فراتاب - گروه ترجمه: قبل از این که رئیس‌جمهور ترامپ اعلام کند ایالات متحده از معاهده‌ی تغییرات اقلیمی پاریس خارج می‌شود، او و ماکرون در فشردن دست هم رقابت می‌کردند و پس از آن شروعِ بغرنج و ناخوشایند نیز به نظر نمی‌رسید رابطه‌ی ترامپ با رئیس جمهور فرانسه بهبود یافته باشد. اما ظاهراً ترامپ و ماکرون رابطه‌ی ابتدایی عجیب و غریب و پرتنش‌شان را به نفع یک مشارکت کاری و عشق به رژه‌های نظامی پشت سر گذاشته باشند.
ترامپ صبح روز پنجشنبه وارد پاریس شد و دومین تور اروپایی‌اش در دوهفته‌ی اخیر را آغاز کرد. این ملاقات با دعوتی ار طرف آقای ماکرون برای گفتگو درباره‌ی سوریه‌ی صورت گرفته که در آن ترامپ را برای جشن‌های روز باستیل در 14 جولای دعوت کرده بود. رئیس جمهور و بانوی اول، ملانیا ترامپ، با ایرفرانس وان در فرودگاه اورلی پاریس فرود آمدند و مورد استقبال کاروانی از 10 اتومبیل قرار گرفتند.
ترامپ تجملات رئیس جمهور بودن را چه در ایالات متحده و چه در کشورهای دیگر بسیار دوست دارد. این تجملات نشستن در معتبرترین جایگاه در مراسم روز باستیل و بازدید از رژه‌ای سنتی با ادوات ارتشی را شامل می‌شود.
او برای رژه‌ی مراسم تحلیف خود ابراز تمایل کرده بود که تانک و جت‌های جنگی هم در کار باشند. این آرزو برآورده نشد اما آقای ترامپ همچنان از نمایش قدرت نظامی مبهوت می‌شود.
ورود او به اروپا بار دیگر با پشت سر گذاشتن سیلی از پرسش‌ها درباره‌ی دخالت روسیه در انتخابات 2016 و با پَرکشیدن به آغوش پذیرنده‌تر رهبری خارجی همراه است که هنوز رابطه‌ی ترامپ با او شکننده است.
ماکرون و ترامپ ارتباطی غیرعادی داشته‌اند؛ این رابطه در ابتدا به صورت علنی با چند بار دست دادن قوی و عجیب و غریب دیده شد؛ به ویژه اولین دست دادن‌شان که همان‌طور که ماکرون به وضوح گفت تلاشی بوده است تا به رئیس جمهور آمریکا نشان دهد نمی‌توان او برای او قلدری کرد.
با این توصیفات، تصمیم ترامپ برای پذیرفتن این دعوت به فرانسه بعضی از دستیارانش را شگفت‌زده کرد.
برای رئیس جمهور آمریکا که تحت فشار بسیاری قرار دارد، سفرهای خارجی –سفر به فرانسه سومین سفر خارجی او طی دو ماه خواهد بود- لذتی غافلگیرکننده بوده است، مهلتی در میان روزهای سرشار از پوشش خبری تحقیقات درباره‌ی روسیه و سؤالات پیچیده در این باره که آیا دستیاران کارزار انتخاباتی او با قدرتی خارجی هم‌دست بوده‌اند یا خیر.
این ملاقات برای ماکرون که در ماه می قدرت را به دست گرفت فرصتی است برای تثبیت خود به عنوان اولین نقطه‌ی تماس ترامپ در اروپای غربی؛ شاید تنها به واسطه‌ی وضع موجود در زمانه‌ای که حواس بریتانیایی‌ها به خاطر برنامه‌شان برای ترک اتحادیه‌ی اروپا از رابطه با آمریکا منحرف شده و آلمان بر انتخابات ملی در پاییز پیش‌رو متمرکز است.
این همکاری اما، با توجه به ستایش مارین لوپن، پوپولیست راست افراطی که ماکرون در ماه می در انتخابات ریاست جمهوری شکست داد، توسط ترامپ و با توجه جهان‌بینی‌های بسیار متفاوت دو رهبر، همکاری نامحتملی است. آقای ماکرون تکنوکراتی ست طرفدار اروپا که سیلیکون وَلی را تحسین می‌کند و ترامپ یک ملی‌گرای باورمند به تقدم آمریکا به همه‌چیز است که نسبت به نهادهای چندجانبه‌ی بین‌المللی مانند اتحادیه اروپا بدبین است.
بازدید ترامپ از پاریس با مراسم استقبال در فرودگاه آغاز شد. سپس او در ملاقاتی با نیروهای نظامی اقامتگاه سفیر آمریکا شرکت کرد و در همان حال خانم ترامپ در حال بازدید از بیمارستان کودکان نِکِر بود.
خانم ترامپ گفت «من همیشه می‌گویم این که معلم‌ها را در زندگی بچه‌ها، می‌دانید، داشته باشیم خیلی مهم است. آنها هر روز می‌ببینندشان و زمان زیادی را باهم صرف می‌کنند. این در زندگی بچه‌ها خیلی مهم است.» او به یک دختر چهارده ساله که روی ویلچر نشسته بود هم گفت «تو خیلی خوب به نظر می‌رسی. خیلی قوی. یک روز می‌رسد که راه می‌روی و می‌دوی.»
در اقامتگاه سفیر ایالات متحده، آقای ترامپ در نهاری شرکت کرد که مایک پمپئو، مدیر سیا؛ ژنرال هربرت مک‌مستر، مشاور امنیت ملی؛ و ژنرال جوزف دانفورد، رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا هم در آن حضور داشتند. رئیس جمهور پیش از ترک محل به سمت هتل ناسیونال اینولید[1]، برای پرسنل نظامی و خانواده‌هایشان سخنرانی کرد. این هتل مجموعه‌ای چندپاره از موزه‌ها ست که قبر ناپلئون بناپارت را هم شامل می‌شود.
استقبال از آقا و خانم ترامپ با مراسمی شامل بیست و چهار اسب که مردان یونیفرم‌پوش بر آنها سوار بودند انجام گرفت. ترامپ و ماکرون در حیاط وسیع قدم زدند و سربازی در پشت سر آنها شمشیری را حمل می‌کرد.
بعد از این مراسم، قراری برای ملاقات پشت درهای بسته در الیزه، کاخ ریاست جمهوری، و پس از آن کنفرانس مطبوعاتی مشترک داشتند. دو رئیس جمهور شام را در رستوران بالای برج ایفل صرف خواهد کرد. به آقای ترامپ اطمینان داده شده است که در رژه‌ی روز جمعه بهترین جایگاه را خواهد داشت و ظهر آن روز، او به ایالات متحده باز می‌گردد.
[1] Hôtel national des Invalides 4
برگردان به فارسی: مهتاب محبوب
بازنشر این مطلب با ذکر منبع «فراتاب» بلامانع است
