حمله به نماد ثبات در منطقه | فراتاب
کد خبر: 6274
تاریخ انتشار: 18 خرداد 1396 - 15:23
حسن علیزاده شیلسر
در قلب جزیره ی با ثبات خاورمیانه پرآشوب، در تهران، شاهد حمله ای تروریستی بودیم نه تنها به قصد ایجاد رعب و وحشت بلکه به قصد هدف قرار دادن نمادی از مردم سالاری و دموکراسی در منطقه، آن هم پس از برگزاری انتخاباتی پرشور و اَمن در ایران.

فراتاب - گروه سیاسی: «... تا دولت مردم، توسط مردم، و براى مردم، از صحنه ی روزگار محو نشود.»
پرزيدنت آبراهام لينکلن (خطابه ی گتيسبورگ، ۱۸۶۳)
«پرزيدنت آبراهام لينکلن»، در میانه ی يکى از جنگ هاى داخلى که براى حفظ ايالات متحده جريان داشت، در خاتمه ی سخنرانى خود در تخصيص يک گورستان ملى در گیتسبورگ، شايد معروف ترين تعريف از دموکراسى در تاريخ آمريکا را براى ملت ها روشن ساخت. منظور او از «دولت مردم، توسط مردم، و براى مردم» آن بود که عناصر اساسى يک دولت دموکرات که وی بيان کرد براى همه ملت هايی که مشتاق آن باشند، صدق مى کند؛ و این بار در میانه ی منطقه ای بحران زده، در همسایگی دولت هایی که هنوز نه به شکل دولت مدرن، و نه حتی شکل دولت-ملت های وستفالیایی آن ها، بلکه در شمایلی ماقبل آن و گاه قبیله ای همچنان نفس نفس زنان به حیات خود ادامه می دهند، در قلب جزیره ی با ثبات خاورمیانه پرآشوب، در تهران، شاهد حمله ای تروریستی بودیم نه تنها به قصد ایجاد رعب و وحشت بلکه به قصد هدف قرار دادن نمادی از مردم سالاری و دموکراسی در منطقه، آن هم پس از برگزاری انتخاباتی پرشور و اَمن در ایران.
دکتر «علی لاریجانی»، ریاست مجلس شورای اسلامی، در نطقی کوتاه و در زمانی که هنوز تمامی مهاجمین به مجلس از پای در نیامده بودند، در میان نمایندگان مردم از این حمله تحت عنوان «حمله ای بزدلانه» یاد کرد، این بزدلی بیش از هر چیز به جایگاه مجلس و یا همان پارلمان (parliament) در میان مؤلفه های دولت هایی که روش حکومتی آن ها مردم سالاری (دمکراسی) است، بازمی گردد. به طور کل از میان مؤلفه هایی که برای قدرت تشریح می کنند می توان به مواردی چون مشروعیت، منابع انسانی، مهارت و دانش، مؤلفه های روانی و ایدئولوژیکی و نیز منابع مادی چون اقتصاد اشاره کرد. امروز در حمله ی تروریستی که داعش مسئولیت اش را برعهده گرفت، شاهد حمله به دو مؤلفه از این موارد بودیم، یکی حرم مطهر امام خمینی که در واقع نمادی از تفکر غالب و راهبر در انقلاب اسلامی به عنوان پدیدآورنده ی نهاد جمهوری اسلامی بود و دیگری هم مجلس شورای اسلامی، که درواقع میراثی است از مبارزات دموکراسی طلبانه ی مردم ایران از زمان نهضت مشروطه و ملی شدن صنعت نفت تا انقلاب 57 و حتی نقاط عطفی همچون انتخابات 92 و 96 ریاست جمهوری.
در برابر تفکری که امنیت را در خریدهای میلیاردی سلاح و رقص شمشیر با مروجان خشونت و نه صندوق های رأی می جوید، می بایست وحدت داخلی و پرهیز از بهره برداری های جناحی و سیاسی پس از چنین وقایع تلخی را مدنظر داشته باشیم.

حسن علیزاده شیلسر, دانشجوی دکتری حقوق بین الملل

بازنشر این مطلب با ذکر منبع «فراتاب» بلامانع است

نظرات
آخرین اخبار