فراتاب - گروه بین الملل: در 7 دهه زندگی پرفراز و فرودی که تاکنون هیلاری کلینتون سپری کرده است، تقریباً هرموفقیت ممکنی که یک زن آمریکایی می تواند بدست آورد را کسب کرده است! از مدیریت دانشگاه، تا وکالت در عالی ترین سطح ممکن و حتی بودن در گروه وکلای پرونده علیه نیکسون، از بانوی اول بودن تا سناتور نیویورک شدن و از وزیر خارجه شدن تا دوبار کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری، اما در هر دوبار در حالی که پیش بینی های اولیه حاکی از پیروزی او بود مقهور رقبای خود شد! تا بزرگترین موفقیتی که بسیاری آن را در این دوره از انتخابات برایش متصور بودند همچنان تصویرش بر قاب کارنامه اش خالی بماند و آن هم ورود به کاخ سفید اینبار نه در قالب بانوی اول بلکه به عنوان نخستین رئیس جمهور زن در آمریکاست.
هیلاری کلینتون لحظه های حساس و سخت کم نداشته است، بی گمان در سال 1998 وقتی برای نخستین بار پرونده رسوایی اخلاقی همسرش با مونیکا لوینسکی را شنید، هیچکسی به اندازه او در شوک و غم فرو نرفت! نوعی سرشکستگی برای رئیس جمهور آمریکا که به همسرش که بانوی اول آمریکا بود خیانت کرده بود بسیاری منتظر بودند تا او بخاطر جریحه دار شدن غرور و حیثیت خود و خانواده اش، از بیل کلینتون جدا شود، اما او اینکار را نکرد و به او فرصتی دوباره داد!
در سال 2000 کلینتون در حالیکه اصالتی نیویورکی نداشت، توانست در انتخابات سنا پیروز شده و وارد کنگره شود شش سال بعد در انتخابات بعدی نیز او یکبار دیگر آرای مردم نیویورک را از آن خود کرد و طی این دوران یکی از پرکارترین سناتورهای آمریکایی بود اما دومین لحظه تلخ و حساس دیگر در زندگی سیاسی کلینتون دقیقاً ده سال بعد و در چارچوب انتخابات درون حزبی در مقابل کاندیدای کمتر شناخته شده سیه چرده ای بنام باراک اوباما روی داد. در این زمان در حالیکه هیلاری شانس نخست دموکراتها برای کاندیداتوری محسوب می شد، نهایتاً مقهور خلاقیت، توان کلامی و شعار «تغییر» رقیب شد، تا نتواند در مصاف آخر رودروی مک کین جمهوریخواه بایستد!
اوباما اما بلافاصله هیلاری کلینتون را به عنوان وزیر خارجه آمریکا در یک برهه حساس بین المللی برگزید در این زمان اوباما در تلاش بود تا شعار تغییر و بازگشت نیروهای نظامی این کشور در عراق و افغانستان به امریکا را محقق سازد. در چنین فضایی که جهان هنوز درگیر تبعات گسترده بحران مالی بود، در خاورمیانه محمدبوعزیزی با خودسوزی اش جرقه شعله ور شدن تحولاتی که به «بهار عربی» موسوم شد را زد. به نظر می رسد مجموعه اقدامات کلینتون در قامت وزیرخارجه بخصوص در حادثه کشته شدن سفیر آمریکا در لیبی، تا حدی بر توان مدیریتی او در نزد افکار عمومی آمریکا ضربه زد وی به همین دلیل چند بار برای ارائه توضیحات به کنگره نیز فراخوانده شد.
اما پرده سوم تلخ ترین رویداد زندگی کلینتون را بایست در شب اعلام نتایج انتخاب چهل و پنجمین رئیس جمهوری آمریکا جستجو کرد. هیلاری در مصاف با رقبای هم حزبی اش نسبتاً به آسانی و با اختلاف بسیار توانست پیروز شود، تنها رقیب جدی او در این مرحله برنی سندرز بود که شعارها و برنامه های متفاوتش نتوانست نهایتاً مانع حضور کلینتون در دور نهایی انتخابات شود. اما در این زمان دونالد ترامپ که ابتدا کسی برای او شانس زیادی برای پیروزی در بین جمهوریخواهان قائل نبود توانست رودروی کلینتون بایستد. رقابت سخت و فشرده کمپین های دو طرف علیه یکدیگر و دست گذاشتن روی نقاط ضعف هم تبدیل به استراتژی اصلی رقبای نهایی شد. و در حالی که اکثریت نظرسنجی ها از پیروزی حتمی کلینتون بر رقیبش خبر می دادند و حتی کمپین و نزدیکان ترامپ هم به نوعی این واقعیت را پذیرفته بودند به ناگاه و بر اساس قانون خاص انتخاباتی آمریکا، کلینتون در حالی که بیش از سه میلیون رای بیشتر از ترامپ داشت قافیه را به حریف واگذار کرد! او چند ایالت کلیدی نظیر فلوریدا را که از اکثریت لاتین تبار تشکیل شده بود را در اوج ناباوری به ترامپ واگذار کرد و در حالی که در کل دوران تاریخ انتخابات ریاست جمهوری آمریکا از تمامی روسای جمهور سفید پوست این کشور رای بیشتری کسب کرده بود، به دلیل عدم کسب آرای الکترال لازم مجبور شد در سخت ترین تماس تلفنی اش در صبح روز بعد از انتخابات، پیروزی رقیبش را تبریک بگوید، تا ورودش به عنوان نخستین رئیس جمهور زن آمریکا، تبدیل به حسرتی ابدی برای او شود!
نویسنده: اردشیر پشنگ
منبع: همشهری دیپلماتیک
