموع 600 کرسی را به دست آورده اند. صلاح الدین دمیرتاش، کاندیدای ریاست جمهوری حزب دموکراتیک خلق طرفدار کردها که در زندان به سر می برد، نسبت به مرال آکشنر، رهبر حزب تازه تاسیس ملی گرا که وعده بازگرداندن پناهجویان سوری به حلب را داه بود، به طور چشمگیری آراء بیشتری کسب کرد.
احمد سیک، خبرنگاری که به دلیل افشای نفوذ طرفداران عبدالله گولن در ارتش ترکیه و قوه قضائیه، به شهرت رسید، برای تصاحب یکی از کرسی های مجلس انتخاب شده است. آقای سیک که دو بار برای روزنامه نگاری زندانی شده است، احتمالاً از مدافعان پیشتاز روزنامه نگاران ترکی است که 150 تن از آنها در زندانها به سر می برند.
انتخابات ناعادلانه بود؛ اما مانند اغلب امور در ترکیه، سرکوب منجر به ظهور افکار بدیع خواهد شد. صف آرایی طنزآمیز و شجاعانه مخالفان، دولت را غافلگیر کرد.
محرم اینجه، رقیب اصلی ریاست جمهوری و برنده تقریباً 31 درصد آرا، در مورد نتیجه انتخابات هیچ گونه بحثی نکرد. او فقط در پیامی به خبرنگار تلویزیون فاکس چنین گفت: "آن مرد (اردوغان) پیروز شد!" چند ساعت بعد که در مقابل رسانه ها قرار گرفت، علیرغم ناراحتی به تمام سوالات پاسخ داد. برخی از تقلب در انتخابات بیمناک بودند، اما خبرهایی بدست آمد مبنی بر اینکه احزاب آقای دمیرتاش و خانم آکشنر، از آستانه 10 درصدی برای تصاحب کرسی های مجلس عبور کرده اند.
آقای اردوغان در حین مبارزات انتخاباتی، چشم اندازهای خود را مستحکم و با ثبات جلوه داد و شاید اینگونه بود که او اعتماد "اکثریت خاموش" را به دست آورد. او پیروزی خود را نیز امری عادی و طبیعی جلوه داد. در سال 2013، قوه قضائیه و حزب توسعه او به جمع محافظه کاران و اصلاح طلبان اروپایی پیوست. برخی از منتقدان اردوغان را با رئیس جمهور روسیه، ولادیمیر پوتین و سایر مردان قدرتمند مقایسه می کنند و سایرین او را اسلام گرا می پندارند؛ اما اردوغان خود را محافظه کار معرفی می کند.
ظهر دوشنبه فضای جهانگیر نیز محافظه کارانه بود. من در حین خواندن خبرهای انتخاباتی خمیازه کشیدم. اما پس از آن یک کارگر ساختمانی در خیابان ظاهر شد و به شکستن سنگفرشها برای پروژه ساختمانی مشغول شد. زندگی همچنان ادامه دارد!
نویسنده: کایا گنچ
منبع: نیویورک تایمز
برگردان به فارسی: مریم شوقی
بازنشر این مطلب با ذکر منبع «فراتاب» بلامانع است.
