به گزارش فراتاب به نقل از سیانان مانی، اشتون کوچر، بازیگری که حالا به سرمایهگذار صنعت تکنولوژی تبدیل شده میخواست سریال «مزرعه» از قالب سنتی سیتکام فاصله بگیرد. او میگوید به همین دلیل است که تصمیم گرفت سریالش را در نتفلیکس پخش کند. سیتکام در قالب تولید، سریالهای کوتاه طنز را شامل میشود.
اما اپیزودهای سریال کوچر حدود ۳۰ دقیقه هستند که به نسبت یک سیتکام طولانی است و کمی هم زبان بد و طنز که اغلب به دنبال آن لحظههای سنگینتر از راه میرسد، در آن وجود دارد. کوچر کار خود روی این سریال را اینطور آغاز کرد که پرسید چطور سیتکامهای سنتی تهیه میشوند.
او در مصاحبهای با سیانان مانی میگوید: «چرا زیر صحنهها از موسیقی استفاده نمیکنند تا کیفیتی سینماییتر به آنها بدهند؟ چون این را در بودجهشان ندارند. چرا همانطور که مردم در زندگی واقعی صحبت میکنند حرف نمیزنند؟ خب به خاطر اینکه این کار معمولا نمیتواند کسانی که قرار است برای سریال تبلیغ کنند را راضی نگه دارد.»
و کوچر به این نکته هم توجه کرد که سیتکامهای سنتی معمولا به مدتزمان ۲۲ دقیقه محدود هستند چون با توجه به برنامهریزیها و تبلیغات تلویزیونی، دیگر وقتی برای سریالهای سیتکام طولانیتر باقی نمیماند. او که یکی از تهیهکنندگان اجرایی سریال «مزرعه» هم هست، میگوید منتشر کردن این سریال در نتفلیکس به او این اجازه را داد تا از سنتهای قدیمی فاصله بگیرد، اپیزودهایش را طولانیتر کند و داستانی موثقتر را تعریف کند.
۱۰ اپیزود نخست این سریال روز اول آوریل پخش شدند تا کاربران نتفلیکس بتوانند آن را پشت سر هم تماشا کنند. نتفلیکس میخواهد در تاریخی دیگر هم ۱۰ اپیزود باقیمانده سریال را منتشر کند. در این سریال کوچر بعد از تلاش ناموفقش برای فوتبالیست حرفهای شدن به خانه بازمیگردد. دنی مترسون که کنار کوچر در سریال قدیمی محبوب «آن سریال دهه هفتادی» بازی کرده بود و سم الیوت که نقش یک چهره پدرمانند با تهلحنهای محافظهکارانه را ایفا میکند هم از دیگر بازیگران سریال هستند.
کوچر میگوید این سریال که داستانش در یک شهر کشاورزی روستایی رخ میدهد، به گروهی از مردم میپردازد که در جو سیاسی فعلی، نمایندگان زیادی ندارد. او اضافه میکند: «یکی از دلایل ساخته شدن این سریال، نمایش دیدگاه طبقه متوسط محافظهکار آمریکاست. به نظر من یکی از مسئولیتهای صنعت سرگرمی خلق کردن توازنی میان اخبار، رسانهها، سیاست و حقیقت است. این دیدگاهها، ارزشها و باورهای جمعی که در این سریال نشان داده میشوند، شاید به نسبت کاندیداهای سیاسی، بتوانند امور مردم عادی را بهتر نمایش دهند.»
مترسون میگوید طنز این سریال در اختلال عملکرد ریشه دارد و میتواند با بسیاری از خانوادهها ارتباط برقرار کند. به گفته او: «چیزهایی که ما با آنها سر و کار داریم، چیزهایی هستند که مردم در حقیقت با آنها روبهرو میشوند؛ سعی میکنند تجارت خانوادگیشان را زنده نگه دارند، سعی میکنند ازدواجشان را زنده نگه دارند. خنده هم زیاد دارد، اما صحنههای زیادی هم هستند که آدم را احساساتی میکنند.»
منبع: بانی فیلم