کد خبر: 5268
تاریخ انتشار: 20 دی 1395 - 18:35
به بهانه درگذشت آیت الله هاشمی رفسنجانی

فراتاب - گروه سیاسی: قلم بی تاب کاغذ است و انگشتانم او را مدد رسان نیستند,گویا داغدار مرد مصلحت اندیش ایران شده اند ,اما به حرمت تمام خوبی های این مرد روشنفکر زمان با قلبی اکنده از فراق می نویسم تا شاید در این واپسین ساعات مرگ آن عزیز, قلب مالامال از درد ایرانیان تسکین یابد.

خداحافظ مرد شکنجه شده ی زندانهای سیاه ,زندانهایی که در اوج خفقان و سیاهی خبر از روح پاک و سرشت خورشید گونه ات داشته اند.
خداحافظ رفیق و همراه امام, من به یقین می دانم که بهشت در فراسوی آن دنیای زیبا صفت انتظارت را می کشد.
خداحافظ مرد صبور وراز دار عرصه ی حق طلبی ما در فراغ تو چاره ای جز صبر پیشه ساختن نداریم که چه بسا در واپسپین ساعات غروب آفتاب خورشید با تمام جمالش مغز متفکر زمانه را در آغوش کشید و او را روانه آسمانها ساخت.
خداحافظ امیر کبیر زمان براستی بایست تاریخ نام تو را در خاطراتش ,طلا گیرد تا نسلهای بعد,خدمات و وفادرایهایت را ارج نهند.
خداحافظ مرد متولد دیار طلای سبز ,که به گمانم روحت هماننذ آن طلا بسیار پر ارج است.
خداحافظ مردی که تا ساعاتی دیگر همبستر خاک می شوی و در راه حفظ این خاک جان فشانی ها کردی.
خداحافظ مردی که با سفرت به دیار باقی,نقشه ایران را یکدست سیه پوش ساختی.
براستی دنیا با تمام حسن ها وزیبایی هایش, صحنه بازی است که به ناگه زمان تو را در گلوگاه می ایستاند و اجازه پلک زدن به تو نمی دهد. براستی مرگ یعنی گذر مهر و محبت و رافت و چه بسا بایست در این دنیای جفاکار، قدردان محبات و عطوفات بود.
امیر کبیر زمان ,دنیا در فراغت یکپارچه می گرید و بایست گفت که تسلیت واژه ای کوچکی در برابر این غم دریاوار است ولی این واژه کوچک باز تسلی بخش مردمان این دیار است.
به امید روزی که صفحات تاریخ نامت را در اوراق خود برجسته سازند.

 

خدیجه کارگر اسفندابادی, «دانشجوی دکترای علوم سیاسی,مسایل ایران»
آرزو رحیمی,«دانشجوی دکترای علوم سیاسی,مسایل ایران»

نظرات
آخرین اخبار