اقتصاد چین به عنوان یکی از اقتصاد های بزرگ جهان از جایگاه مهمی در اقتصاد جهان برخوردار است تا جایی که این کشور را بعد از آمریکا به عنوان بزرگترین اقتصاد جهان می شناسند. برخی از اقتصاد دانان معتقد هستند که اقتصاد چین به زودی و با توجه به سرعت رشد خود به زودی آمریکا را پشت سر خواهد گذاشت و تبدیل به بزرگترین اقتصاد جهان خواهد شد.
به طور کلی اقتصاد چین تا قبل از دهه هفتاد میلادی اقتصادی به شدت بسته و متکی بر تفکرات کمونیستی بود اما از سال های آخر دهه هفتاد میلادی این کشور سیاست های اقتصادی جدیدی را براساس تفکرات رهبر وقت این کشور، دنگ شیائو پنگ اجرا کرد که سیاست درهای باز نام گرفت. پس از اجرای دقیق و کامل سیاست های اصلاحات و درهای توسعه اقتصاد ملی و اجتماعی چین به دست‌آورده‌های چشمگیری رسید و باعث شد که اقتصاد این کشور به طور کامل تغییر کند. این تغییرات باعث تغییر چهره این کشور شد. با نگاهی به وضعیت تغییرات اقتصادی این کشور از سال 1980 تا 2000 می توان به این نکته پی برد که در این مدت سطح زندگی مردم چین بهتر شد تا جایی که شمار افراد کم درآمد در این کشور از از ۵۳ درصد به۸درصد کاهش داشت. ارزان تر بودن نیروی کار در این کشور نیز باعث شد که شمار بسیاری از شرکت هایی که به نیروی انسانی متکی هستند از چین به عنوان مکانی مناسب برای سرمایه گذاری استفاده کنند و به نوعی چین تبدیل به مرکز تولید جهان شد.
به گزارش رادیو چین و بر اساس داده‌های منتشره وزارت بازرگانی این کشور، سهم صادرات چین در بازار بین المللی از 10.4 درصد در سال 2011 به 13.2 درصد در سال 2016 افزایش پیدا کرده و تعداد مناطق آزاد تجاری چین به 11 رسیده است.این در حالی است که چین سیاست جدید برای جلب سرمایه خارجی اجرا کرده و میزان جلب سرمایه خارجی و سرمایه‌گذاری چین در خارج در دو سال گذشته در مقام دوم جهان قرار داشته است. پیش بینی می شود چین در 5 سال آینده کالاهایی به ارزش 8 هزار میلیارد دلار را از سراسر جهان وارد و 600 میلیارد سرمایه خارجی را به خود جلب کرده و میزان سرمایه‌گذاری خود در خارج از کشور را به 750 میلیارد دلار برساند.
با توجه به مخالفت برخی کشورها با جهانی شدن اقتصاد و روند حمایت گرایی تجاری در جهان، چین با بازتر کردن درهای خود، خدمات شایسته برای رشد اقتصاد جهانی و حفظ نظم اقتصاد جهانی ادا خواهد کرد.
در سال 2016 میلادی، سهم چین برای رشد اقتصاد جهانی به بیش از 30 درصد رسیده و چین در سال‌های گذشته بزرگ ترین کشور تجاری جهان بوده است. در چند دهه گذشته، میزان سرمایه‌گذاری چین در خارج، سالانه رشد بیش از 20 درصدی داشته و میزان رشد آن سه برابر میزان متوسط جهانی بوده ا ست.
جانگ یو یان، رییس پژوهشگاه اقتصاد و سیاست وابسته به آکادمی علوم اجتماعی چین در این مورد با اشاره به نقش چین در روند جهانی سازی می گوید: چین با مطرح کردن "پیشبرد ایجاد وضعیت جدید درهای باز همه جانبه" مسوولیت‌شناسی خود در نقطه مهم تاریخی را نشان داده و این کشور در توسعه اقتصاد جهانی نقش هدایت کننده ای ایفا کرده است، همچنین نیروی محرکه جدید در زمینه روند جهانی شدن است.
طرح "یک کمربند- یک جاده" را که ابتکاری از سوی چین برای رشد تجارت این کشور است را می توان به عنوان نمونه ای موفق برای جذب سرمایه گذاری خارجی دانست. این کشور با ارایه طرح "یک کمربند- یک جاده" بر جلب سرمایه خارجی و فعالیت شرکت‌های چینی در خارج تاکید کرده و ضمن توسعه تجارت خارجی، در کاهش محدودیت فعالیت شرکت‌های خارجی در بازار چین، گسترش درهای باز در صنایع خدماتی و غیره اقدام کرده است. دولت چین در نوزدهمین کنگره ملی حزب کمونیست چین که در ماه اکتبر برگزار شد، برنامه بزرگی در زمینه اجرای سیاست درهای باز را اعلام کرده است.
چین در نقطه جدید تاریخی، در اجرای سیاست درهای باز به روی خارج نه تنها نیازهای توسعه خود، بلکه محیط بین المللی و مناسبت چین با جهان را مد نظر گرفته است. هدف چین از اجرای سیاست درهای باز ترفیع ساختار صنعتی خود از تراکم نیروهای کار به تراکم سرمایه و نیز توسعه مشترک و تحقق منافع متقابل خود با دیگر کشورهای جهان است.
