از آفتاب تابان ایران تا آفتاب نیمه شب سوئد! | فراتاب
کد خبر: 9013
تاریخ انتشار: 18 آبان 1397 - 19:20
از سرزمین وایکینگ ها (1)

 

فراتاب گروه فراسفر: از ایران با تمدنی چند هزار ساله و اما اینک گرفتار در بسیاری از بحران ها و مسائل مختلف، گام در سرزمین سرد و کم خورشید اسکاندیناوی نهادم جایی که برخلاف سرمای سخت و تصویر اولیه بسیاری از مردمان خاورمیانه، از نظر فرهنگی بسیار  با شکوه به نظر می رسد!

من از کشوری آمده ام که بسیار پهناوراست و چهار فصل دارد، جنوبش به دریاهای آزاد وصل و همیشه گرم است، در مرکز و شرقش بیابان های زیبایی وجود دارد، شمالش سرسبز و مرطوب و جنگلی است و غربش کوهستان های زیبا و هوایی سرد دارد، کشوری نفت خیز با ذخایر عظیمی از انواع سنگ های معدنی، کشوری که از اقوام، فرهنگ ها، تمدن ها و زبان های مختلف به وجود آمده است.

وقتی وارد سوئد شدم، ناخودآگاه جنگل ها و رودخانه های زیبا حس بسیار زیبایی را در من ایجاد می کردند، این کشور مانند شمال ایران سرسبز و پر از جنگل های زیبا است با این تفاوت که همه به جنگل های سوئد عشق می ورزند، جنگل هایی بسیار زیبا که حتی ته سیگاری در آن نیافتاده است، ولی در آن سوی دنیا اندک جنگل های ایران مورد بی مهری مردم و مسئولینش واقع می شوند، جنگلهای زیبایی که در آتش می سوزند ولی کس به دادشان نمی رسد، محیط زیستی که به اندازه تمام دنیا زباله ها را در آغوش گرفته است، در سوئد همه چیز منظم و مرتب است، سطح آموزش و آگاهی مردم بالاست، همه دربرابر کشورشان احساس مسئولیت می کنند، همه یاد گرفته اند که باید از طبیعت نگاهداری کنند و طبیعت را زیبا نگاه دارند. همچنین در تمامی مناطق مسکونی سوئد محل های مخصوص زباله که در آن شهروندان زباله ها را تفکیک می کنند وجود دارد و زباله ها بازیافت می شوند و خدمت بزرگی به زمین و محیط زیست و آیندگان می کنند، ولی متاسفانه عکس آن در ایران رخ می دهد.

وقتی در جاده و اتوبان های سوئد حرکت می کردم، صحنه های بسیار زیبایی را برای اولین بار می دیدم، در تمامی حاشیه جنگل ها محافظ هایی را گذاشته اند تا حیوانات جنگلها به خیابان نیایند و با اتومبیل ها تصادف نکنند، سوئدی ها برای جان حیوانات هم ارزش قائلند، در اتوبان ها پلهایی را دیدم مخصوص حیوانات، که از طریق آن به آن سوی جنگل بروند و جانشان در امان باشد.

در رودخانه ها مرغابی وجود دارد!

در رودخانه ها مرغابی وجود دارد! بسیار تعجب کردم، منقلب شدم و نشستم ساعاتی به تماشای آزادی آنها، گویا به یکی از آرزوهایم رسیده ام. اردک ها و مرغابی ها آزادانه در همه جای سوئد هستند، هیچ کس با آنها کاری ندارد، همه اردک ها آزاد هستند، آنها در امان اند و از هیچ کس، ترسی ندارند.

دوچرخه سواری در سوئد

در سوئد دوچرخه سواری کلاس آدمها را پایین نمی آورد، در سوئد همه دوچرخه دارند، کلاه ایمنی دوچرخه سواری برای کودکان زیر 15 سال اجباری است و همه قانون را رعایت می کنند، مسئولین با دوچرخه به سر کار می روند، دوچرخه ها باعث شده اند مردم شادتر و سالم تر و زندگی زیباتر باشد. یادی تلخ دارم که در ایران یک موتور برقی گرفته بودم که کم خطر بود، آلودگی نداشت و گاهی می توانستم بجای دوچرخه از آن استفاده کنم و رکاب بزنم. ولی به خاطر استفاده از آن، برخی من را مسخره می کردند، می گفتند تو یک حقوقدان، یک دکتر هستی، چرا شان خودت را پایین می آوری؟ و دیدم متاسفانه جامعه ما فکر می کنند باید برای آنها زندگی کنم و ما در ایران با جامعه ای روبه رو هستیم که به خود حق دخالت در کوچکترین امور روزمره مردم را می دهد، علاقه زیادی به دوچرخه سواری دارم، ولی در ایران مکان مناسب و استانداردی برای دوچرخه سواری پیدا نکردم، دوچرخه سوار امنیت ندارد، احتمال تصادف با اتومبیل ها بسیار زیاد و گویا شهرداری ها و مهندسان اصلا به زیرساختها توجهی ندارند. لاین دوچرخه سواری را هم اگر فراموش کرده اند، عدم پیاده رو را چگونه می توان توجیه کرد، خیلی از پیاده روهای ایران بخصوص در کلان شهر ها یک دفعه قطع می شوند و برای ادامه مسیر مجبوری از وسط خیابان ها یا حاشیه بزرگراه ها عبور کنی که بسیار خطرناک است. در کشور سوئد زیرساختها خیلی به دقت و با ریزبینی رعایت شده اند، از منزل که بیرون می  آیی می توانی پای پیایده از پیاده رو منزل به تمام نقاط شهر بروی و در همه جا پیاده رو استاندارد و لاین های مخصوص دوچرخه سوارها وجود دارد که نه تنها با خطر روبرو نمی شوی حتی گرد وخاک هم روی کفشهایت نخواهی دید.

کتابخانه عمومی

به یکی از کتابخانه های شهر رفتم و دیدم در کتابخانه قفسه های کتاب هایی به زبان های کردی، فارسی و ... به همه زبانها وجود دارد، و با اینکه مسافری توریستی هستم ولی به من کارت عضویت کتابخانه دادند و به طور رایگان حق استفاده از امکانات کتابخانه را داشتم، ولی در ایران ممکن است در کتابخانه عمومی یک شهر کردنشین حتی یک کتاب کردی یا ترکی یا لری هم پیدا نشود.

حق تقدم

سوئدی ها مردمی آرام هستند و به قوانین احترام می گزارند، در خیابان های ایران هم مثل اروپا خط کشی های عابر پیاده وجود دارد با این تفاوت که در سوئد اگر راننده، عابر پیاده یا دوچرخه سواری را ببیند، فورا اتومبیل را نگاه می دارد ولی در ایران معمولا راننده سرعت می گیرد تا از او جلو بزند و عابرین پیاده در خط عبور خود هم همیشه در خطر هستند. رانندگان سوئدی حق تقدم و فاصله مورد نیاز و سرعت استاندارد را در تمامی خیابان ها و جاده ها رعایت می کنند و اگر تصادمی رخ دهد همه تعجب می کنند، ولی برعکس آن در ایران یکی از دلایل این همه تصادم ها عدم رعایت بدیهیات رانندگی است و تصادفات روزانه برای مردم خیلی عادی شده است و هر روز ده ها نفر جان خود را از دست می دهند.

در سوئد همه در برابر قانون برابر و مسئول اند، با حقوق مساوی و همه با توجه به استعدادهایشان می تواند به همه پستها و مدیریتها برسند و هیچ تفاوتی بین گروههای مختلف احساس نمی شود. اینجا اختلاس مفهومی ندارد، در سوئد همه با هم مهربانند، سوئدی ها به همه مردم کمک می کنند، مفهوم انسانیت در وجود آنها نهادینه شده است، بر لبان همه خنده است، همیشه عدالت رعایت می شود، در هیچ بانک و هیچ اداره ای حتی رئیس هم نمی تواند کارهای برادرش را بدون نوبت انجام دهد، در سوئد هیچ حقی زایل نمی شود و قانون برای همه یکسان است. قانون از زنان و کودکان و حتی حیوانات حمایت می کند، در سوئد همه احساس امنیت می کنند. سوئد کشوری زیبا، آرام و با شاخص رفاه اجتماعی بسیار بالا است.

سیامک لطفیانی پژوهشگر مسائل اجتماعی و حقوقدان

بازنشر این مطلب با ذکر منبع «فراتاب» بلامانع است

نظرات
آخرین اخبار