فراتاب- سرویس ترجمه: واشنگتن تایمز در مقاله ای جانبدارانه درچهارم ژانویه 2017 (15 دی ماه) با عنوان چرا نفرت ناگهانی از اسرائیل نوشت: جان کری وزیر امور خارجه ی امریکا، هفته ی گذشته طی سخنرانی 70 دقیقه ای اش در رابطه با سیاست های ظاهراً خودمخرب اسرائیل، ضمن انعکاس نظر سایر سیاستگذاران دولت اوباما، از اسرائیل حمایت کرد. کری در ابتدای سخنرانی اش این سؤال را مطرح نمود که چرا جهان و در حال حاضر ایالات متحده آمریکا، اسرائیل لیبرال و قانونمند را مشخصاً مورد هدف قرار داده اما از مجازات کشورهای غیرلیبرال خودداری می کنند؟
واشنگتن تایمز در ادامه نوشت: البته کری به هیچ وجه، به صورت جدی از طرحش برای حل بحران سوریه که منجر به مرگ 500،000 نفر شد و نیز درباره ی بحران مهاجران که تقریباً اتحادیه ی اروپا را به نابودی کشانده است، سخنی به میان نیاورد. هیچ کس در این دولت تاکنون خشم یا نفرت خود را، در مورد کشته یا زندانی شدن هزاران تن توسط برادران کاسترو در کوبا و یا شرایط سخت کنونی ونزوئلا و یا حکومت دهشتناک رئیس جمهور رودریگو دوترته در فیلیپین نشان نداده است. آیا کری و رئیس جمهور اوباما پس از اشغال اوستیای جنوبی، کریمه و شرق اوکراین توسط روسیه خشمگین شدند؟ سامانتا پاور، نماینده ی امریکا در سازمان ملل هرگز درمورد مرزهای تحت اشغال تبت و یا اشغال قبرس شمالی توسط ترکیه واکنشی از خود نشان نداد.
واشنگتن تایمز اضافه کرد: امروزه هیچ کس از بحران پناهندگان فلسطینی که از اواخر ۱۹۴۰ آغاز شد، سخن نمی گوید همان گونه که از یهودیانی که از هولوکاست جان سالم به در برده و تنها برای اطلاع از اشغال یا عدم اشغال خانه هایشان در شرق اروپا به میهن خویش بازگشتند، صحبتی نمی کند. امروز 11 میلیون شهروند آلمانی که در سال 1945 توسط شوروی و دولت کمونیستی تحمیلی، در شرق اروپا مورد پاکسازی قومی قرار گرفته اند را کمتر به خاطر می آوریم. قطعاً دیگر در خارج از درسدن اردوگاه های پناهندگاني که 70 سال پیش از شرق پروس آواره شدند، وجود ندارد. اخیراً، چند کشور در سازمان ملل متحد، دولت کویت را به دلیل اخراج 200.000 فلسطینی پس از آزادسازی کویت توسط نیروهای ائتلاف در سال 1991 محکوم کردند. با این حال اعضای سازمان ملل که به طور معمول حقوق بشر را نقض می کنند، تقریباً در هر موضوعی - از شهرک سازی ها گرفته تا حقوق بشر و وضعیت زنان – از لزوم وجود یک اسرائیل لیبرال و آزاد صحبت می ¬کنند.
به اذعان واشنگتن پست، هنگامیکه اوباما به ریاست جمهوری رسید، در یکی از اولین اقدامات خود طی مصاحبه با پایگاه خبری العربیه عربستان، از کمک رسانی خود به جهان عمدتاً غیردموکراتیک اسلامی و کمک به اسرائیل دموکراتیک در شهرک سازی دفاع کرد. در عوض، سازمان ملل متحد و اروپا (به احتمال زیاد برای باز نهادن راه ناقضان حقوق بشر مانند پاکستان و اندونزی) از کمک به اسرائیل خودداری کردند. اگر اسرائیل به بزرگی ایران و ایران به کوچکی اسرائیل بود، دولت اوباما به ایران دست درازی نمی کرد و اسرائیل را تنها می گذاشت. دوستان غربی فرضی اسرائیل، دشمنان اسرائیل را با منابع طبیعی، جغرافیایی و جمعیتی خود مورد حمایت قرار دادند و نتیجه گرفتند که حمایت از اسرائیل به لحاظ هزینه-فایده معامله ی بدی است.
واشنگتن تایمز انتقادات از اسراییل را تقریباً به موضوع نفت مرتبط دانسته و اظهار کرد: نفت موضوعی است که روزانه درحال تغییر است و امریکا و اسراییل که هردو از واردکنندگان آن هستند تلاش دارند این روند تغییرات را متوقف کنند. با این وجود، حدود 40 درصد نفت جهان توسط کشورهای خلیج فارس فروخته می شود. کشورهای با نفوذ اروپایی و چین ضمن تداوم واردات نفت از خاورمیانه اصلاحات سیاسی را موجب شدند. شعارهای ضد اسرائیلی تا حدودی بنا بر سیاست های عوام گرایانه این کشورهاست.
کشورهای غربی عموماً در مورد جنایات کشورهای غیرغربی مانند نسل کشی، حذف توده ها و... خیلی نگران نیستند؛ درحقیقت آن ها بدون هیچ گونه نگرانی در خصوص آزار گروه های سیاسی، ترجیح می دهند تا به موعظه ی دیگر کشورهای غربی به عنوان نوعی اخطار بپردازند.
واشنگتن تایمز افزود: فشار آمریکا بر اسرائیل تا حدی به علت کمک هایی است که به این کشور می¬کند. دولت اوباما به عنوان یک حامی انتظار دارد که اسرائیل در مقابل آمریکا تعظیم کند. با این حال ایالات متحده آن قدر که عبارت "چطور جرات می کنی" را برای دریافت کنندگان کمک های آزادی بخش آمریکا مانند فلسطینی ها به خاطر فقدان انتخابات آزاد استفاده می کند، به ندرت به کار می برد.
از نظر نویسنده ی مقاله، علت دشمنی جهانی به اسرائیل تا حدودی حسادت است. اگر اسرائیل مانند ونزوئلا در هرج و مرج فرو رفته بود، مورد توجه و حمایت تعدادی از کشورها قرار می گرفت. در عوض، تصور یک ملت غربی مغرور و موفق به عنوان جزیره ای واقع در دریایی از مصائب خودساخته برای بسیاری دلخراش و سنگین است و موفقیت حیرت انگیز اسرائیل که توجه کل دنیا را به خود معطوف داشته، بسیاری از دولت ها را آزار می دهد.
این مقاله در پایان می گوید: اگر اسرائیلی ها، مصریان و یا اردنی هایی بودند که غزه یا کرانه ی باختری را اداره می کردند (همانند ۱۹۶۰)، برای هیچ کس اهمیتی نداشت. مشکل جهان این است که اسرائیلی ها یهودی هستند. بنابراین، اسرائیل آن چنان تحت موشکافی منفی قرار دارد که هرگز دیگران تا این حد مورد توجه قرار ندارند. اوباما و تیم دیپلماتیک او باید همه این موارد را بدانند و شاید از این موارد آگاه باشند اما به سادگی به آن بی توجه هستند.
منبع: washingtontimes.com
بازگردان به فارسی: زهرا سعیدی
بازنشر این مطلب با ذکر منبع «فراتاب» بلامانع است.
