گروه اجتماعی- فراتاب/ مژده اسماعیلی: هشت سال جنگ تحمیلی تمام نشده است. حداقل تا زمانی که مناطق مرزی و جنگ زده ایران از مین های زمینی پاک نشده اند، جنگ تمام نشده است. با گذشت 29 سال از پایان جنگ ایران و عراق هنوز تن قصر شیرین، مهران، شلمچه،کرخه و ... از زخم مین ها پاک نشده و گاه گاهی صدای انفجار و لرزش دیوارها و پنجره ها خبر از انفجار دمل چرکین دیگری می دهد که دانش آموزی، دامداری، کشاورزی یا کس دیگری را با خود برده است. امروز 4 آوریل برای دوازدهمین سال به« روز جهانی روشنگری درباره خطرات مین» رسیده ایم، اما با گذر 12 سال از این روز، مین ها همچنان در ایران قربانی می گیرند.
درد بی پایان مناطق جنگ زده
می گویند مین گذاری آسان و مین زدایی دشوار است، اما در طول این سال ها شاید اگر بسیاری از شهروندان می دانستند که با این دمل های چرکین یا زمین های آغشته به آن ها چگونه رفتار کنند، کمتر شاهد اتفاقات تلخ اینچنینی بودیم. امسال با فرا رسیدن« روز جهانی افزایش آگاهی درباره مین های زمینی» مینو رفیع، معاون پیشگیری از معلولیت های سازمان بهزیستی کشور، از آگاه سازی شهروندان غیر نظامی مناطق آلوده به مین از سال 1381 تاکنون خبر می دهد.
در صورتی که مینو رفیع از آموزش هایی همچون زندگی امن در کنار مین، آشنایی با مهمات عمل نکرده مثل مین و آموزش شکل این مهمان به ساکنان مناطق جنگ زده خبر می دهد، اما تیتر جراید گواه دیگری دارد.« انفجار مین جان چوپان نوجوان را در منطقه کرخه گرفت»، «انفجار مین در قصر شیرین یک نفر را دچار موج گرفتگی کرد»، « انفجار مین در شوش 4 نفر را راهی بیمارستان کرد» و تیترهای بسیار دیگری خبر از کشته شدن یا مجروح شدن هموطنان ناآگاه به مین و مناطق آلوده به مین می دهد.
ناگفته نماند با تمام آموزش هایی که رفیع از آن ها نام می برد، همچنان بسیاری از مصدومان مین ها، قربانی ناآگاهی از شکل ظاهری آن ها هستند. کودکانی که به دلیل گرد بودن مین در حین بازی کشته شده اند یا بزرگ ترهایی که به دلیل زیبایی و براق بودن، مین را به محل زندگی شان برده اند. تمام این شواهد نشان از ناکافی بودن آموزش های ارائه شده و لزوم افزایش یا تغییراتی در این آموزش ها دارد.
مرگ خاموش قربانیان مین
در حالی که وزیر دفاع دولت دهم از پاکسازی تمام اراضی آلوده به مین تا سال 91 خبر داده بود، امروز در آستانه فرا رسیدن« روز جهانی افزایش آگاهی درباره مین های زمینی» رییس مرکز مین زدایی کشور می گوید: «در حال حاضر 28 هکتار از زمین های آلوده به مین در مناطق مرزی پاکسازی نشده اند و تراکم مین در این زمین ها بسیار بالا است.»
آمارها با آمد و شد مسئولان کم و زیاد می شوند اما مین ها همچنان قربانی می گیرند. قربانیانی که با گذر 29 سال از پایان جنگ تحمیلی آمارشان رسانه ای نمی شود!
اگر چه در سال های گذشته قربانیان مین ها در ایران کاهش پیدا کرده اند، اما همچنان این قاتلین پنهان بیش از همه برای دانش آموزان، دامداران و کشاورزان خطر ایجاد می کنند.
وزارت دفاع، استانداری ها، مرکز مین زدایی، سازمان هلال احمر و سازمان بهزیستی از متولیانی هستند که در آگاه سازی شهروندان مناطق درگیر با مین فعالیت می کنند، ولی اخباری که جسته و گریخته از انفجار مین به گوش می رسد، از تلاش های بیشتری برای حفظ سلامت مردمان این مناطق می گوید. شاید باید هشدار را از کاغذهای روزنامه ها و صفحه های سایت ها به میان مردم ببریم.
بازنشر این مطلب با ذکر منبع «فراتاب» بلامانع است
