فراتاب – گروه شهرستانها: یک سال از مدت فعالیت شورای اسلامی شهر و روستا در دوره پنجم گذشت. قطعاً این مدت برای ارزیابی کارنامه عملکرد این نهاد منتخب مردمی کم نیست. شورای شهر به عنوان نهادی که نظارت مستقیم بر مدیریت شهرداری دارد دارای فراز و نشیب های فروانی بوده است. اگر چه نگاه مطلق و سیاه و سفید دیدن کارنامه این نهاد منصفانه نیست امّا متأسفانه سیر عملکردی شورا نموداری رو به نزول از اعتبار و اعتماد عمومی را نشان می دهد. این ضعف بخشی ناشی از ساختار، معیارها و ملاک ها انتخاب، قوانین مرتبط و ... است که در همه شهرها حتی کلان شهرها هم  حکفرماست، بخشی هم به نحوه تعامل اعضا با مسؤولان و مردم در شهرهای  مختلف به صورت نسبی متفاوت است.

عدم زیر ساخت های درآمد پایدار متناسب با هزینه ها، واقع شدن در موقعیت کوهستانی و مرزی و بالا بودن هزینه ها عمرانی، بی ثباتی مدیریتی (در طول دو سال رقمی حدود هفت شهردار و سرپرست تغییر پیدا کردند) و ... تنها بخشی از دلایلی  هستند که باعث  انباشته شدن بدیهی و مطالبات شهرداری سردشت در طول چند سال اخیر شده اند. بدیهی است حجم این میزان از بدیهی و نابسامانی ها یک شبه و چند ماهه خلق نشده اند. اگر چه با فوت شهردار سابق (مهندس سلطانی) پرونده قطور تخلفات اداری و مالی که سندشان از طریق مراجع ذیصلاح تا اندازه ای رو شده بود. متأسفانه سرنوشت نامعلوم و می توان گفت به ظاهر مختومه پیدا کردند. هر چند آثار این موارد به این زودی ها سایه شان از سر شهرداری و شورا کم نخواهد شد و این مطالبه عمومی از مسؤولان و مراجع ذی ربط است که هر کسی در هر مقام و موقعیت فعلی و سابق متخلف در این موارد باشد بدون هیچ ملاحظه ای  باید پاسخ گو به قانون و مردم باشند.

این رسم منصفانه و قانون مدارانه نیست که با پایان مسؤولیت ها (به هر شیوه که باشد؛ عزل، استعفا، پایان مأموریت، عدم انتخاب مجدد و ...) پرونده کارنامه عملکردی اشخاص هم بسته شود بلکه باید دستگاه های نظارتی و خود مردم و فعالان و معتمدان پیگیر پیامدهای عملکردی این مسؤولان باشند. قطعاَ روزی این افراد حداقل در پیشگاه وجدان عمومی موکلانشان  دادگاهی خواهند شد.

برای استدلال در زمینه خدشه دارشدن  اعتماد عمومی به نسبت نهاد شورا و شهرداری و دلایل و زمینه ها می توان به برخی موارد اشاره نمود؛

1- عدم شفافیت و همدلی

نگارنده درست یکسال قبل و به هنگام شروع فعالیت رسمی شورا در یاداشتی تحت عنوان «شورای دور پنجم؛ شفافیت، همدلی و قاطعیت» این موارد را از اعضا شورای جدید درخواست نمودم. متأسفانه شورای این دوره هم همانند بعضی از سابقین خود به ویژه در اوایل بر طبل حاشیه سازی برای همدیگر، افتراق و جبهه گیری و دسته بندی کوبیدند و انرژی، وقت  و سرمایه زیادی را از خود و همکاران تحت مدیریت شان هدر دادند. تداوم روند غلط سابق باعث ناامیدی مردم و دلسوزان گشت و تا اندازه ای هم زمینه برای فرصت طلبان ایجاد نمود. به هرحال قراین کنونی دال بر این است که رمق و خریداری برای این موارد در بین اعضا و مردم باقی نمانده است. هر چند عدم اطلاع رسانی به موقع، شفاف، جسورانه و صادقانه، حضور و همدلی به موقع با مردم و همکاران، قاطعیت در مقابل زیادی خواهی و عدم همگامی و همدلی مشکلی است که هنوز هم آثارش باقی است و باید چاره اندیشی شود. البته اگر بعضا هم توضیحی و تبیینی صورت گرفته است. بیشتر به صورت محفلی و مجلسی و قطره چکانی بوده و کمتر عمومیت پیدا نموده است.

2- عدم  وجود رسانه حرفه ای، فراگیر، پیگیر و منصف

هر چند در سطح شهرستان چند سایت و کانالی موجود هستند که اخبار و رویدادها را منعکس می نمایند که در حد خودشان زحماتشان قابل تقدیر است. واقعیت آن است که نه شورا و شهرداری رسانه و تریبون به روز و قوی و حرفه ای دارند که منعکس کننده عملکرد و تعاملات، مشکلات و چالش های موجود باشد و نه رسانه های موجود هم با احترام به تلاش هایشان کفاف وضع موجود می کنند که بتوانند تحلیل ها و یاداشت های منصفانه، صادقانه، حرفه ای و جسورانه و بدون سانسور و طرفداری ارائه بدهند. این یک واقعیت دردناک است که صاحبان رسانه های موجود هم ناچارند در حاشیه شغل های دیگرشان کار خبرنگاری انجام دهند و به نسبت سفارش ها و حتی تهدیدها هم چندان بی اعتنا و آزاد نیستند.

3-کم لطفی و حتی گاهی بی اعتنای مسؤولان تصمیم گیر بالا دستی

هرچند در خلق فضای موجود که به تعبیر فرماندار کنونی شهرداری سردشت به سقوط نزدیک شده -در یکی از جلسات اداری  گفته بودند شهرداری سردشت به وضعیت سقوط نزدیک شده است و از نماینده مجلس و مسؤولان استانی طلب مساعدت و همکاری نموده بود- مقصر دانستن و نوک پیکان را تنها متوجه یک جانب نمودن منصفانه نیست. همه اضلاع مرتبط با موضوع از مسؤولان، شورا، خود شهرداری، عموم شهروندان، فعالان و معتمدان و اصحاب رسانه سهمی در این ماجرا دارند امّا واقعیت آن است که سهم مسؤولان تصمیم گیر و مجری بیش از همه است.

گرچه فرماندار به نسبت خودش طبق گفته مسؤولان شهرداری و اعضا شورا برای حل مشکلات علاوه بر مسؤولیت خود معادل عضوی از شورا تلاش نموده است ولی باز هم توقع ها بیشتر است.

نماینده محترم مجلس هم که حضور پررنگی در رسانه ها دارد و در مجلس هم نطق های خوبی می کند اما در این حوزه و مسائل موجود که اشاره رفت حضور موثر و پرنمودی نداشته است در حالی که انتظار می رود حضور موثر و گره گشایی داشته باشند.

بازرسان استانی هم چند ماه گویا در شهرداری مستقر می شوند ولی کسی شفاف از برآیند تحقیقاتشان مطلع نیست. بقیه موارد هم اگر اقدام مثبتی هم صورت گرفته باشد اطلاع رسانی نشده است.

4- نا امیدی مردم یا به تعبیری بی تفاوتی

اگر چه مردم ممکن است از تغییر نکردن ملموس وضعیت پیرامونی شان، افزوده شدن تخریب ها به جای بازسازی ها -به ویژه در عرصه عمرانی وضعیت اسفناک را هر روزه می بینند - پاسخ گو نبودن مسؤولان، دوری از مردم و غیرشفاف بودن اعضای شورا و ... آن ها را خسته، ناامید و بی تفاوت نموده باشد. واقعیت امّا آن است که عموم شهروندان به جز عده بسیار قلیلی بعد از انتخابات ها مسؤولیت خود را تمام شده تلقی نموده و به جای پیگیری و مطالبه نمودن حقوق خود بیشتر به طبل بی تفاوتی کوبیدن و بد و بیراه گفتن های بی نتیجه روی می آورند. اگر زور پرداختن عوارض و مالیات برخی مراجعه های ناچاری به شهرداری نبود گویا اصلاً فراموش می کردند که مهم ترین نهاد مردمی یعنی شهرداری در سطح شهر وجود دارد و باید مستمردر جریان اقدامات و مشکلاتش بود.

همّت و همدلی به جای توصیف وضع موجود و پاس دادن کوتاهی ها

متأسفانه وضعیت اسفناک تر ازاین است که با وعده های بی سرانجام مسؤولان حل شود. در یک کلام نیاز مبرم مالی شهرداری سردشت با تخصیص اعتبار و بودجه های تزریقی و فراشهرستانی حل خواهد شد و با بسنده کردن و چشم امید به عوایدات شهرداری صرفا امید واهی است و مطالبات را انباشته می کنند. بنابراین نماینده محترم مجلس که جزو رسالت قانونی اش هم است باید رایزنی های لازم را در شرایط کنونی با تصمیم گیران و مجریان بالادستی انجام دهد. مدیران استانی باید از لاک  صرفاً پیگیری و کاغذ بازی بدر آیند.

مردم هر چند دل پری هم از مسببان وضعیت به وجود آمده داشته باشند باید بدانند معجزه برای بهتر شدن اوضاع در کار نیست خودشان به میدان بیایند. همچنان که در بسیاری از قضایا میدان دار بودند. در قضیه زلزله کرمانشاه همین شهروندان حماسه بی نظیری خلق نمودند در نتیجه اگر بخواهند از پس مشکلات شهر خودشان هم بر خواهند آمد.

فعالان و معتمدان اگر چه شاید بی توجهی و بی مهری ها زیادی هم دیده باشند امّا چاره جز بردباری و گاهی گذشت نیست و باید هر کس هر چه از دستش بر می آید گامی در راستای کم کردن گوشه از مشکلات خانه دوم خودشان بردارد. از لاک تهاجمی، بد و بیراه گفتن و بی تفاوتی باید به درآمد. مردم ما ثابت نمودند با همّت و همدلی توانسته اند ویرانی ها را آباد کنند چه برسد به حل این قبیل مشکلات، آمار مدرسه سازی، راهسازی، مسجد سازی، کمک به مراکز فرهنگی و بهداشتی و ... از طرف خیرمندان و عموم شهروندان کم نیست پس می توانیم.

اعضای شورا و مسؤولان شهرداری به جای دفاع و توجیه و انگشت اتهام متوجه دیگران نمودن، دنبال مقصر گشتن و درد دل کردن، با مردم خود رو راست، شفاف و صادق باشند اگر جای اشتباه کردند صادقانه اعتراف کنند و دنبال جبران باشند. چالش ها را اطلاع رسانی کنند. از فضای خود محوری و عقل کل دانستن به درآیند. منافع شخصی و تداخل های بی مورد با یکدیگر را کنار بگذارند. مطمئن باشند مردم صداقت و نتایج مثبت عملکردشان ببیند خود به میدان می آیند و کمکشان خواهند نمود.

عثمان عباسی فعال دبیر آموزش و پرورش و روزنامه نگار

بازنشر این مطلب با ذکر منبع «فراتاب» بلامانع است