فراتاب – گروه اجتماعی: «در هوای خوب و قیل و قال اطراف‌تان مدت ده دقیقه به سقف خانه خیره شوید و بی‌حرکت بمانید. خسته می‌‌شوید، پاهای‌تان خواب می‌‌رود، دوست دارید زودتر از این حالت خارج شوید و به جمع بپیوندید. اما من همیشه زندگیم اینگونه است، شما فقط چند دقیقه مانند من زندگی کردید. من یک معلول هستم!»

دیاکو از زمان تولد با معلولیت حرکتی متولد شده است. ابتدا آرزوی رفتن به بیرون از خانه و دیدن بچه‌ها را داشت، اما شرایط زندگی روز به روز برای او سخت‌تر می شد. بچه‌ها گاهی به بالینش می‌آمدند اما خیلی زود حوصله‌شان سر می رفت و سراغ بازی خود می رفتند، زلزله سبب شد که خانه شان را از دست بدهند. اینک در کانکس زندگی می‌کنند و پدر دیاکو نیز در کنار آنها نیست.

دیاکو و دهها معلول دیگر که وضعیتی چه بسا وخیم‌تر دارند نیازمند یاری بیشتری از سوی سازمان‌های مربوطه هستند. در همین خصوص رئیس سازمان بهزیستی کشور گفت: مقرر شده تا مستمری 118 معلول جدید شناسایی شده و 800 معلول مناطق زلزله زده دو برابر شود. انوشیروان محسنی بندپی ادامه داد: اغلب معلولان شناسایی شده جدید در مناطق زلزله‌زده کرمانشاه دچار قطع عضو شده اند و ارائه خدمت به افراد دارای معلولیت در مناطق زلزله‌زده تا زمانی که این افراد مشکل‌شان برطرف نشده و نیاز به خدمات توانبخشی دارند ادامه پیدا می‌کند.

از سوی دیگر مدیر انجمن حمایت از معلولین سرپل ذهاب گفت: بیش از ده خانوار که افراد معلول دارند، هنوز کانکس‌نشین هستند و درکانکس‌های اسکان زندگی می‌کنند. سجاد سرمیلی افزود: زندگی در کانکس حتی برای افراد عادی جامعه هم بسیار دشوار است. لذا افراد دارای معلولیت با توجه به مشکلات جسمی که دارند بیش از سایر اقشار جامعه در معرض انواع مشکلات متعدد هستند، افراد دارای معلولیت در کانکس‌ها نه در مقابل سرما مقاومند نه در مقابل گرما.

مدیر انجمن حمایت از معلولین خاطر نشان کرد: تعداد خانوار‌های معلولین مستأجر در سرپل‌ذهاب بین 80 تا 100 خانوار تخمین زده می‌شود که انجمن معلولین سرپل‌ذهاب توانسته است حدود 60 خانوار را شناسایی نماید که عمدتا اجاره‌نشین بوده و غالباٌ از عهده هزینه اجاره ماهانه خود نیز بر نمی‎‌آیند، افراد دارای معلولیت چگونه قادر به پرداخت هزینه های بهداشتی،پزشکی و تهیه دارو خواهند بود.

مادر خانواده از دیاکو پرستاری می‌کند در کانکس به دلیل وضعیت بهداشتی ضعیف بیماری پوستی نیز درد تازه‌ای به درد هایش افزوده است، فضای کافی در کانکس نیست و عدم حریم خصوصی زمانی که لباس هایش را تعویض می‌کندد دیاکو را خجالت زده می‌کند. او برای شخصی‌ترین امور ر وزه خصوصی به نام اتاقی در خانه است و این شاید کمترین حقش از زندگی باشد.

نویسنده خدیجه محمدی – فوق لیسانس جامعه شناسی

بازنشر این مطلب با ذکر منبع «فراتاب» بلامانع است