فراتاب - گروه بین الملل: پیش از اینکه به سراغ آنچه قرار است در سال 2018 اتفاق بیفتد برویم بیایید نگاهی به پیش بینی هایی کنیم که برای سال 2017 ارائه کردم. هراسی هم از اینکه به پیش بینی های اشتباهم اعتراف کنم ندارم.
اولاً باید اعتراف کنم که «فرانسوا فیون»، رئیس جمهور فرانسه نشد، و برخلاف تصور من «ترزا می» هم اقدام به برگزاری انتخابات زودهنگام کرد. اگرچه بهتر بود این کار را نکند. از سوی دیگر پیش بینیم درباره تضعیف شدن «آنگلا مرکل» در انتخابات آلمان به حقیقت پیوست. اما «جرمی کوربین» از آنچه فکر می کردم وضعیت بهتری پیدا کرده است. همچنین برخلاف انتظار من مذاکرات صلح قبرس هم به نقطه جدید قابل توجهی نرسید.
با این وجود بار دیگر به ارائه پیش بینی هایم درباره سال آینده خواهم پرداخت:
1- این روزها وقت زیادی را به بررسی اوضاع بریتانیا می پردازم، به نظر می رسد هیچ راه فراری از برگزیت وجود ندارد. به نظر می رسد اگر حزب محافظه کار نتواند فرد مناسبی را برای جایگزینی ترزا می پیدا کند و حزب و کشور را گرد او متحد سازد، به دلیل ترس از شکست در مقابل «جرمی کوربین» و حزب کارگر، اجازه خواهد داد مِی سال 2018 نیز در مقام نخست وزیر باقی بماند.
در حالی که در سال 2017 بریتانیا و سران اروپا بر نقطه نظرات بریتانیا در قبال خروج متمرکز بودند، در سال آینده «روابط آینده» دو طرف به مذاکره گذاشته خواهد شد.
اگر ترزا می، هرچه سریع تر برداشت خود از این امر را مشخص کند، پیش بردن این کار نیز آسان تر خواهد شد. اما نخست وزیر به این نتیجه رسیده که عامل حفظ اتحاد در حزبش داشتن موضعی مبهم نسبت به برگزیت است و اگر موضع شفافی بر سر این موضوع اتحاذ کند، توری ها را بیش از پیش دچار چند دستگی می کند. اما در هر حال او مجبور است تا حدی اقدام شفاف سازی کند و به مردم بگوید که به کدام یکی از وعده های داده شده در کمپین برگزیت جامه عمل خواهد پوشاند.
2- احتمالاً قابل پیش بینی ترین انتخابات سال آینده، انتخابات ریاست جمهوری روسیه است. انتخاب مجدد «ولادیمیر پوتین» در روسیه تقریباً مسلم است و این امر به معنای آن است که وی تا سال 2024 در سیاست روسیه بلامنازع باقی خواهد ماند. او روی هم رفته با دوره نخست وزیری اش، ربع قرن است در روسیه چنین نقشی دارد.
مهم ترین رهبر اپوزیسیون «الکسی ناوالنی» به دلیل اتهامات فساد مالی از کاندیداتوری منع شده است. اما این اتهامات را سیاسی و غیر واقعی می داند. در صورت عدم حضور ناوالنی، مهم ترین جنبه این انتخابات میزان مشارکت خواهد بود.
اگرچه میزان تحریم انتخابات در سال آینده نشانه نارضایتی مدنی است، اما در هر حال پوتین محبوب خواهد ماند زیرا وی دستگاه تبلیغاتی عریض و طویل و قدرتمندی در اختیار دارد.
3- اما آتش زیر خاکستر در خاورمیانه باقی خواهد ماند و احتمالاً خطرناک تر از قبل خواهد شد. سوال این است که آیا تنش سیاسی میان ایران و عربستان به یک جنگ بزرگ منطقه ای مبدل خواهد شد یا خیر؟ به نظر من جنگ تمام عیار میان آن ها در نمی گیرد اما این مردم عادی در یمن، سوریه و لبنان هستند که بهای رقابت آن ها را می پردازند.
اما تأثیر تصمیم «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور آمریکا در به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت اسرائیل چیست؟ برخلاف دیدگاه ترامپ به نظر می رسد که این اقدام، چشم انداز صلح میان اسرائیل و فلسطینیان را بیش از پیش برهم می زند. سرخوردگی ها و ناامیدی ها در غزه و کرانه باختری اشغالی افزایش خواهد یافت و در مقابل همبستگی در جهان اسلام بیشتر می شود، اما تغییرات اندکی عملاً در وضعیت فلسطینیان به وجود می آید.
4- انتخابات میان دوره ای 2018 آمریکا نیز از سوی دیگر آزمونی مهم برای اقتدار ترامپ به شمار می آید. جنجالی ترین رئیس جمهور آمریکا درصدد است تا اولویت های خود را به قانون مبدل سازد و رهبران حزب جمهوری خواه در کنگره را نیز فریفته است. در مقابل دموکرات ها نیز از پیروزی در انتخابات سنای آلاباما در اواخر امسال سرمستند، اما «روی مور»، کاندیدای جمهوری خواهان در این انتخابات مشکلات زیادی داشت.
با این حال انتظار می رود دموکرات ها در هر مجلس سنا و نمایندگان پیروزی هایی را به دست آورند و دست کم اکثریت یکی از دو مجلس را به خود اختصاص دهند و تلاش هایشان را برای یافتن یک کاندیدای قدرتمند در سال 2020 مقابل ترامپ آغاز کنند.
5- ترامپ با چند بحران در سیاست خارجی خود دست به گریبان خواهد بود، از جمله افزایش خصومت با کره شمالی. البته قصد من این نیست که شما را بترسانم، اما نشانه های خارج شدن این دشمنی از کنترل دو طرف دیده می شود. از آنجا که آلترناتیو دیگری نمی بینم، پیش بینی من این است که وضع موجود کما بیش تداوم خواهد یافت؛ یعنی کره شمالی به آزمایش های موشکی اش ادامه می دهد و ترامپ نیز به توییت هایش همراه با تشدید تحریم ها.
حتی اگر این امر در سیاست های رسمی مورد تأیید قرار نگیرد، اما آمریکایی ها از حمله اتمی کره شمالی می هراسند و بر قدرت برتر بازدارندگی خود متکی هستند. این ایده آل نیست ولی در واقع منطق سردی است که از بعد جنگ جهانی دوم مانع از به کار گرفته شدن تسلیحات هسته ای شده است.
6- سقوط رابرت موگابه یکی از دراماتیک ترین و خوشحال کننده ترین وقایع سال 2017 برای اکثر زیمباوه ای ها است. اما در مورد مردمی که در 20 سال گذشته به شدت در رنج بودند چطور؟ آیا زیمباوه ای ها تنها یک دیکتاتور دیگر را جایگزین یک دیکتاتور سالخورده کرده اند؟ امرسون منانگاگوا قطعاً مدیری قابل تر از موگابه برای اقتصاد زیمباوه است، اما دلایل زیادی وجود دارد که نشان می دهد او نیز بی رحم و غیر دموکراتیک است. با این که ترکیب کابینه اول او تا حدودی خوشحال کننده است. اما انتخابات سال 2018 آزمون مهمی است. آیا اپوزیسیون می تواند بر سر یک کاندیدای واحد ائتلاف کند؟ آیا حزب حاکم زانو پی اف عادلانه رقابت می کند؟ شم بدبین من پاسخ هر دو سوال را منفی می داند، اما زیمباوه ای ها در تلاش به منظور بازسازی کشور زیبای خود دست کم از کمک و حساسیت بین المللی برخوردارند.
7- حوادثی از سنخ رویدادهای زیمباوه و گامبیا در اوایل سال 2017 رخ داد بی شک به سراغ دیگر رهبران آفریقایی خواهد رفت. بله، «پائول بییا» در کامرون (که آن هم در سال 2018 شاهد انتخابات خواهد بود)، تئودور نگوئما در گینه استوایی و نیز یووِری موسوِنی در اوگاندا همه شما باید منتظر طوفان خشم مردم باشید.
اما این هر سه نفر آماده استفاده از زور علیه مردم برای حفظ قدرت خود هستند. آنگولا نیز کشور دیگری است که در سال آینده چشم ها به آن دوخته خواهد شد. وقتی «جوآ لورونکو» در اوت 2017 به ریاست جمهوری رسید، برداشت عمومی این بود که او دست نشانده پیش از خود «خوزه ادواردو دوس سانتوس» است. اما تصفیه که در اواخر امسال به راه افتاد نشان داد که لورنکو فردی مستقل الاراده است و می خواهد آنگولا را به مسیر جدیدی ببرد.
8- یکی از جالب ترین تجربه های سال 2018 ممنوعیت حمل تلفن همراه در مدارس ابتدایی است که از ماه سپتامبر آغاز خواهد شد. اگرچه دانش آموزان از این تصمیم ناراحت می شوند، اما رئیس جمهور ماکرون پافشاری می کند که این برای آن ها بهتر است. پیش بینی من این است که در سال های آینده کشورهای دیگر نیز از فرانسه پیروی خواهند کرد، زیرا شواهد هشدار دهنده درباره ذهن و توانایی تمرکز دانش آموزان به طور فزاینده ای بیشتر می شود (البته درست حدس زده اید خود من هم جزء والدین حساس و ناراحت هستم).
9- جام جهانی فوتبال در روسیه برگزار می شود. اما با عرض تأسف برای روسیه باید بگویم این کشور نخواهد توانست پس از سال 1998 اولین میزبانی باشد که جام را از آن خود می کند. با غیبت ایتالیا و با وجود پتانسیل قهرمانی در برزیل و آرژانتین، اما این تورنومنت با راه یابی قدرت های سنتی از اروپای غربی به نیمه نهایی (یعنی آلمان، فرانسه و اسپانیا) خواهد شد. با این حال مدافع عنوان قهرمانی (آلمان) با موفقیت از قهرمانی خود دفاع خواهد کرد. اما شگفتی ساز جام؛ نیجریه همراه با آرژانتین از گروه خود صعود خواهد کرد و ایسلند و کرواسی حذف خواهند شد.
10- شاید به این نیز فکر کرده باشید ولی باید تصریح کنم که خود را برای پوشش وسیع و دلزننده یک مراسم ازدواج توسط رسانه ها آماده کنید. بله مقصودم ازدواج مگان و پرنس هری است. این زن چند نژادی، مطلقه آمریکایی ممکن است نسبت به شأن خانوادگی خاندان سلطنتی بریتانیا بی تفاوت باشد ولی خب شاید این ازدواج لزوماً تحت تأثیر تفاوت های دو طرف قرار نگیرد.
برگردانی به فارسی: تحریریه فراتاب
بازنشر این مطلب با ذکر منبع «فراتاب» بلامانع است
