فراتاب: طبق اصل پانزدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، زبان و خط رسمي و مشترك مردم ايران فارسي است. اسناد و مكاتبات و متون رسمي و كتب درسي بايد با اين زبان و خط باشد ولي استفاده از زبان‌هاي محلي و قومي در مطبوعات و رسانه‌هاي گروهي و تدريس ادبيات آنها در مدارس، در كنار زبان فارسي آزاد است.
بر همین اساس هدف و قصد اصلی از رسانه‌های محلی مانند شبکه‌های استانی، پاسداشت و حفظ آداب و رسوم استان‌ها و نیز تقویت خرده فرهنگ‌ها در کشور می‌باشد، به همین جهت رسانه‌های استانی در ابتدای تشکیل مکلف شدند بخشی از برنامه‌های خود را به تولیدات بومی و محلی اختصاص دهند.
بر اساس منشور حقوق شهروندی ایران این تولیدات بومی و محلی باید با در نظر گرفتن تمام مردم و با انواع زبان‌ها، گویشها و مذاهب باشد و در واقع نادیده گرفتن گویشی خاص خود در حقیقت نقض حقوق شهروندی صاحبان آن گویش و به نوعی بی‌احترامی و بی‌توجهی محسوب می‌شود که در تضاد کامل با آرمان‌های انقلاب اسلامی است .
طبق دستور العمل داده شده به مراکز استانی صدا و سیما باید یک سوم از برنامه‌ها با گویش محلی تولید شود یعنی در حدود ۸ ساعت از شبانه روز، با این حال در استان کرمانشاه که به هندوستان ایران معروف است و مردم بزرگ‌منش و کردزبان استان با وجود تعدد گویشها و مذاهب، بدون هیچ مشکلی و برادرانه در کنار هم زندگی می‌کنند، چرا فقط 90 دقیقه را به تولید برنامه‌های بومی تخصیص داده است؟
آیا سهم کرمانشاه با انواع گویشها اعم از کلهری، لکی، سورانی و هورامی این میزان است؟ آیا اینگونه می‌خواهند مردم را از دیدن شبکه‌های معاند و خارجی باز دارند؟
می‌بینیم که در شبکه‌های استانی مانند کردستان و ایلام، حتی بخش خبری با زبان کُردی نیز دارند اما متاسفانه با این وجود می‌شنویم افرادی تفرقه‌انگیز حتی مخالف حضور مجریانی با زبان کُردی از جمله سورانی (جافی) هستند.
لذا از مسئولین صدا و سیما استان کرمانشاه خواستاریم که اگر می‌خواهند مخاطبان را دوباره بدست آورند و حقوق شهروندی ملت ایران را رعایت کنند، حداقل ساعات تولیدات برنامه‌های بومی و محلی را رعایت کنند و به تمام گویش‌های استان نیز احترام گذاشته و مورد توجه واقع شوند نه اینکه به بعضی گویشها توجه کرده و مابقی نادیده شوند!
نویسنده: فردین رحیمی، فعال مدنی و کارشناس ارشد شهر سازی
بازنشر این مطلب با ذکر منبع «فراتاب» بلامانع است
