فراتاب: دولت سیزدهم در آمارهای رسمی و جدید مدعی شده است که وضعیت بیکاری در کشور بهبود قابل توجهی یافته و نرخ بیکاری روند نزولی داشته است اما از سوی دیگر برخی از کارشناسان سیاسی و اقتصادی منتقد صحت و راستی این آمارها را زیر سئوال برده‌اند در گزارش پیش رو به بررسی این نظرات خواهیم پرداخت
ایجاد ۷۰۵ هزار شغل جدید توسط دولت سیزدهم
در همین زمینه احسان خان‌دوزی که در دولت سیزدهم سمت وزیر امور اقتصادی و دارایی و همچنین سخنگویی اقتصادی دولت ایران را برعهده دارد، در نشستی خبری اعلام کرد که در دولت سیزدهم پاییز امسال ۷۰۵ هزار شغل در مقایسه با پاییز سال گذشته ایجاد شده است که این عدد ۷۰۵ هزار شغل جدید نسبت به پاییز سال گذشته ۳ برابر متوسط سالانه افزایش اشتغال داشته است که در کل می‌توان این‌طور بیان کرد که این میزان افزایش شغل جدید نسبت به سال گذشته ۳ برابر متوسط سالانه افزایش داشته است، در حالیکه خالص اشتغال در دو دوره قبل دولت یعنی دولت‌های یازدهم و دوازدهم یک میلیون و پانصد هزار بوده که سهم هر فصل ۴۷ هزار نفر بوده است! طبق گفته‌های خان‌دوزی حال این رقم در دولت سیزدهم به ۱۱۰ هزار نفر اشتغال در هر فصل رسیده است.
از سازمان برنامه بعید بود!
اما از سوی دیگر عباس عبدی ،تحلگیر سیاسی اصلاح طلب، در یک یادداشت انتقادی در همین رابطه نوشت: با توجه به اظهارات اخیر رئیس سازمان برنامه و بودجه؛ رشد اقتصادی از صفر و منفی خارج شده است و دولت سیزدهم تلاش کرده استرشد اقتصادی که در سال ۱۴۰۰ بالای ۴ درصد و در سال ۱۴۰۱ نزدیک به ۵ درصد بوده و میزان رشد اقتصادی کشور را در ۶ ماهه اول امسال به ۷ درصد برساند این درحالی است که نرخ بیکاری در کشور نیز به ۷ درصد کاهش یافته است! عبدی افزوده است این ادعاها چون از سوی مهمترین مقام اقتصادی دولت بیان شده، نیازمند راستی‌آزمایی است. هنگامی که دولت جدید در تابستان ۱۴۰۰ روی کار آمد، رشد اقتصادی کشور نه صفر بود و طبعا نه منفی. رشد اقتصادی در سال ۱۳۹9، بالای ۳ درصد بود و رشد اقتصادی در بهار سال ۱۴۰۰ که بلافاصله دولت تحویل داده شد، براساس برآورد رسمی مرکز آمار برابر 7،6 درصد و براساس برآورد بانک مرکزی 6،2 درصد بود. بنابراین معلوم نیست که این ادعاهای اخیر از کجا به دست آمده است؟
واقعی نبودن جمعیت فعال ما
همچنین حمید حاج‌اسماعیلی از کارشناسان مسائل اقتصادی نیز در نقد ادعاهای آماری دولت در زمینه کاهش بیکاری نوشته است: آمارها، داده‌ها و اعداد و ارقام بایستی با ماشین حساب واقعی محاسبه شود، و این ماشین حساب باید تغییر کند؛ چراکه برای محاسبه نرخ بیکاری و اشتغال، دچار ضعف است و توانایی، ابزار، امکانات و تکنولوژی لازم را برای محاسبه ندارد چون هنگامی‌که محاسبات دقیق‌تری صورت گیرد و سیاست‌گذران و برنامه‌ریزان و مدیران آمار واقعی را در اختیار داشته باشند، دسترسی به آمار جمعیت فعال نیز امکان‌پذیر خواهد شد.
گزارش از نشمیل علیمرادی
