پس از کودتای نافرجام 15 جولای 2015 سیاست ترکیه بیش از پیش روند شخصیسازی قدرت و حزب حاکم در لوای «رجبطیب اردوغان» و نیز نقض استقلال قوا را شاهد بوده است.
راهپیمایی عدالت که با ابتکار حزب جمهوری خلق و رهبری کمال قلیچ داراغلو برگزار شد، نقطهی عطفی در تحولات سیاسی و اجتماعی ترکیه بود و می توان نوید بخش روزهای بهتری برای اپوزیسیون ترکیه باشد...
کودتای 15 ژوئیه آغاز دوره ای جدید در سیاست داخلی و خارجی ترکیه است. ترکیه از یک طرف به باز سازی سازمان ها و ارگان های حیاتی نظام که در طول چهل سال مورد هدف عوامل نفوذی گولن قرار گرفته بود، خواهد پرداخت و از طرف دیگر
غرب مدت هاست از نضج گرفتن و گسترش خزنده وار رویکردهای غرب هراسانه و گفتمان غرب ستیزی در قالب گسترش شبکه های اسلام سیاسی در عمق لایه های تاثیرگذار جامعه ترکی و حتا مدافعان سنتی سکولاریسم و حافظان میراث آتاتورک یعنی ارتش نگران است.
در آن سال، مصطفی کمال آتاتورک، بنیانگذار ترکیهٔ سکولار، درگذشت. همچنین در آن سال پدر گولن، رامیز گولن، با حالتی آشفته از مرکز شهر به خانه بازگشت. بنابر یک بیوگرافی که به قلم فاروق مرجان منتشر شده، یک کارمند حاضر نشده بود نام فرزند گولن را ثبت کند زیرا «م