به گزارش فراتاب، نگرانی هایی نسبت به اجرایی شدن طرح اکران فیلم های خارجی در شورای ۳۰ نفره ای که برای این هدف تشکیل دادیم وجود داشت که من در طرح ارائه شده به سازمان سینمایی تمام این نگرانی ها را مدنظر قرار دادم. به عنوان مثال در این طرح تاکید شده که شوراهای مختلف وزارت ارشاد برای اینکه بخواهند فیلم های خارجی را بررسی کنند، باید کارشناس های مطلع و به روز داشته باشد. همچنین به این مساله توجه شد که چگونه می شود این نمایش ها در تعارض جدی با ظرفیت هایی که الان در اختیار نمایش فیلم های ایرانی است، قرار نگیرد. یعنی چه درصدی از سالن های فعال و خوب در کنار سالن های ضعیف در تهران و شهرستان ها می تواند به فیلم های خارجی اختصاص داده شود.
ـ سالن های ضعیف سینمایی که مورد توجه تهیه کننده و پخش کننده آثار ایرانی نیستند از نمایش فیلم های خارجی استقبال می کنند، چرا که به افزایش ظرفیت این سالن ها کمک می کند. همچنین باید به این مساله هم توجه شود که حتی ظرفیت این سالن های سینمایی نیز نباید صد در صد در اختیار فیلم های خارجی قرار گیرد.
ـ بر اساس این طرح صندوق هایی طراحی می شود که مابه التفاوت بخشی از درآمد فیلم های خارجی به این صندوقهای خاص ریخته می شود و توسط شورا تصمیم گرفته می شود که مبلغ های واریز شده در این صندوق به دست عوامل سینما برسد و یا به تهیه کنندگان سینما ارائه شود.
ـ در حال حاضر یک ظرفیت ۱۵ درصدی از سالن های موجود را می توان برای نمایش فیلم های خارجی در نظر گرفت. حتی اگر ظرفیت سالنهای سینما در کشور افزایش پیدا کند، باز هم این ظرفیت ۱۵ درصدی برای نمایش فیلم های خارجی افزایش پیدا نمی کند و نسبت سهم موثر فیلم های ایرانی به خارجی شامل ۸۰ تا ۸۵ درصد فیلم ایرانی و ۱۵ تا ۲۰ درصد فیلم خارجی است.
ـ در این طرح اعلام شده است که انحصار فارابی برای واردات فیلم های خارجی به ایران که تنها به عنوان مصوبه ای از اساسنامه بنیاد سینمایی فارابی است، برداشته می شود و در اختیار تعداد محدود و معدودی شرکت های پخش خارجی قرار می گیرد که دغدغه اکران فیلم های خارجی در این سال ها را داشته اند. در واقع در این زمینه اولویت بندی انجام می شود و در کنار آن اقتصاد آن بخش نیز در نظر گرفته می شود تا براساس ظرفیت های نمایشی محدود، تعداد زیادی فیلم خارجی برای اکران آماده نشود.
ـ این طرح در پی ایجاد رقابت میان اکران فیلم ایرانی و خارجی در کشور نیست، بلکه این طرح باعث خودباوری سینمای ایران می شود. می توان گفت همان طور که گروه «هنر و تجربه» باعث رونق سینمای مستند، هنری و تجربی شد، این طرح نیز می تواند باعث توجه بیشتر به یک سری از فیلم های ایرانی شود که در نمایش های خارج از کشور موفق بودند اما هیچ گاه راهی به اکران داخلی نبردند.
ـ برخی از دوستان تهیه کننده معتقد هستند به دلیل تعداد زیاد فیلم های سینمایی، فیلم سوزی هایی در سینمای ایران رخ می دهد و زمانی که فیلم خارجی هم اکران شود فیلم سوزی آثار ایرانی بیشتر می شود. این مساله در این بسته نیز مورد بررسی قرار گرفته است و معتقدم این طرح نیز مانند گروه «هنر و تجربه» که توانست ظرفیت های نمایشی را بالا ببرد، موفق باشد.
ـ در طرحی که ما آماده کرده ایم، سالن های موجود که چند سالن به بالا هستند، از همان ظرفیت نمایش فیلم های خارجی استفاده می کنند که سالن های دیگر استفاده می کنند. در واقع ما برای مجموعه های چند سالنه و تازه ساخت حقی قائل نمی شویم که بتوانند از ظرفیت بیشتری برای اکران فیلم های خارجی استفاده کنند.
ـ این طرح سرمایه محور نیست و به کسانی که سرمایه بیشتری دارند امتیاز ورود فیلم خارجی بیشتر از ظرفیت اصلی نمی دهد و چنین رویکردی برای شورای نمایش فیلم های خارجی تجویز نشده است.
ـ رویکرد سازمان سینمایی زمانی که این طرح را به ما ارائه داد، جلوگیری از نمایش فیلم های خارجی بدون کپی رایت و قانونمند کردن این فرایند بود.
منبع: بانی فیلم