کد خبر: 2429
تاریخ انتشار: 2 تیر 1395 - 19:05
سخنگوی دولت اصلاحات در گفتگوی تلگرامی فراتاب:
چهاردهمین نشست تلگرامی گروه پژوهشی فراتاب که به بررسی آرا و دیدگاه های دکتر عبدالله رمضانزاده ،استاد دانشگاه تهران، در خصوص آسیب شناسی سیاست و مدیریت در قبال اقلیتهای قومی و مذهبی ایران اختصاص پیدا کرد،برگزار شد.

فراتاب-گروه سیاسی / ریحانه تهامی: چهاردهمین نشست تلگرامی گروه پژوهشی فراتاب به بررسی آرا و دیدگاههای دکتر عبدالله رمضانزاده ،استاد دانشگاه تهران، در خصوص آسیب شناسی سیاست و مدیریت در قبال اقلیتهای قومی و مذهبی ایران اختصاص پیدا کرد، برگزار شد. این برنامه که به ابتکار تحریریه گروه پژوهشی فراتاب برگزار شد به یکی از موضوعات مهم سیاسی ایران که از جمله شعارها و برنامه های رئیس جمهوری نیز بوده است اختصاص پیدا کرد. اردشیر پشنگ به نمایندگی از فراتاب، مدیریت این نشست را بر عهده داشت و طی این جلسه که یک ساعت و 45 دقیق به طول انجامید ابتدا ضمن اشاره به کلیات کار، به بررسی آرای عبدالله رمضانزاده در قبال سیاست های کلی نظام جمهوری اسلامی و دولت های مختلف در قبال مسائل و مشکلات اقلیت های قومی و مذهبی پرداخته شد و سپس بصورت آنلاین وی پاسخگوی پرسش ها و نظرات افراد مختلف شرکت کننده در این نشست بود. در ادامه مشروح کامل این گفت و گو ها خواهد آمد:

 

اردشیر پشنگ: بنام خدای بزرگ / با درود و عرض ادب خدمت همه اساتید، پژوهشگران، علاقمندان و دوستان گرامی حاضر در صفحه تلگرامی سایت تحلیلی -پژوهشی فراتاب، بطور رسمی از این لحظه چهاردهمین نشست تلگرامی را آغاز خواهیم کردمن اردشیر پشنگ به نمایندگی از تحریریه فراتاب مسئولیت مدیریت نشست امشب را بر عهده دارم و در اینجا خدمت مهمان گرامی برنامه امشب، جناب آقای دکتر عبدالله رمضانزاده و سایر دوستان و بخصوص افرادی که به تازگی به جمع ما پیوسته اند، خیر مقدم می گویم و امیدوارم چونان 13 برنامه پیشین، امشب نیز در کنار اهمیت و جدی بودن بحث در نهایت همه ما از آن بهره مند شویم

 

ایران و اقلیت های قومی و مذهبی:

ایران به مانند بسیاری دیگر از کشورهای جهان، کشوری متشکل از گروههای هویتیِ قومی، مذهبی و زبانی مختلف است. کشوری که تنوع و گوناگونی ساکنان آن از یکسو به زیبایی ها و غنای فرهنگی اش افزوده است و اما از سوی دیگر چگونگی مدیریت، برنامه ریزی و تدوین و اجرای قوانین در این سرزمین برای ساکنان مختلف آن خود تبدیل به یکی از معضلات مهم دولتمردان طی سده معاصر شده استدر برهه های مختلف هر دولتی کوشیده است تا به شیوه و ایده خود به حل این معضل بپردازد، برخی در معدود موارد به مدیریت آن همت گمارده اند و برخی دیگر در بیشتر مواقع دست به اجرای سیاست های کنترلی زده اند. حوادث و رویدادها و تحولات سیاسی مختلف هم طی زمان و دوره های مختلف باعث کش و قوس بیشتر سیاست های مدیریتی و کنترلی شده و عمدتاً نگاه کنترلی را تشدید کرده است.

اما کارنامه جمهوری اسلامی ایران از فردای 22 بهمن 1357 در قبال گروههای مختلف قومی و مذهبی و مناطق محروم چگونه بوده است؟ تا چه میزان سیاست های دولت های مختلفی که در ایران پس از انقلاب روی کار آمده اند به کاهش مشکلات و اعتراضات و انتقادات اقلیت ها و محرومین کمک کرده است؟ و یا برعکس باعث افزایش نارضایتی شده است؟

سیاست مناسب در قبال مناطق محروم که بعضاً اکثریت ساکنان آن را گروههای اقلیتی اعم از مذهبی و قومی تشکیل می دهد چگونه باید باشد؟ اصول مختلف قانون اساسی که تاکید بر حقوق شهروندی یکسان ساکنان ایران دارند دارای چه وضعیتی هستند؟ و

مطمئناً دهها و صدها پرسش دیگر در این زمینه را می توان مطرح کرد ... اما طی روزهای اخیر دکتر عبدالله رمضانزاده استاد بازنشسته شده ی روابط بین الملل دانشگاه تهران و سخنگوی سابق دولت اصلاحات طی مصاحبه ای انتقادی، به بیان دیدگاههای خود در این خصوص پرداخته و برای جبران محرومیت ها و مشکلات و کاستن از انتقادات و نارضایتی ها از نظریه ای بنام «تبعیض مثبت در قبال اقلیت های قومی و مذهبی» نام برده است. متن این مصاحبه در ادامه خواهد آمد و اما پیش از آن:

 

عبدالله رمضانزاده در یک نگاه:

1340: تولد در یک خانواده ایرانی کردزبان و شیعه مذهب

1349: به همراه خانواده از بیجار به تهران کوچ کرد

1361: وارد رشته علوم سیاسی در دانشگاه امام صادق شد و تا فوق لیسانس در این دانشگاه ادامه تحصیل داد

1375: گرفتن مدرک دکترای علوم سیاسی از دانشگاه کی یو لون بلژیک با تزی در مورد مشکلات اقوام در ایران Internal

and international dynamics of ethnic conflict: the case of Iran

1375: عضویت در هیات علمی دانشگاه تهران

1376 تا 1380: استاندار کردستان

1380 تا 1384 سخنگوی دولت اصلاحات

1385: رسیدن به قائم مقامی حزب مشارکت ایران اسلامی

1388: بدنبال حوادث انتخابات ایران بازداشت و به 5 سال حبس محکوم شد

1391: بالاجبار در دانشگاه تهران بازنشسته شد

1393: پایان دوران محکومیت و آزادی

 

 اردشیر پشنگ: در اینجا متن کامل مصاحبه اخیر دکتر رمضانزاده که در نشریه تجارت فردا در خصوص لزوم بکار گیری تبعیض مثبت برای کاهش مشکلات اقلیت های قومی و مذهبی صحبت کرده بود خواهد آمد از جناب آقای حسین رمضانزاده برای همکاری در این بخش سپاسگزارم. برای مشاهده متن کامل مصاحبه مذکور کلیک کنید: 

عبدالله رمضانزاده: تبعیض مثبت اقتصادی راهی برای تحقق عدالت بین اقلیت های ایرانی

 

 

بخش اظهارنظرات و سوالات شرکت کنندگان در بحث

پشنگ:  در اینجا در خدمت حاضرین محترم در گروه تلگرامی فراتاب خواهیم بود تا سئوالات، نظرات و انتقادات احتمالی را در خصوص موضوع فوق مطرح کنند (وقت اختصاص یافته 20 دقیقه خواهد بود که تا 10 دقیقه دیگر هم قابلیت اضافه شدن خواهد داشت)

   

ارشاد رشیدی رستمی: ضمن عرض سلام و ارادت به استاد گرامی ام دکتر رمضانزاده،  به نظر بنده پاسخ شما در گفت و گوی فوق در مورد اینکه هیچ دلیل منطقی در مورد عدم مشارکت دادن اقوام و مذاهب در رئوس مدیریتی و عالی و میانی وجود ندارد، نمی تواند پاسخی اقناع کننده برای مخاطب باشد، مشکل مطالبات اقوام هم به همین برمی گردد که متاسفانه تا حد زیاد پاسخگوی در این باب وجود ندارد. جالب اینجاست که در ایران اکثر نهادها یا افراد در سطح عالی تصمیم گیری و مدیریت خود را مطالبه گر حقوق اقلیت ها  می داند اما در عمل از عدم همکاری و یا عدم وجود دلیل خاصی برای انجام اصلاحات در این حوزه حرف می زنند در حالی که خود در عالی ترین نهادهای تصمیم گیر و تصمیم ساز قرار دارند (مثلا رئیس جمهور باید پاسخگوی این مطالبات و نهاد رفع کننده این تبعیض ها باشد نه اینکه خود نیز خواستار رفع بی عدالتی باشد)

دکتر رمضانزادهاز نظر من دلایلی که برای به عدم به کارگیری نیروهای توانمند قومیتی  وجود دارد قانع کننده نیست و دلیلی هم کسی نیاورده تا استدلال رد آن را داشت.

رمضانزاده: اکثریت مردم کُرد مشکلی با ساختارهای قانونی جمهوری اسلامی ندارند بلکه با رفتارهای فراقانونی مشکل دارد که باید این نگاه برداشته شود.

ماه فروغ: چرا سازندگی برای اقلیت ها اونقدر طول میکشه؟

رمضانرزداه:بحث سازندگی برای اقلیت ها نیستاساسأ توسعه سیاسی اقتصادی نیازمند زیرساخت هاست و تا زمانی که این زیر ساخت ها وجود نداشته باشد امکان رشد اقتصادی وجود ندارد. این امر زمانبر است. باید منطقی فکر کرد و به زیر ساخت های اقتصادی توجه کرد که امری زمان بر خواهد بود.

  

Hope: سلامبه نظر شما چرا باید کردها ایران هنوز هم در فکر جدایی یا خودمختاری باشند؟ آیا دلیلی به غیر از این تبعیضات قائل شده در حق کردها چیز دیگری هست؟

دکتر رمضانزاده: من بر این باور نیستم که اکثر کردهای ایرانی خواهان جدایی هستند آن چیزی که مطرح هست رفع تبعیض است که باید بهش توجه کرد و اکثریت مردم با مشارکت در صحنه های مختلف سیاسی نشان می دهد که اکثریت مردم کُرد مشکلی با ساختارهای قانونی ندارند بلکه با رفتارهای فراقانونی مشکل دارد که باید این نگاه برداشته شود.

  

شورش: با عرض سلامبه نظر می رسد قانونی امنیتی و غیرعلنی فراتر از قانون اساسی در کشور وجود دارد که براساس آن تا حد امکان از حضور اهل سنت در پستهای مدیریتی و خصوصا امنیتی و سیاسی  امتناع شود و همچنین تحلیل و اسیمیلاسیون قومیتها بر همین اساس به شیوه ای بطئی و پنهان در حال اجراست. مستندات و شهود زیادی در تایید این نظر  وجود دارد؛ آیا واقعا چنین نیست؟

 

جهان حیدری: ضمن عرض سلام و درود، یکی از ریشه های معضلات و مشکلاتی که در قالب و سوال و جواب ها به میزانی از آنها اشاره شد، نوع نظام سیاسی کشور می باشد که متمرکز غیربسیط است. تا وقتی که نوع نظام از چنین ماهیتی برخوردار باشد، بازتاب های فضایی آن کماکان در قالب محرومیت و ناکامی طرح های توسعه در نواحی مرزی نمود می یابد. از جناب آقای دکتر تقاضا دارم به این سوال پاسخ بگویند که چگونه و با چه راهکاری می توانیم در قالب همین نظام متمرکز شاهد شکوفایی پتانسیل های نواحی مرزی باشیم؟ آیا بسترسازی های لازم به منظور استقرار نظامی سیاسی متناسب با جغرافیای طبیعی، قومی و مذهبی ایران کارساز است؟ و در چه بازه ی زمانی ایی ممکن است جواب دهد؟

دکتر رمضانزاده: این بحث های کلی را نمی توان اینجا بهش پرداخت. واقعیت این است سیاست اقتصادی ۵۰ سال اخیر ایران سیاست های متمرکز تمرکزگرا بوده که هر چه از مرکز دور بوده کمتر برخوردار شدند. سیاست های لیبرالی اقتصادی نمی تواند نیاز منطقه ای را پاسخگو باشد. باید سیاست هایی در جهت توازن منطقه ای و رشد اقتصاد ملی در نظر گرفته شود.

 رمضانزاده: روش اصلاح تدریجی و گام به گام منطبق با شرایط محلی و مطابق با قانون و از طریق مدنی تنها راه تغییر مشکلاتمناطق و مباحث مربتط با اقلیت های قومی و مذهبی ایران در آینده است و نباید به راه های کلی اکتفا کرد.

جهان حیدری: فدرال اقتصادی تا چه اندازه گره گشای معضل می باشد؟

دکتر رمضانزاده: اگر منظور این است که مناطق به تنهایی خودکفا بشوند و دولت مرکزی فقط در سیاست های کلی برای آنها کاری انجام دهد. این در حال حاضر به معنای محروم کردن مناطق حاشیه ای است. من معتقدم سیاست های اقتصادی کشور باید به سمت سیاست های تبعیض مثبت حرکت کند. یعنی هر منطقه ای که کمتر برخوردار است مورد توجه بیشتری قرار گیرد و این شدنی است. در سند چهارهم کشور در سند چشم انداز و طرح آمایش سرزمین که در زمان آقای خاتمی به تصویب رسید به این مسائل توجه شده اما متاسفانه عملیاتی نشد.اگر عمیلیاتی شود نیازمند طرح هایی است که در فدرال اقتصادی نباید روی نشان داد.

  

دیلیتد: با سلام به نظر جنابعالی جهانی شدن چه تاثیری در ایجاد خودآگاهی اقوام ایرانی داشته و آیا همگرایی ناشی از جهانی شدن می تواند حداقل در سطح ملی مفید واقع شود؟

دکتر رمضانزاده: کسانی که روی مباحث جامعه شناختی جهانی شدن کار کردند معتقدند دو روند متعارض وجود دارد گلوبالیزم (جهانی شدن) و یکی لوکالیزم (محلی گرایی) هم زمانی جهانی شدن با گرایش ضد آن محلی گرایی است. این تعارض را خیلی اندیشمندان بهش پرداختند. واقعیت این است. هر چه روند جهانی شدن تسریع شود از طرف دیگر روند محلی شدن هم تسریع می شود. این دو تا در کنار هم قرار گرفتند و چگونگی حل آن هم متفاوت خواهد بود.

 

 فردین رستمی: سلام و عرض ادب خدمت دکتر رمضانزاده ی بزرگوار و دوستان عزیز، دکتر عدم اعتمادی که در مرکز به نیروهای انسانی متخصص وجود دارد و دید دسته چندمی که سال هاست حدود صد سال است توسط مرکز نشینان نسبت به ملل حاضر در ایران وجود دارد باعث شده که از این نیروها استفاده نشود. مشکل سر سیاست ها و سیاستگذاری ها نیست بلکه مشکل سر ذهنیت فردی فارس نسبت به دیگر افراد حاضر در ایران است تا این ذهنیت در افراد تغییر نکند هیچ تغییری حاصل نمی شود. نمونه مثال بسیار ساده دکتر حسین فیروزی فردی توانا و خوشفکر برای استانداری استان کردستان بود که به دلایلی ایشان را انتخاب نکردند و وزیر کشور فرمودند حجت حاصل نکردند!

رمضانزاده: معتقدم تعیین مشاور امور اقوام و مذاهب توسط رئیس جمهوری چاره ساز نیست اما در عین حال انتخاب آقای یونسی به این پست حاکی از اهمیت این موضوع برای دولت دارد

دکتر رمضانزاده: این حرف های کلی ره به جایی نمی برد. چگونه باید تغییر ذهنیت داد؟ آیا باید عملیاتی هم انجام دهیم. به نظرم مطابق شیوه ای که از قدیم روی آن تاکید داشتم، روش اصلاح تدریجی و گام به گام منطبق با شرایط محلی و مطابق با قانون و از طریق مدنی تنها راه تغییر شرایط در آینده است و نباید به راه های کلی اکتفا کرد.

  

سامان: ضمن اینکه بخشی از تبعیضات به ماهیت سیستم و نظام سیاسی بر می گردد و ناشی از انگاره خودی و غیر خودی کردن می باشد و حتی به برخی از تبعیضات جنبه قانونی نیز داده شده است؛ آیا حل این دست از تبعیضات حتی خارج از اختیارات جریان های سیاسی از جمله اصلاح طلبان نمی باشد؟

دکتر رمضانزاده: اگر بخواهیم اینطوری فکر کنیم نمی توانیم مشکلی را حل کنیم. به نظر من آنقدر پتانسیل وجود دارد در قانون اساسی که می توان برای رفع تبعیض ها استفاده کرد هم تبعیض های مثبت در زمینه های  سیاست های فرهنگی و اساسی سیاسی وجود دارد. اگر اینطور فکر کنیم که هیچ چیز درست نیست باید برویم خانه بنشینیم. اما به نظر من ساختارهایی وجود دارد که امکان استفاده آن برای مناطق مختلف کشور وجود دارد. البته موافق هستم حل برخی از این تبعیض ها خارج از اختیارات جریانات سیاسی و اصلاح طلبان است. اما تلاش برای رفع آن تبعیض ها و اعلام مواضع خارج از اختیارات نیست. به نظرم همهی نیروهای سیاسی کشور که خواهان رفع تبعیض هستند باید مواضع خود را سریع و روشن اعلام کنند.

  

لقمان قنبری: کردها بیش از هرچیز و تا به حال حاضر خواهان ایجاد دولت کنفدرالیسم دموکراتیک هستند جناب دکتر تحلیل شما دراین مورد چیست؟

دکتر رمضانزاده: من یک سوال جدی دارم و تقاضای جدی تر. ما خودمان را چگونه نماینده ی همه ی کردها میدانیم؟ و عنوان کنفدرالیسم را از کجا آورده ایم؟ که بگوئیم همه ی کردها خواهان این هستند! باید به مسئله به صورت جدی توجه کرد. خارج از شعارهای گروه های سیاسی توجه کرد. کنفدرالیسم یا فدرالیسم یک ساختار سیاسی -اداری است که معلوم نیست در همه ی جوامع جوابگوی مشکلات هست یا خیر؟! و هیچ کس هم از کردها نظرخواهی نکرده است که بعد نتیجه بگیرد که کردها خواهان کنفدرالیسم دموکراتیک هستند یا نه! من نه نظر مثبتی دارم و نه منفی ولی خواهش میکنم به نمایندگی از همه ی کردها اعلام نظر نکنیم.

رمضانزاده: من یک سوال جدی دارم و تقاضای جدی تر. ما خودمان را چگونه نماینده ی همه ی کردها میدانیم؟ و عنوان کنفدرالیسم را از کجا آورده ایم؟ که بگوئیم همه ی کردها خواهان این هستند!

جمال امامی زاد: با سلام. اعتقاد بر این است که اصلاح طلبان در احقاق حقوق اساسی اقوام ایرانی بر اصولگرایان مقدم تر هستند. به نظر شما اصلاح طلبان تا چه حد مایل به احقاق این حقوق هستند؟  آیا اصلاح طلبان در تحقق این خواسته ها خط قرمزی دارند؟

دکتر رمضانزاده: من در میان اصولگرایان کسی را سراغ ندارم که در مورد مسائل قومی اظهار نظر مشخصی را کرده باشد. در میان اصلاح طلبان هم طیف های بخصوصی وجود دارند دوستانی که سوپرناسیونالیسم ایرانی هستند تا دوستانی که خواهان واگذاری اختیارات بسیار زیادی به مناطق مختلف هستند. این اختلافات باید در فضای امن و آزاد به بحث گذاشته شود تا به نتیجه رسید.

  

مهناز کاظمی: شب دوستان خوب. بفرمایید که اساسا المان هایی  که قومیتهایی رو جزو  اقلیت محسوب می کنند و حقوق شهروندی نابرابر رو سهمشون می کنند چیست؟ و آیا اقوام در ایران دچار بحران هویت نیستند؟ هویت ملیتی ایرانی و هویت اجتماعی شان مثلا کرد، ترک، بلوچ! .. شواهد و مستندات، غیر قابل انکاره. حتی اجرای اصل 15 قانون اساسی مبنی بر اجازه آموزش زبان مادری به اقوام داده نمیشه. فرصت دستیابی به مقامات سیاسی، حتی تحصیلات و شغل و امکانات رفاهی پیشکش! یک مسجد برای اهل تسنن در پایتخت بسازد دولت فخیمه، اگر شعار گونه نیست این بحث.

دکتر رمضانزاده: من هم معتقتدم بحث های هویتی اقوام ایرانی باید مورد تحلیل قرار گیرد اختلافات موجود در مورد هویت ملی باید مورد بررسی قرار گیرد. با کلیت نظرات شما موافق هستم. اما اینکه بتوان به راحتی بتوان مسائل را حل کرد با طرح سوالات شعاری امکانپذیر نیست.

  

علی انصاری:با تقدیر و تشکر از بزرگواران جناب پشنگ و جناب رمضان زاده. اگر خواسته باشیم نگاهی ریشه ای به این مساله داشته باشیم، ریشه مساله قومیت ها به کجا ختم میشود؟ آیا نگاه به این مساله سیاسی میباشد؟فرهنگی یا اشکال از ساختار قانونی می باشد؟

دکتر رمضانزاده: مشکل روابط قومی به هیچ کدام به تنایی بستگی ندارد. نوع روابط حاکم در ساختار حقیقی و حقوقی و ناامنی که در مناطق قومی  وجود داشت و ترسی که از مرکزنشینان کشور از نامنی ها به وجود آمد، وجود داشت باید به طور همه جانبه فکر کرد هیچکدام به تنهایی عامل نیستند باید مجموعه آنها را در چارچوب روابط خارجی کشور نگاه کرد. نوع روابط کشورهای همسایه با ایران و بالعکس و نگاهی که مرکزنشینان و حاشیه نشینان به هم دارند همه این ها موثر است. ساختار سیاسی و حقیقی و فرهنگی همگی تاثیرگذار است.

 

 لو: آیا با تعیین کردن مشاور اقوام در امور اقلیتها در کشور ایران کشور خودمون، رویکردی مهاجرگونه به این موضوع نشده؟ درحالیکه قانون به صراحت با اصل پانزده به این امر تاکید دارد؟

دکتر رمضانزاده: این مسئله را امری چاره ساز نمی بینم ولی نشان از اهمیت برای دولت است و باید از تعیین سفیر اهل سنت باید استقبال کرد و از آموزش زبان های بومی باید استقبال کرد. همه ی این ها باید با گام های جلو ادامه پیدا کند.

 رمضانزاده: رویکرد غیر تمرکزگرایانه پاسخ مناسبی  به حل مشکلات فعلی و ایجاد نوعی توازن منطقه ای در کشور خواهد بود

فاتح محمدیبا عرض سلام و احترام خدمت استاد بزرگوار جناب دکتر رمضانزاده، مباحث شما را بیشتر می توان در حوزه تغییر نگرش سیاسی و تغییر رویکردی مدیریتی از نوع متمرکز به غیر متمرکز ارزیابی کرد. تغییر نگرش را شاید بتوان اولین گام در حل مسائل قومیت ها و مذاهب دانست. آیا تبدیل این نگرش به دانش و عمل مستلزم تغییرات ساختاری سیاسی یا اصلاح قوانین نیست؟

به عنوان مثال: در دولت آقای روحانی تاکید زیادی بر آموزش زبان مادری (نه آموزش به زبان مادری) می شود، در حالیکه در قوانین و فلسفه آموزش و پرورش و برنامه درسی کشور بسوی برنامه و فلسفه چند فرهنگی هیچ تغییری روی نداده است. آیا این اقدام عملی دولت بدون اصلاح و تدوین فلسفه جدید چند فرهنگی آموزش و پرورش و مبانی نظری تدوین شده در نهایت دچار عمل زدگی نمی شود؟ و عمل و اقدام اجرایی یک دولت بدون پشتوانه قانونی چه ضمانتی را می تواند داشته باشد که در دولت های بعدی اجرا و تداوم یابد؟

دکتر رمضانزاده: من معتقدم رویکرد غیر تمرکز گرایانه پاسخ مناسبی خواهد بود به مشکلات فعلی و ایجاد نوعی توازن منطقه ای در کشور. و در مورد تغییرات ساختار خودم خواهان اصلاحات تدریجی و گام به گام و مدنی و در چارچوب قانون می دانم.

  

ارسلان خردمند: با سلام خدمت تمامی دوستان. سوالی که داشتم این هست که با توجه به موقعیت تاریخی استانی همچون آذربایجان غربی و وجود سوابق تاریخی از برخورد قومیت های مختلف در این خطه و پیش زمینه تاریخی نه چندان مثبتی که قومیت ها با توجه به فکت ها و اتفاقات تاریخی نسبت به همدیگر دارن چطور می شود این پدیده را مدیریت کرد تا دوباره به برخورد قومیت ها منجر نشود. این شیوه و راهکار از طرف فعالین مدنی چگونه باید دنبال ؟ و در طرف دیگه سیستم مدیریت دولتی چه باید بکند در این شرایط؟

دکتر رمضانزاده:به نظر من مسائل و تنش های موجود در آذربایجان غربی مسئله جدی نیست و نهادهای مدنی توانستند به خوبی برخورد کنند در واقعه ای که ورزشگاه ارومیه افتاد باید از فعالین مدنی ارومیه و خویشتن داری کردها تشکر کرد. اگر مدیریت مناسبی بر استان آذربایجان غربی حاکم شود و مدیریت سیاسی که توان درک معضلات و تنش های موجود را داشته باشد مسائل آذربایجان غربی قابل حل است و نباید هیچ کس به ان دامن بزند. من امیدوارم فعالین مدنی ترک و کرد این مسائل را حل کنند.

رمضانزاده: مسائل و تنش های موجود در آذربایجان غربی مسئله جدی نیست و نهادهای مدنی توانستند به خوبی برخورد کنند در واقعه ای که ورزشگاه ارومیه افتاد باید از فعالین مدنی ارومیه و خویشتن داری کردها تشکر کرد


حسین احمدی نیاز:
سلام و عرض ادب خدمت دکتر رمضانزاده ی شریف و ادمین های محترم گروه فراتاب، مطالبات قومی در ایران یک حق است و پاسخ به این مطالبات تکلیفی از سوی دولت است.لذا آنچه در این راستا اقوام ایرانی خواستار محقق شدن آن هستند مشارکت در قدرت سیاسی،اقتصادی،فرهنگی،دیپلماسی و نظامی  است و تلاش برای نیل به این خواسته در چارچوب اصول 3،19قانون اساسی است.

از دیگر سو تحقق این حق نیازمند حضور شایستگانی است که در پارادایم اقوام موثر باشند نه هر فرد دیگری .در حال حاضر یکی از کوردهای ساکن تهران از مدیران یکی از سازمانهای شهرداری است اما این فرد چه تاثیری در حقوق اقوام یا شایستگان قومی داشته است؟ اینجانب وکیل یک شرکت دولتی در تهران بودم که مدیر عامل آن اهل اقلید فارس بود با خودش 120 نفر از اقلید در مجموعه ی این شرکت و سایر بخشهای آن وارد نمود. اکنون این سوال مطرح است آیا مدیر کردی در تهران داریم که چنین کرده باشد یا فردا مدیر شود چنین کاری انجام دهد؟ نوع مدیریت و پارادایم آن مهم است؟

 

محمدی: جناب دکتر اجرای طرح فدرالیسم در ایران و تقسیم کشور به مناطق فدرالی می تواند موثر در تحقق مطالبات قومی باشد؟

دکتر رمضانزاده: در مورد بحث فدرالیسم من اخیرا کتابی را ترجمه کردم که اشکال مختلف نظام های فدرال را در مناطق دنیا بررسی کرده. فکر می کنم نمی توان به راحتی در مورد تغییر ساختار سیاسی-اداری کشور سخن گفت. باید کارشناسی دقیق انجام شود که من تخصص آن را در حال حاضر ندارم.

  

غفاریبا سلام ... با توجه به مشارکت پایین کردستانی ها در انتخابات اخیر چه راهکاری را برای آشتی کردها با صندوق  های رای پیشنهاد می کنید؟

دکتر رمضانزاده: آشتی با صندوق های رای راه حل های مشخصی دارد. پذیرش کاندیداتوری نمایندگان واقعی مردم، عدم دخالت در انتخابات، توجه جدی به مسايل معیشت مردم کردستان از کارهایی است که حاکمیت می تواند انجام دهد برای بازگشت مردم به صندوق های رای در کردستان.

 رمضانزاده: آشتی با صندوق های رای راه حل های مشخصی دارد. پذیرش کاندیداتوری نمایندگان واقعی مردم، عدم دخالت در انتخابات، توجه جدی به مسايل معیشت مردم کردستان از کارهایی است که حاکمیت می تواند انجام دهد

قادریان: جناب دکتر، در شرایطی که کردستان مشارکت بسیار خوبی در انتخابات ریاست‌جمهوری قبلی داشت، اساسا حاکمیت چه نیازی دارد به مسائل کردستان بپردازد، یعنی در هر حالی ظاهرا مشارکت سیاسی در کردستان بالاست!

دکتر رمضانزاده: این نکته نشان می دهد اگر توحه جدی به مطالبات اقوام شود احساسات واگرایانه در کشور بروز نخواهد کرد. نشان می دهد اگر هم مشکلاتی ایجاد شود نه ناشی از گرایشات واگرایانه اقلیت ها، بلکه نشان از نگاه غلط دولتمردان و کسانی که در مرکز کشور نشسته اند.

  

بهرامی نیا: آقای دکتر اگر معنای سلطه نگاه امنیتی به مناطق کردنشین، تنافی تقویت جایگاه کردان با امنیت کشور باشد، آیا نمی توان نتیجه گرفت که اساسا مفهوم ملت در عمل به هویت رسمی تقلیل یافته و کردها جزء ملت و کشور انگاشته نمی شوند؟

دکتر رمضانزاده: آقای بهرامی نیا باید توجه داشته باشند که کسی در ایران از نگاه امنیتی دفاع نمی کند. ممکن است در نگاه عملی از آن یاد شود ولی در سیاستگذاری کسی از آن دفاع نمی کند که بتوان به نقد آن پرداخت. اما من معتقدم همه ی ایرانیان در سرتاسر ایران کردها را ایرانی می دانند و جزیی از هویت ایرانی و جز پایه گذاران ملیت ایرانی می دانند. من با این نگاه مخالف هستم و صراحتا هم بارها ابراز کردم .ما کردها جزیی از فرهنگ و هویت ایران هستیم و باید بقیه کردها را هم دعوت کنیم به ایران بپیوندند.

  

 

رمضانزاده: ما کردها جزیی از فرهنگ و هویت ایران هستیم و باید بقیه کردها را هم دعوت کنیم به ایران بپیوندند.

پشنگ: سپاس بسیار دارم از جناب دکتر عبدالله رمضانزاده برای حضور در برنامه امشب، سپاس ویژه خدمت همه دوستان و همراهان گروه تلگرامی فراتاب و بخصوص کسانی که با ابراز نظر و یا طرح پرسش هایی در بحث امشب مشارکت فعال تری داشتند و بر غنای مباحث افزودند. همانطور که پیداست قطعا یک برنامه و یا چند برنامه جوابگوی این مساله مهم و همچنان "مساله در ایران" نخواهد بود. امیدوارم جلساتی اینچنینی را بیشتر برگزار کنیم و شاهد تاثیر ولو غیرمستقیم بر تصمیم سازان و مجریان در حوزه مسائل اقلیت های قومی و مذهبی و نیز مناطق محروم باشیم. 
با سپاس مجدد از همگی، به اطلاع می رسانم متن کامل پرسش ها و پاسخ ها طی 48 ساعت آینده در سایت فراتاب منتشر خواهد شد،
برای آنانی که در ایران و یا خاورمیانه هستند شبی آرام آرزو دارم و برای همراهانمون در دیگر نقاط دنیا ساعاتی خوب.

با احترام و ارادت

اردشیر پشنگ

شادزی مهر افزون

اگر می خواهید در بحث های تلگرامی فراتاب مشارکت کنید بر لینک زیر کلیک کنید

https://telegram.me/joinchat/BIjkDz55aO5m74nMdeVq_w

 

مطالب مرتبط
نظرات
آخرین اخبار