بی شک بازار نفت هر از چندی به تبع از موضوعات روز تاثیرات خود را در قیمت جلوه گر می کند.رخدادهای گاه و بیگاه جهانی به همین منوال در هر24 ساعت بازار را به دنبال خود می کشد.بر همین اساس تحلیل های متنوعی نیز ارائه می شود که در خیلی اوقات درست هم تلقی می شود. پیش بینی ها هم عموما بر مبنای تجربیات گذشته و تکیه بر مفروضات فعلی به عمل می آید.
کاهش قیمت نفت در روزهای گذشته تحلیل های متفاوتی در پی داشت.در یکی از این تحلیل ها از پایگاه خبری اویل پرایس تیتر پرطعنه و نیشداری به رخ عربستان سعودی کشیده شد.در این تیتر آمده است : "آیا این بود برنامه ای که عربستان برای افزایش قیمت نفت طراحی کره بود؟" به تعبیر اویل پرایس سیاست های سعودی ها در قبال سناریویی که با آن وارد اجلاس اخیر اوپک شده بودند نه تنها نتیجه ای نداد بلکه نتایجی معکوس به چشم خورد.
اما به راستی به چه دلیل سیاست های عربستان سعودی در خصوص تمدید کاهش تولید و افزایش قیمت نفت به در بسته خورد؟ آیا سعودی ها به اصطلاح یک دستی خوردند و در برابر افزایش تعداد دکل های فعال آمریکا و همچنین تولید نفت شیل این کشور مشت به سندان کوفتند؟یا اصلا ماجرا این نبوده و در واقع آنها یک جور بازی راه انداخته اند تا در میانه این میدان خودی نشان بدهند؟
بر اساس تحلیل اویل پرایس این برای نخستین بار است که عربستان در خصوص کاهش تولید نفت این قدر خود را جدی معرفی میکند و با این سیاست اوپکی ها از در موافقت وارد می شود.چه آنکه در تمام سال های گذشته سعودی ها راه خود را می رفتند.عربستان سعودی مدعی است که موافقتش با تصمیم سازان اوپک بر مبنای احیای بازار نفت است.در حالیکه پس از گذشت شش ماه از توافق اولیه خبر خوبی در این باب از سوی بازار شنیده نشده است.برخی معتقدند پایبندی و تعهد به توافق کاهش تولید نفت باید پیش از این جدی تلقی می شد و فقط در حد شعار و حررف باقی نمی ماند.از سوی دیگر سعودی ها با هم پیمان های آمریکایی خود –حالا نه دیگر در خفا- رسما پالوده می خورند و قرار و مدارهای بزرگتر و بیشتری می گذارند که طبعا این رفتار با آنچه در اوپک می گویند کاملا در تضاد است.بر همین اساس است که همچنان نمی توان روی حرفهای آنها حساب باز کرد و حالا دیگر همه متوجه شده اند که سیاست های ادعا شده فقط در حکم حلوا حلوا کردن است که تنها دهان را شیرین می کند.از سوی دیگر روس ها هم همانگونه رفتار را –البته با ادبیات نفتی و سیاسی مختص به خود- بروز می دهند.آنها هم مانند سعودی ها عمل می کنند و به اصطلاح هم از توبره می خورند و هم از آخور . و این در حالی است که سعودی ها ظاهر را حفظ کرده اند و به تعهد خود در خصوص کاهش تولید عمل کرده اند.گاری که روس ها نکردند.
به همین دلیل است که می توان گفت اعتماد عمومی نسبت به ادعاهای سعودی ها خدشه دار شده است . کسی حرف های آنها را باور نمی کند و می توان آنها را چوپان دروغگوی بازار نفت دانست.در عین حال یک تعبیر عامیانه هم می گوید وقتی در باب یک موضوع زیادی ادعا شد و روی قراری زیادی پافشاری به عمل آمد باید آن را لغو و بلوف دانست.
در این هنگامه آمریکایی ها هم میدان داری می کنند و در حالی که نیمی از ذخایر خود را برای فروش به بازار می آورند تولید شیل را هم فراموش نمی کنند و دکل های خود را هم فعال تر می کنند.همین اتفاقات باعث می شود که در قیمت نفت اتفاق خاصی به وقوع نمی پیوندد.
شانا در خصوص رفتار آمریکایی ها می نویسد:تولید بی رویه نفت در آمریکا از مهمترین عواملی به شمار می‌آید که سبب شده است با وجود تمدید توافق جهانی کاهش تولید نفت، روند رشد قیمت‌ها همچنان کند باشد، اما کارشناسان انتظار دارند که به‌زودی با کاهش سطح ذخیره سازی، قیمت‌ها دوباره رو به افزایش بگذارند.
هفته گذشته، اعضای سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) و چند تولیدکننده عمده نفت غیر عضو این سازمان تعهد کردند که توافق خود را برای کاهش یک میلیون و 800 هزار بشکه از عرضه روزانه نفت، 9 ماه دیگر تمدید کنند.
با وجود خبر تمدید توافق یاد شده، قیمت نفت در هفته گذشته کاهش داشت، به گونه‌ای که شاخص نفت خام دبیلو تی آی آمریکا به کمتر از 50 دلار رسید. با این همه، در معاملات روز دوشنبه هشتم خردادروند افزایشی قیمت نفت از‌سر گرفته شد.
در شرایطی که اوپک و دیگر تولیدکنندگان نفت از جمله روسیه، تلاش می‌کنند که سطح ذخیره سازی نفت در جهان را پایین بیاورند، تولید نفت خام در آمریکا افزایش یافته و با 10 درصد افزایش نسبت به میانه سال 2016 میلادی، اکنون به 9 میلیون و 300 هزار بشکه در روز رسیده که نزدیک به تولید روسیه و عربستان است.
طبق اعلام شرکت خدمات حفاری بیکر هیوز، شرکت‌های نفتی آمریکا در هفته گذشته، شمار دکل‌های حفاری را برای نوزدهمین هفته پیاپی افزایش دادند و مجموع آنها را به 722 مورد رساندند که بالاترین رقم از ماه آوریل سال 2015 میلادی تا کنون به شمار می آید.
برآورد بانک آمریکایی گلدمن ساکس نشان می دهد که حتی اگر شمار دکل‌های حفاری نفت در آمریکا افزایش نمی یافت، تولید نفت در میدان‌های نفت شیل این کشور از سه ماه چهارم سال 2016 تا سه ماه چهارم سال 2017 میلادی، از 785 هزار بشکه افزایش برخوردار می شد.
با این همه، تحلیل گران بازار نفت همچنان منتظر این هستند که مشخص شود کاهش تولید اوپک، چه تأثیری بر سطح ذخیره سازی نفت در جهان خواهد داشت. کرگ مک‌کنا، کارشناس مؤسسه آکسیتریدر، گفت: همه چیز به این بستگی دارد که آیا سطح ذخیره سازی به اندازه ای که اوپک انتظار دارد کاهش می یابد یا نه.
معامله گران نفت و تحلیل گران انتظار دارند در هفته های آینده حجمی عمده از ذخیره سازی نفت در آمریکا کاهش یابد و این مسئله می تواند نشانه ای ملموس از کارآمدی توافق جهانی کاهش تولید نفت باشد.
کاهش سطح ذخیره سازی نشان خواهد داد که پس از سال‌ها افزایش سطح ذخیره سازی، سرانجام روند عرضه مازاد بیش از نیم میلیارد بشکه نفت خام و فرآورده های نفتی در بازار نفت معکوس می‌شود.
طبق نظرسنجی خبرگزاری رویترز از معامله‌گران، برداشت نامعمول نفت از ذخیره سازی نفت آمریکا در فصل بهار، افزایش بی سابقه سطح پالایش و صادرات چشمگیر به آسیا و آمریکای لاتین، نشان می دهند که افت شدید ذخیره سازی نفت آمریکا نزدیک است.
حال باید گفت که آیا این باور کردنی است که سعودی ها از این معادلات معمول بازار نفت سر در نیاورند؟ نباید از یاد ببریم که دودوزه بازی سران ریاض به مدد تلخی هایی است که در بحران نفتی سال 1973 میلادی و به دنبال آن شوک مجدد در سال 1979
تجربه کردند.به هر حال آنچه مسلم است بازیگران بازار نفت حالا دیگر خوب می دانند که هرکس دیالوگ هایش را در این نمایش بهتر ادا کرد لزوما برنده بازی نیست بلکه آن کس که نقشش در بازار را جدی تر اجرایی کند بازی را خواهد برد.بنابراین لازم است اهالی اوپک به این حرف ها دل خوش نکنند و اقدامات خود را در راستای آنچه به آن تعهد کرده اند را همچنان در دستور کار نگه دارند.آنها نباید به این توقع داشته باشند که از داخل کلاه شعبده بازار نفت ، خرگوش نفت گران قیمت در می آید. اما با این حال اصرار بر پایبندی به توافق می تواند نهایتا به صورت فرسایشی می تواند تا حدودی با تولید نفت آمریکا مقابله کند و ثبات را به بازار نفت بازگرداند.
