فراتاب - گروه اقتصادی: وزارت «بیژن نامدار زنگنه» صنعت نفت ایران را از بحران تحریم‌های بین‌المللی به سلامت گذرانده است و قرارداد توتال نقطه عطف بازگشت شرکت‌های خارجی به مسیر همکاری با ایران مبدل شده است. پس از توافق هسته‌ای تحریم‌های بین‌المللی در حوزه نفت، بیمه و کشتی‌رانی و نیز امور تبادل ارزی یکی پس از دیگری در حال کنار رفتن از مسیر تجارت جهان با جمهوری اسلامی ایران قرار دارد. عماد حسینی، معاون پیشین مهندسی وزارت نفت در گفت و گو با پایگاه اطلاع‌رسانی دولت معتقد است: بیژن نامدار زنگنه در چهار سال وزارت خود در دولت تدبیر و امید توانسته است هم مشکلات تحریمی را برطرف کند و هم منابع لازم را برای توسعه پروژه‌های جدید فراهم سازد و لذا رأی اعتماد مجدد مجلس شورای اسلامی به تداوم این روند خواهد انجامید و چشم‌اندازی روشن را فراروی وزارت نفت قرار خواهد داد.
وی با بیان اینکه اگر وضعیت صنعت نفت را در دو مقطع ابتدای دولت یازدهم و اکنون مقایسه کنیم خواهیم دید که وضعیت این حوزه نسبت به قبل به شدت بهتر شده است، می‌گوید: در سال‌های میانی عمر دولت‌‌های نهم و دهم کم کم نظام مدیریتی صنعت نفت دچار مسائل و مشکلاتی شد که نهایتاً به وضعیت تحریمی و نیز مشکلات متعدد از جهت سرمایه‌گذاری در پروژه‌ها و منابع انسانی انجامید.
حسینی می افزاید: از یک‌سو در چهار سال اخیر نشانه‌ها حاکی از روابط مثبت و فعال میان وزیر نفت و معاون پارلمانی با مجلس شورای اسلامی بوده است؛ حتی در مواردی که اختلاف‌نظر زیادی وجود داشته نیز این ارتباط به خوبی تداوم یافته و وزارت نفت پاسخگوی سوالات نمایندگان بوده است. به‌عنوان مثال، شاهد آن هستیم که بعد از بروز اختلاف‌های متعدد و شدید درخصوص برخی فعالیت‌های وزارت نفت ازجمله قراردادهای IPC، حتی با وجود رفع بسیاری از ایرادهای وارده و اظهارنظرهای نمایندگان مجلس و خصوصا کمیسیون انرژی، همچنین تأیید آن در دولت و سایر نهادهای نظارتی، با این قراردادها همچنان مخالفت می‌شود. در همین راستا باید از مخالفان برنامه مهندس زنگنه پرسید که آیا مخالفت ایشان صرفاً سیاسی برآمده از منافع جناحی نیست؟
وی با بیان اینکه زنگنه در چهار سال گذشته کارنامه موفقی داشته است، می‌گوید: او توانست با برنامه‌ای مناسب بار دیگر شرکت‌های معتبر بین‌المللی را به سمت سرمایه‌گذاری در ایران جلب کنند. این در حالی است که بسیاری از مخالفت‌ها با مهندس زنگنه بخاطر همین موفقیت‌ها است. معتقدم یکی از اصلی‌ترین نتایج برجام، اعتمادسازی و رفع موانع بین‌المللی و قانونی برای آغاز دوباره همکاری‌های چندجانبه با شرکت‌های معتبر و حضور سرمایه‌گذاران خارجی در صنعت نفت است؛ همچنان که بعد از حدود ۱۵ سال، شاهد آغاز سرمایه‌گذاری توتال در فاز ۱۱ پارس‌جنوبی بودیم. همچنین قرارداد توتال نیز از جنبه‌های دیگر موفقیت مهندس زنگنه و مجموعه دولت یازدهم است که به جذب بیش از چهار میلیارد دلار سرمایه خارجی انجامیده است.
به گفته حسینی از آن مهم‌تر، شکسته شدن روح تحریم‌ها در صنعت نفت ایران است. همانطور که مدیرعامل توتال نیز به صراحت اعلام کرده بود، برای حضور در ایران، هماهنگی‌های ضروری با مقامات ارشد دولت امریکا برای اخذ مجوزهای لازم را انجام داده بودند که این، نشان از اجرایی شدن برجام در عالی‌ترین سطوح و رفع شدیدترین وجوه تحریم‌هاست که بر صنعت نفت ایران متمرکز شده بود. برهمین اساس است که معتقدم بازگشت صنعت نفت به ریل توسعه، ضربان قلب دولت را تنظیم و اصلی ترین دستاوردهای سایر بخش‌های دولتی را تضمین می‌کند. همچنین موفقیت در طرح سلامت با تأمین منابع مورد نیاز برای حفاظت از محیط زیست نیز از دیگر دستاوردهای وزارت مهندس زنگنه است. تحرک نسبی در پروژه‌های زیربنایی و عمرانی با افزایش درآمدهای ارزی از طریق افزایش صادرات نفت و محصولات پتروشیمی و... به دست آمده است. بنابراین طبیعی است که مخالفان دولت، این دستاوردهای ارزنده را که در مقایسه با وضعیت قبلی آنها در اواخر دولت دهم قابل مقایسه نیست، برنتابند و بر نقطۀ کانونی این موفقیت‌ها که صنعت نفت است، به‌طور مستقیم و غیرمستقیم فشار وارد کنند.
وی می‌افزاید: با توجه به موارد فوق نباید در موفقیت مهندس زنگنه تردیدی داشت و همانطور که اشاره شد در زمینه شاخص‌های گوناگون وزیر نفت دولت اعتدال موفقیت‌های قابل توجهی را به دست آورده است. از این رو انتظار می‌رود مجلس شورای اسلامی نیز با رأی اعتمادی قوی وزارت مهندس زنگنه را مجددا تأیید کند تا چشم‌انداز موفق سال‌های اخیر با شتاب بیشتری در دولت دوازدهم تداوم یابد. آنچه مسلم می‌نماید این است که در شرایط فعلی مهندس بیژن نامدار زنگنه، بهترین انتخاب برای اداره حیاتی ترین وزارت‌خانه ایران است.
