فراتاب: مهنا صفری در این گزارش به تجربه خود از زیست در خوابگاه با مشکلات بسیار آن پرداخته است، وضیعتی که البته ناآشنا نیست و تقریبا هرکس که در ایران تجربه زندگی دانشجویی در خوابگاه را داشته کم و بیش آن را تجربه کرده است.
اتاق ۱۱۳
لحظه ورود به اتاق ۱۱۳ وارد شدن به دنیایِ شلوغی بود. ۱۰ نفر در یک اتاقِ پر از خرت و پرت، با پنجره‌ای رو به خیابان، صدای ماشینها را چنان به داخل می‌آورد که انگار در پیادهرو نشسته بودیم. یکی از ما کمی تندتر راه می‌رفت چهارستون ساختمان قدیمی خوابگاه که حتی سال ساختش جایی ثبت نشده به لرزه در می‌آمد.
اتاق جدید
بعد از یک ماه ساختمانی که برای بخشی از دانشجویان کارشناسی ارشد تدارک دیده شده بود بازسازی شد و بسیاری تصمیم به رفتن به آنجا را گرفتند. اما ما در همان ساختمان قدیمی ماندیم و یک اتاق ۶ نفره ۱۳ متری دست و پا کردیم. شوفاژی که روشن نمی‌شد و بعد از تعمیر دیگر کم یا خاموش نمی‌شد.
سوسک و مارمولک‌ها دوستان ما شدند!
ممکن است به حمام بروی و با مارمولکی که برای دوش گرفتن آمده مواجه شوی! روزی در سالن مطالعه سوسکی با پاهای نرم و نازکش از روی پایم رد شد و باعث شد با یکی از ترس‌های بزرگ زندگی‌ام کنار بیایم. نمازخانه و دیگر سالن‌های عمومی هم مبرا از این وضعیت نیستند، به نحوی که یکبار پس از آنکه پای سوسکی را با پایم به تختم از نمازخانه آوردم تصمیم گرفتم حرف‌هایم با خدا را در اتاق خودمان بزنم.
مکان های بهداشتی
از ۷ دستشویی ، ۴ دستشویی در حال تعمیرند. سقف دستشویی‌ها چکه می‌کند که ناشی از دستشویی‌های بالاست و هر بار قطره‌ای از آن بر سر و تن ما می‌چکد مجبوریم به حمام برویم.
حمام هم پر از لوله های پوسیده، گچ، بیل و بشکه است و آب بعضی از حمام‌ها گاهی بالا می‌زند و همه جا را معطر می‌کند. از ۲۰ حمام تنها ۱۱ حمام به علت تعمیرات قابل استفاده است و این برای ۷۰ نفر چالش برانگیز است.
تغذیه
منوی غذا که تنها یک گزینه داشت، با اعتراض دانشجویان متنوع شد. بعضی چنان با شوق از این تغییر صحبت می‌کردند انگار که فرصت مطالعاتی در یک کشور اروپایی سطح اول را پیدا کرده‌اند! غذای رایگان هم در اکثر وعده‌ها هست (اولویه و ناگت مرغ) که یکی از هم اتاق‌های‌مان آن‌قدر غذای رایگان سفارش داد که نگران سلامتی‌اش شدیم.
حرف آخر
با همه اینها زندگی در خوابگاه ما ابداً تکراری نیست چرا که هر روز با یک چالش جدید روبه‌رو می‌شویم که گاهی باعث خنده و گاهی باعث ناراحتی و جنگ اعصاب می‌شود. ما به این امید ادامه می‌دهیم که روزی در جامعه نقش پررنگ‌تری داشته باشیم و برای دانشجویان ارزش بیشتری قائل شوند.
گزارش از مهنا صفری از اعضای کلاس آموزش روزنامه‌نگاری، نویسندگی و برندسازی فراتاب
بازنشر این مطلب با ذکر منبع «فراتاب» بلامانع است.
