کد خبر: 11350
تاریخ انتشار: 17 فروردین 1399 - 23:07
شفق رحمانی
هلین برای آنچه که می‌خواست کوتاه نیامد و نامش ماندگار می‌شود به هر آنچه که مقاومت می‌نامندش و اراده خلل ناپذیر به نظر می‌رسد که دیوارهای استانبول نام هلین را برای همیشه به خاطرشان می‌سپارند. در حقیقت هلین فریاد ابدی مقاومت و اعتراض در آناتولی شد.

فراتاب: خبر کوتاه است. هلین بولوک بر اثر اعتصاب غذا در گذشت.

هلین از اعضای گروه موسیقی گروپ یوروم بود که به کار تولید موسیقی اعتراضی مشهور بودند، ترکیب موفقی از موسیقی کَردی و ترکی.
این گروه با سه دهه پیشینه حضور در عرصه موسیقی ترکیه و پیشرو در سازماندهی تشکل‌ها و سازمان‌های کارگری و پای ثابت در همه گردهمایی‌های برابری طلبانه و آزادی‌خواهانه سال‌های اخیر. آنها با موسیقی سیاسی و اعتراضی‌شان توانسته بودند محبوبیت بسیاری در میان اقلیت‌ها در ترکیه پیدا کنند.
بعد از کودتای نافرجام ترکیه در سال ۲۰۱۶، این گروه هم از تیغ سانسور و حذف اردوغان، به بهانه وضعیت فوق العاده مصون نماند، فعالیت‌های‌شان ممنوع، کنسرت‌های‌شان لغو و اعضایشان روانه زندان شدند، به اتهام «حمایت از احزاب و گروه‌های تروریستی.»
هلین بولک اعتصاب غذای خود را سال گذشته و در زندان با همراهی ابراهیم گولچگ از اعضای برجسته گروه در اعتراض به بازداشت سایر اعضای گروه یوروم آغاز کرد که این امر منجر به آزادی آنها در نوامبر همان سال شد. اما رهایی از زندان چیزی نبود که او برایش اعتصاب کرده بود چرا که با آزادی آنها هلین و ابراهیم گولچگ شکستن اعتصاب غذای خود را منوط کردند به تحقق مطالبات‌شان، یعنی لغو همه محدودیت‌ها برای گروه، آزادی همه اعضا و برداشتن اتهام تروریستی از آنها.
تا همین ۲۸۸ روز قبل، شاید اردوغان و بسیاری از همفکرانش، فکر می‌کردند که او لب می‌گشاید به غذا و قافیه را به گرسنگی می‌بازد. اما مقاومت هلین کار خودش کرده بود ترس انداخته بود به دل مقامات. کم‌کم که امیدشان به شکستن اعتصاب هلین رنگ باخت او را با زور پلیس، به بیمارستان فرستادند تا بلکه او را نگه دارند، که نشد.
هلین زن مبارز، انقلابی و آرمان‌خواهی بود که در ۲۸ سالگی و در راه آنچه که به آن باور داشت بر اثر اعتصاب غذا در گذشت، حزب دموکراتیک خلق ها مسئولیت مرگ هلین را متوجه دولت کرده است.
ابراهیم گولچگ همچنان در اعتصاب به سر می‌برد. وی می‌گوید: «تصمیم به ادامه اعتصاب تصمیمی سخت است، اما اعضای گروه معتقدند برای ایستادن در برابر ظلم باید همیشه آماده مرگ بود.»
هلین برای آنچه که می‌خواست کوتاه نیامد و نامش ماندگار می‌شود به هر آنچه که مقاومت می‌نامندش و اراده خلل ناپذیر به نظر می‌رسد که دیوارهای استانبول نام هلین را برای همیشه به خاطرشان می‌سپارند. در حقیقت هلین فریاد نامیرای مقاومت و اعتراض در آناتولی شد.

نویسنده: شفق رحمانی

بازنشر این مطلب با ذکر منبع «فراتاب» بلامانع است

نظرات
آخرین اخبار