کد خبر: 2824
تاریخ انتشار: 27 تیر 1395 - 11:32
عاطفه باغیشاد
ﭼﺮا ﺗﺎ اﻳﻦ ﺣﺪ ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ؟ ﺭﻗﺎﺑﺖ و ﺗﻨﺶ و بعضاً ﻣﺨﺎﺻﻤﻪ ﺑﻴﻦ ﺩﻭ ﻛﺸﻮﺭ اﻳﺮاﻥ و ﻋﺮﺑﺴﺘﺎﻥ اﻣﺮ ﺟﺪﻳﺪﻱ ﻧﻴﺴﺖ و ﭘﺲ اﺯ ﺳﺎﻝ 2011 و ﺗﺤﻮﻻﺕ ﻣﻨﻂﻘﻪ ﺑﺮ ﺷﺪﺕ ﺁﻥ اﻓﺰﻭﺩﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ؛ اﻣﺎ ...

 فراتاب - گروه بین الملل: ﺁﺭﺯﻭﻱ ﺳﻘﻮﻁ نظام ﺟﻤﻬﻮﺭﻱ اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮاﻥ ﺗﻮﺳﻄ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻣﺪاﺭ ﻛﻬﻨﻪ ﻛﺎﺭ ﺳﻌﻮﺩﻱ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎﺩﻩ اﺯ اﻟﻔﺎﻅ ﺗﻨﺪ و ﻧﺎﺷﻴﺎﻧﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻤﻌﻲ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﺑﺎﺷﻜﻮﻩ اﻣﺎ ﺑﻪ ﻭاﻗﻊ ﺑﻲ ﺷﻮﻛﺖ و ﺟﻼﻝ ﻭاﻗﻌﻲ ﺷﮕﻔﺖ اﻧﮕﻴﺰ و اﻟﺒﺘﻪ بسیار ﺗﺎﻣﻞ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰ اﺳﺖ و ﺳﻮاﻻﺗﻲ ﺭا ﻣﻮﺟﺐ ﻣﻴ ﺸﻮﺩ؟
ﺷﮕﻔﺖ اﻧﮕﻴﺰ اﺯ اﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﻛﻪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﺗﻨﺪ و تنش زا ﻧﻪ اﺯ ﻃﺮﻑ ﻓﺮﺩﻱ ﺑﻲ ﺗﺠﺮﺑﻪ، ﺟﻮاﻥ و ﻫﻴﺠﺎﻥ ﺯﺩﻩ (اﺗﻬﺎﻣﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﻮاﺭﻩ ﺑﻪ ﻋﺎﺩﻝ اﻟﺠﺒﻴﺮ ﻭﺯﻳﺮ ﺧﺎﺭﺟﻪ ﻭاﺭﺩ ﻣﻴ ﺸﻮﺩ) ﺑﻠﻜﻪ اﺯ ﻃﺮﻑ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻣﺪاﺭﻱ ﻣﺤﺎﻓﻆﻪ ﻛﺎﺭ، ﺑﺎﺗﺠﺮﺑﻪ و ﻣﺴﻦ ﻳﻌﻨﻲ ﺗﺮﻛﻲ اﻟﻔﻴﺼﻞ اﻳﺮاﺩ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ است.
ﺗﺮﻛﻲ اﻟﻔﻴﺼﻞ ﺑﺎ 71 ﺳﺎﻝ ﺳﻦ و ﮔﺬﺭاﻧﺪﻥ ﭘﺴﺖ ﻫﺎﻱ ﻣﻬﻤﻲ ﭼﻮﻥ ﺭﻳﻴﺲ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ اﺳﺘﺨﺒﺎﺭاﺕ (ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﺭﮊﻳﻢ) ﺑﻴﻦ ﺳﺎﻟﻬﺎﻱ 1997 و 2001 و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺗﺼﺪﻱ ﺳﻔﺎﺭﺕ ﻋﺮﺑﺴﺘﺎﻥ ﺩﺭ ﻭاﺷﻨﮕﺘﻦ ﺩﺭ ﺳﺎﻟﻬﺎﻱ 2005 و 2006، ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻣﺪاﺭ ﻛﺎﺭ ﺁﺯﻣﻮﺩﻩ اﻱ اﺳﺖ ﻛﻪ نمی توان ﺑﻲ ﺗﻮﺟﻪ اﺯ ﻛﻨﺎﺭ اﻇﻬﺎﺭاتش ﮔﺬﺷﺖ. ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺗﺮﻛﻲ اﻟﻔﻴﺼﻞ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ ﺳﻤﺖ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺩﺭ ﻋﺮﺑﺴﺘﺎﻥ و ﻣﻴﺎﻥ ﺭﻗﺒﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻓﻌﻠﻲ ﻧﺪاﺭﺩ اﻣﺎ می توان ﺻﺤﺒﺖ ﻫﺎﻱ ﻏﻀﺐ ﺁﻟﻮﺩ و ﺧﺼﻤﺎﻧﻪ ﻭﻱ ﺭا ﺑﺎﺯﺗﺎﺏ ﻧﮕﺎﻩ و ﺗﻔﻜﺮ ﺣﺎﻛﻢ ﺩﺭ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺧﺎﺭﺟﻲ اﻳﻦ ﻛﺸﻮﺭ ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ اﻳﺮاﻥ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺩﻭ ﺳﻮاﻝ ﻋﻤﺪﻩ ﺭا ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاﻩ ﺩاﺭﺩ:
اﻭﻝ ﺳﻮاﻝ اﻳﻨﻜﻪ؛ ﭼﺮا ﺗﺎ اﻳﻦ ﺣﺪ ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ؟ ﺭﻗﺎﺑﺖ و ﺗﻨﺶ و بعضاً ﻣﺨﺎﺻﻤﻪ ﺑﻴﻦ ﺩﻭ ﻛﺸﻮﺭ اﻳﺮاﻥ و ﻋﺮﺑﺴﺘﺎﻥ اﻣﺮ ﺟﺪﻳﺪﻱ ﻧﻴﺴﺖ و ﭘﺲ اﺯ ﺳﺎﻝ 2011 و ﺗﺤﻮﻻﺕ ﻣﻨﻂﻘﻪ ﺑﺮ ﺷﺪﺕ ﺁﻥ اﻓﺰﻭﺩﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ؛ اﻣﺎ اﻇﻬﺎﺭ ﺗﻤﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﺳﻘﻮﻁ نظام حاکم بر اﻳﺮاﻥ ﺩﺭ ﻳﻚ ﺟﻤﻊ ﻋﻤﻮﻣﻲ و ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﭘﺨﺶ ﺯﻧﺪﻩ اﺯ ﺗﻌﺪاﺩﻱ ﻛﺎﻧﺎﻝ ﺧﺒﺮﻱ ﺑﺎ ﺑﺎﺯﺗﺎﺏ ﻧﺴﺒﺘﺎ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺳﺎﻟﻬﺎﻱ اﺧﻴﺮ ﭼﻨﺪاﻥ ﻣﺘﺪاﻭﻝ ﻧﺒﻮﺩﻩ اﺳﺖ.
ﺑﺎﻳﺪ اﺫﻋﺎﻥ ﺩاﺷﺖ ﻛﻪ ﻋﺮﺑﺴﺘﺎﻥ ﺳﻌﻮﺩﻱ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﺑﺤﺮاﻥ ﻫﺎﻱ ﺩﺭﮔﻴﺮ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺳﺎﻟﻬﺎﻱ ﮔﺬﺷﺘﻪ، اﺯ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﺭﻗﻴﺐ ﺧﻮﺩ ﻧﻴﺰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﭘﻲ ﺭﻳﺰﻱ و ﺑﺎﺯﺳﺎﺯﻱ ﺭاﺑﻂﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﺎ ﻣﺘﺤﺪاﻥ ﺩﻳﺮﻳﻦ ﺧﺎﻧﺪاﻥ ﺁﻝ ﺳﻌﻮﺩ اﺳﺖ ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ اﺳﺖ. ﺗﻮاﺯﻥ ﻗﻮاﻱ ﻣﻨﻂﻘﻪ ﺧﺎﻭﺭﻣﻴﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺗﻐﻴﻴﺮ اﺳﺖ، ﺗﻐﻴﻴﺮاﺗﻲ ﻛﻪ ﻛﻨﺘﺮﻝ ﺁﻥ اﺯﻋﻬﺪﻩ ﺑﺎﺯﻳﮕﺮاﻥ ﺳﻨﺘﻲ ﻣﻨﻂﻘﻪ ﺧﺎﺭﺝ اﺳﺖ و ﺩﺭ ﺧﻮﺵ ﺑﻴﻨﺎﻧﻪ ﺗﺮﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ اﻳﻨﻜﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﺩ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻋﺮﺑﺴﺘﺎﻥ ﺳﻌﻮﺩﻱ ﻧﺒﻮﺩﻩ اﺳﺖ.


اﺯ ﻃﺮﻓﻲ ﺗﺤﺮﻙ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﺎﻻﻱ اﻳﺮاﻥ ﭘﺲ اﺯ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ 1394 ﺗﻮﺳﻄ ﺩﻭﻟﺘﻲ ﻛﻪ ﺗﻼﺵ می کند ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻋﻘﻼﻧﻴﺖ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻣﻤﻜﻦ ﺭا ﺩﺭ ﻗﺒﺎﻝ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺟﻬﺎﻧﻲ و ﺩﺭ ﺭاﺳﺘﺎﻱ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﺑﺮﺩ, ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪﻩ ﺟﻤﻬﻮﺭﻱ اﺳﻼﻣﻲ ﭘﺲ اﺯ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﻣﺠﺪﺩا ﺩﺭ ﺳﺮﺑﺎﻻیی اﻓﺰاﻳﺶ ﻗﺪﺭﺕ ﻣﺸﺮﻭﻉ ﻣﻨﻂﻘﻪ اﻱ ﺧﻮﺩ ﺩﻳﺪﻩ ﺷﻮﺩ و ﺑﺎ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﭘﻴﺪا و ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺑﺎ ﮔﺮﻭﻩ ﻫﺎﻱ رادیکال و ﺗﺮﻭﺭﻳﺴﺘﻲ ﺩﺭ ﻣﻨﻂﻘﻪ ﺑﻪ ﻭﻳﮋﻩ ﺩﺭ ﻋﺮاﻕ و ﻛﺴﺐ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﻫﺎﻱ ﮔﺎﻩ و ﺑﻲ ﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاﻩ ائتلاف ﺿﺪ ﺩاﻋﺶ ﺩﺭ ﺗﻀﻌﻴﻒ و ﻋﻘﺐ ﺭاﻧﺪﻥ اﻳﻦ ﮔﺮﻭﻩ, اﻋﺘﺒﺎﺭ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ ﺧﻮﺩ ﺭا ﺑﻪ ﻋﻨﻮاﻥ ﻛﺸﻮﺭﻱ ﻛﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻗﺼﺪ ﻧﺪاﺭﺩ ﺣﺎﻣﻲ ﺗﺮﻭﺭﻳﺴﻢ ﻣﻨﻂﻘﻪ اﻱ و ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻠﻜﻪ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺗﻼﺵ ﺑﺮاﻱ ﺑﺮاﻱ ﺭﻳﺸﻪ ﻛﻨﻲ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻳﻦ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﺗﺮﻭﺭﻳﺴﺘﻲ ﻓﻌﻠﻲ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻌﻨﻲ ﺩاﻋﺶ اﺳﺖ, اﺭﺗﻘﺎ ﺩﻫﺪ.
اﻳﻦ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺩﺭ ﻗﻴﺎﺱ ﺑﺎ ﺳﻮﻇﻦ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ ﺑﻪ ﻭﻳﮋﻩ ﺩﺭ ﺳﻂﺢ اﻓﻜﺎﺭ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻫﺎﻱ ﻋﺮﺑﺴﺘﺎﻥ اﺯ اﻳﺪئوﻟﻮﮊﻱ ﻫﺎﻱ اﻓﺮاﻃﻲ ﺩﺭ ﻣﻨﻂﻘﻪ, اﻳﺮاﻥ ﺭا ﺩﺭ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ و ﻣﻮﺿﻊ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻝ ﺗﺮ و ﻗﻮﻳﺘﺮﻱ ﻗﺮاﺭ ﺩاﺩﻩ اﺳﺖ. ﺗﻤﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﺳﺎﻗﻄ ﻛﺮﺩﻥ اﻳﻦ ﺭﮊﻳﻢ ﺑﻴﺶ اﺯ ﺁﻧﻜﻪ ﻧﺸﺎﻥ اﺯ ﻗﺪﺭﺕ اﻋﻼﻥ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﺸﺎﻥ اﺯ ﻗﺪﺭﺕ اﻳﺮاﻥ ﺩاﺭﺩ. ﻫﻴﭻ ﺩﻭﻟﺘﻲ ﻫﺮﮔﺰ ﺁﺭﺯﻭﻱ ﻧﺎﺑﻮﺩﻱ ﺩﻭﻟﺘﻲ ﺿﻌﻴﻒ و ﺑﻲ ﺧﻂﺮ ﺑﺮاﻱ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺧﻮﺩ ﺭا ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ.
ﺧﺸﻢ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﺳﺮاﻥ ﺳﻌﻮﺩﻱ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺳﻨﺘﻲ ﻣﺤﺎﻓﻆﻪ ﻛﺎﺭﻱ اﻳﻦ ﺩﻭﻟﺖ ﺭا به ﭼﺎﻟﺶ ﻛﺸﻴﺪﻩ, ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻳﻜﻪ اﮔﺮ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻧﻪ ﭼﻨﺪاﻥ ﺩﻭﺭ اﺳﻨﺎﺩ ﻭﻳﻜﻲ ﻟﻴﻜﺲ اﺳﺮاﺭﻱ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺩﺭﺧﻮاﺳﺖ ﺳﻌﻮﺩ اﻟﻔﻴﺼﻞ، ﻭﺯﻳﺮ ﺧﺎﺭﺟﻪ ﺳﺎﺑﻖ اﺯ اﻳﺎﻻﺕ ﻣﺘﺤﺪﻩ ﺑﺮاﻱ ﻗﻂﻊ ﺳﺮ ﻣﺎﺭ (اﻳﺮاﻥ) ﻫﻮﻳﺪا می کرد. ﺣﺎﻻ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺩﺭ ﻗﺪﺭﺕ و ﺩﺭ ﺣﺎﺷﻴﻪ ﺗﻤﺎﻳﻞ ﺧﻮﺩ ﺭا ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺩﻭﺭﺑﻴﻦ ﻫﺎﻱ ﺯﻧﺪﻩ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻲ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻣﻴﺰﻧﻨﺪ.
ﺩﻭ ﻧﻜﺘﻪ ﻣﻬﻢ ﺩﺭ اﻳﻦ اﻇﻬﺎﺭ ﻧﻆﺮ ﺟﺎﻟﺐ ﺗﻮﺟﻪ اﺳﺖ: اﻭﻝ اﻓﺖ ﺷﺪﻳﺪ و ﻣﺨﺮﺏ ﻋﻘﻼﻧﻴﺖ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺳﻌﻮﺩﻱ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻤﺎﻳﻞ ﺑﻪ اﺻﻼﺡ ﺭﻭاﺑﻄ ﺁﺳﻴﺐ ﺩﻳﺪﻩ ﺩﻭ ﻃﺮﻑ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻳﺪﻩ ﻧﻤﻴﺸﻮﺩ ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺎ اﻇﻬﺎﺭاﺕ ﺗﻨﺪ و ﻣﺪاﻭﻡ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺑﺮ ﻃﺒﻞ ﺧﺸﻮﻧﺖ و ﺩﺷﻤﻨﻲ ﺩﻭ ﻃﺮﻑ ﺑﻴﺶ اﺯ ﭘﻴﺶ ﻣﻴﻨﻮاﺯند و ﻧﻜﺘﻪ ﺩﻭﻡ ﻣﻜﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮاﻱ اﻳﻦ اﺑﺮاﺯ ﺗﻨﻔﺮ اﻧﺘﺨﺎﺏ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ, ﺑﺮﺭﺳﻲ اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﺩﺭ ﻭاﻗﻊ ﭘﺎﺳﺨﻲ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﻮاﻝ ﺩﻭﻡ ﺩﺭ اﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﻛﻪ: ﭼﺮا ﺑﺮاﻱ ﺑﻴﺎﻥ اﻳﻦ اﻇﻬﺎﺭاﺕ ﻋﻠﻨﻲ در ﻧﺸﺴﺖ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﺠﺎﻫﺪﻳﻦ ﺧﻠﻖ اﻧﺘﺨﺎﺏ ﻣﻴﺸﻮﺩ؟ اﻭﻟﻴﻦ و ﻛﻮﺗﺎﻩ ﺗﺮﻳﻦ ﺟﻮاﺏ ﺫﻫﻨﻲ ﺣﺎﻛﻲ اﺯ ﺿﻌﻒ و ﺑﻲ ﺗﺪﺑﻴﺮﻱ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﺧﺎﻧﺪاﻥ ﺳﻌﻮﺩﻱ اﺳﺖ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﺴﻠﻢ اﺳﺖ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺭﺳﻤﻲ و ﻏﻴﺮﺭﺳﻤﻲ ﺳﻌﻮﺩﻱ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﺁﮔﺎﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاﻱ اﻳﻦ ﺳﻂﺢ اﺯ اﻇﻬﺎﺭاﺕ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﻋﻠﻨﻲ ﻣﺤﺎﻓﻠﻲ اﻓﺮاﻃﻲ ﺟﺰ ﻧﺸﺴﺖ ﻫﺎﻱ ﺿﺪ اﻧﻘﻼﺑﻴﻮﻥ, اﻋﺮاﺏ ﺿﺪ اﻳﺮاﻧﻲ و اﺳﺮاﻳﻴﻠﻲ ﻫﺎﻱ اﻓﺮاﻃﻲ ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ. اﻣﺎ ﺣﺘﻲ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺑﺎﻟﻘﻮﻩ ﻧﻴﺰ ﺁﻧﻬﺎ ﺿﻌﻴﻒ ﺗﺮﻳﻦ و ﻧﺎﻣﺤﺒﻮﺏ ﺗﺮﻳﻦ ﮔﺮﻭﻫﻲ ﺭا ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺪﺗﻬﺎﺳﺖ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻣﺼﺮﻑ ﺳﻴﺎسی شان ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻳﺎﻓﺘﻪ, ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻳﻜﻪ ﺩﺭ ﭘﻲ ﺗﺤﻮﻻﺕ ﺑﻌﺪ از ﺳﻘﻮﻁ ﺻﺪاﻡ ﺣﺘﻲ ﺗﻮاﻥ ﺣﻔﺎﻇﺖ اﺯ ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ اﺻﻠﻲ ﺧﻮﺩ (ﻛﻤﭗ اﺷﺮﻑ) و ﻳﺎ ﻧﺠﺎﺕ اﻋﻀﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺭا ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﭼﻪ ﺭﺳﺪ ﺑﻪ داشتن توان ﺳﺎﻗﻄ ﻛﺮﺩﻥ ﻳﻚ ﻧﻆﺎﻡ ﺳﻴﺎﺳﻲ!
ﺑﻪ ﻧﻆﺮ ﻣﻴﺮﺳﺪ ﺿﻌﻒ اﻳﻦ ﮔﺮﻭﻩ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﻋﻴﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻧﻴﺎﺯﻱ ﺑﻪ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﺗﺮﻛﻲ اﻟﻔﻴﺼﻞ و ﻫﻤﻔﻜﺮاﻥ اﻭ ﺑﺮاﻱ ﭘﺬﻳﺮﺵ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ و ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺭ اﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻨﺴﺠﻢ و ﺧﻮﺵ ﺭﻧﮓ و ﻟﻌﺎﺏ اﻣﺎ ﺩﺭ ﻋﻤﻞ ﻣﻨﺰﻭﻱ و اﺯ ﻫﻢ ﭘﺎﺷﻴﺪﻩ ﺑﺎ ﺷﻌﺎﺭﻫﺎﻱ ﺭﻧﮓ و ﺭﻭ ﺭﻓﺘﻪ و ﺭﻫﺒﺮﻱ اﺯ ﻧﻆﺮﻫﺎ ﻧﻬﺎﻥ, ﺑﻴﺸﺘﺮ و ﺑﻴﺸﺘﺮ اﻧﺰﻭاﻱ ﻋﺮﺑﺴﺘﺎﻥ ﺭا ﺑﻪ ﺭﺥ ﻣﻴﻜﺸﺪ.
ﺗﻌﺪاﺩﻱ اﺯ ﻣﻘﺎﻡ ﻫﺎﻱ اﻳﺮاﻧﻲ ﻭاﻛﻨﺶ ﻫﺎﻱ ﺳﺮﻳﻊ, ﺻﺮﻳﺢ و ﺗﻨﺪﻱ ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ اﻇﻬﺎﺭاﺕ ﺗﺮﻛﻲ اﻟﻔﻴﺼﻞ ﺑﻴﺎﻥ ﺩاﺷﺘﻪ اﻧﺪ, ﻣﺸﺨﺼﺎ ﺩﺭ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻞ اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ اﻇﻬﺎﺭاﺕ اﺯ ﻃﺮﻑ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﻲ ﭘﺎﺳﺦ نمی ماند اﻣﺎ ﺳﻂﺢ ﻭاﻛﻨﺶ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻢ اﻧﺪاﺯﻩ و ﻫﻤﺴﻂﺢ ﻗﺪﺭﺕ, ﻇﺮﻓﻴﺖ و اﻫﻤﻴﺖ ﻃﺮﻑ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﺎﺷﺪ, اﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﻋﺮﺑﺴﺘﺎﻥ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺳﻪ ﻣﻘﻮﻟﻪ اﻓﺖ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻆﻪ اﻱ ﺩاﺷﺘﻪ, ﻭاﻛﻨﺶ ﺷﺪﻳﺪ و ﺧﺸﻤﮕﻴﻨﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺮاﻧﻲ ﻓﻴﺼﻞ, ﻭاﻛﻨﺸﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﺑﻴﺶ اﺯ ﺣﺪ ﻻﺯﻡ و ﺑﻴﺶ اﺯ اﻫﻤﻴﺖ ﻭاﻗﻌﻲ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺮاﻱ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻞ. اﻣﺎ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﺘﻌﺎﺩﻝ, ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻧﮕﺮاﻧﻪ و ﺑﻪ ﺩﻭﺭ اﺯ ﻋﺼﺒﻴﺖ ﻭاﻛﻨﺸﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﺑﺮاﺯﻧﺪﻩ ﺩﻭﻟﺖ ﻣﺪﻋﻲ ﻋﻘﻼﻧﻴﺖ و اﻋﺘﺪاﻝ.
ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻓﺮاﻣﻮﺵ ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻟﺤﺎﻅ ﮊﻳﻮﭘﻠﺘﻴﻜﻲ ﮔﺮﻳﺰﻱ اﺯ ﻫﻤﺴﺎﻳﮕﻲ و ﻧﺰﺩﻳﻜﻲ ﺑا ﻋﺮﺑﺴﺘﺎﻥ ﻧﺪاﺭﻳﻢ و مطمئنا ﺭﻭﺯﻱ ﺧﻮاﻫﺪ ﺭﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭘﻠﻲ ﺑﺮاﻱ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﻧﻴﺎﺯ ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﺩاﺷﺖ.

نظرات
آخرین اخبار