فراتاب- گروه بین الملل: اگرچه اخیراً با وجود اقدامات بازیگرانی از جمله اسرائیل، ترکیه و آمریکا، وضعیت سوریه تنش آمیز شده، اما تاکنون صرفاً به جنگ های لفظی بین طرفین محدود بوده است؛ این رویدادها نشانه خوبی برای پایان ماجرا نیستند. بسیاری از تصمیم گیرندگان آنکارا و چهره های ارشد حزب عدالت و توسعه (حزب حاکم در ترکیه) لفاظی های خود را نسبت به آمریکا شدت بخشیده و از احتمال رویارویی و تقابل نظامی بین سربازان دو کشور سخن گفته اند. بکیر بوزداغ معاون نخست وزیر ترکیه هفته گذشته اظهار داشت: «اگر سربازان آمریکا لباس تروریست ها را بپوشند و با سربازان ترکیه بجنگند، شکی نداریم که امکان تمایز بین آن ها را نداریم». رجب طیب اردوغان در 6 فوریه در پارلمان ترکیه اظهار داشت: «از منبیج خارج شوید. ما به آنجا می رویم تا این سرزمین را به صاحبان واقعیش تحویل دهیم». دولت ترکیه از ماه ژانویه عملیات نظامی خود را علیه عفرین برای بیرون کردن کردها، به طور خاص گروه یگان مدافع خلق آغاز کرده است و درصدد تهاجم به منبیج در 60 مایلی شرق عفرین هستند تا از این طریق بتوانند بر مناطق غرب رودخانه فرات، کنترل کامل داشته باشند.
اگرچه دولت امریکا در منبیج پایگاه مرزی نظامی دائمی ندارد اما مایل به ترک آنجا هم نیست. از زمانی که دولت ترکیه مواضع خود را درخصوص این مسئله تشدید کرد، دیدارهایی در 7 فوریه بین ژنرال پائول فانک و ژنرال جیمز جرارد در منبیج صورت گرفت. ژنرال جیمز جرارد فرمانده علمیات ائتلاف به رهبری آمریکا در جنگ با گروه تروریستی دولت اسلامی عراق و شام اظهار داشت: «ما به جایگاه و موقعیت خود در اینجا افتخار می کنیم و خواستار اطمینان از آگاهی همگان از این موضوع هستیم». در ادامه ژنرال فانک هم اظهار داشت: «ما به شدت واکنش نشان می دهیم و از خودمان دفاع خواهیم کرد». در 7 فوریه در شهر غنی از لحاظ نفت دیرالزور در شرق سوریه، شاهد تقابل نظامی نیروهای دموکراتیک سوریه تحت حمایت آمریکا و نیروهای نظامی بشار اسد تحت حمایت روسیه بودیم. این درگیری هواپیماهای جنگی نشانه تمایل آمریکا برای کنترل مناطقی از سوریه پسا داعش است. اما سوالی که مطرح می شود این است که آیا امکان رویارویی مسلحانه بین نیروهای نظامی ترکیه و آمریکا امکان پذیر است؟ نکته مهم قابل طرح این است که آیا ترکیه واقعاً تمایل به به چالش کشیدن نیروی نظامی آمریکا در سوریه دارد یا صرفاً لفاظی تهاجمی ترکیه برای ممانعت از همکاری نزدیک نیروهای نظامی آمریکا با یگان های مدافع خلق در منبیج است؟
وضعیت فعلی منبیج مشابه با رویداد هود در جولای 2003 است که در آن رویداد نیروهای ویژه ترکیه با انجام عملیاتی در مناطق کردنشین سلیمانیه عراق به استقرار نیروهای آمریکایی در کرکوک عراق پایان دادند. شروع این حادثه در سال 2003 بود که نیروهای ویژه ترکیه در ساختمانی در شهر سلیمانیه برای انجام عملیات پنهانی توسط نیروهای آمریکایی به بهانه جلوگیری از توطئه ترور فرماندار کرد کرکوک مورد حمله و سپس چند روز در پایگاه هوایی کرکوک مورد بازجویی قرار گرفتند. در طول بازجویی، شبه نظامیان اتحادیه میهنی کردستان با ترجمه های غلط، سربازان آمریکایی را فریب دادند و در نتیجه نیروهای ویژه ترکیه آزاد شدند. این بحران اعتماد به زخم بزرگی تبدیل شده که هنوز در فرهنگ استراتژیک ترکیه نقش مهمی ایفا می کند. نویسنده بر این عقیده است که تهاجم ترکیه به عفرین یک «عملیات اثرگذار» برای پایان دادن به همکاری آمریکا با نیروهای یگان مدافع خلق در شرق و غرب رودخانه فرات است. به همین دلیل آنکار در مورد منبیج به آمریکا فشار وارد می کند، اما سوال این است که تصمیم گیرندگان آمریکا تا کجا در مقابل فشار مقاومت می کنند. وی بر این عقیده است که می توان پاسخ این سوال را به واکنش هربرت مک مستر مشاور امنیت ملی آمریکا در هفته گذشته و سخنان رکس تیلرسون وزیر امور خارجه در این هفته اشاره کرد. نویسنده معتقد است آمریکا درصدد است تا با کاربرد تاکتیک پلیس خوب و بد به این پیروزی دست پیدا کند. وی معتقد است که خصومت خونین بین ارتش آزاد سوریه (حامی ترکیه) و یگان های مدافع خلق (حامی آمریکا) می تواند زمینه جنگ تمام عیار بین آمریکا و ترکیه را ایجاد کنند. تبادل آتش بین نیروهای ارتش سوریه و یگان های مدافع خلق در منبیج می تواند از کنترل خارج شود و زمینه تقابل گسترده بین سربازان آمریکا و ترکیه را ایجاد کند. اما وی معتقد است که بهترین راه برای کاهش تنش، استقرار تیم های ارتباطی آمریکا با نیروهای ترکیه برای ایجاد یک مرکز عملیات مشترک برای هماهنگ کردن اقدامات است.
تاکنون چنین مکانیسمی شکل نگرفته است. من همچنین امیدوارم به زودی تصمیمی برای این مکانیسم اتخاذ گردد. اگر این کار را انجام ندهید من پیشنهاد می کنم آماده حادثه دیگری مثل هود باشید.
منبع: المانیتور
بازگردان به فارسی: علیرضا علیپور
بازنشر این مطلب با ذکر منبع «فراتاب» بلامانع است.
