به گزارش فراتاب معاون آسیا، اقیانوسیه و مشترک المنافع وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران درگفت و گوی خود با ایسنا بر این مسئله اشاره نمود. ابراهیم رحیم پور در بخشی از این گفت و گو به روابط بین ایران و ترکیه و اظهاراتی که مقامات آنکارا علیه ایران مطرح کرده‌اند و علت اتخاذ این‌گونه مواضع علیرغم اینکه ایران در شب کودتا از جمله کشورهایی بود که به صورت جدی از دولت آنکارا حمایت کرد، اعلام کرد که ترکیه بعد از کودتا از شرایط کاملا عادی و ثابتی برخوردار نیست و واقعیت این است که برخی از سیاست های دولت ترکیه را درک نمی کنیم. در ایران معتقدیم بازی کردن با کارت های متعدد باعث می شود که شما همه کارت‌هایتان را در دراز مدت از دست دهید.
اردشیر پشنگ کارشناس مسائل خاورمیانه در گفت و گویی که با عصر اقتصاد داشت در مورد سیاست خارجی ترکیه و اقدامات این کشور در مورد روابط خارجی خود با اشاره به به قدرت رسیدن حزب عدالت و توسعه در ترکیه و تغییرات متعدد در روابط خارجی این کشور گفت: ترکیه از زمان به قدرت رسیدن حزب عدالت و توسعه صاحب یک ویژگی خاص در سیاست خارجی خود شده که از آن می توان به عنوان انعطاف پذیری بیش از حد در زمینه مسائل استراتژیک نام برد.
پشنگ با ذکر چند مثال در این مورد گفت: می توان از پیمان استراتژیک این کشور در سال 2008 با بشار اسد رئیس جمهور سوریه نام برد که بعد ها دولت ترکیه اسد را به عنوان دشمن درجه یک خود اعلام کرد. ترکیه در روابط خود با کُرد ها، از پذیرفتن بارزانی رئیس اقلیم کردستان در سال 2007 خود داری کرد و وی را در حد رئیس قبیله نامید ولی در سال 2011 دولت ترکیه از نزدیکی روابط با کُردها سخن گفت. بعد از سرنگون کردن هواپیمای روسی توسط ارتش ترکیه روابط این کشور با روسیه بسیار پرتنش شد اما اکنون ترکیه، روسیه را به عنوان شریک استراتژیک خود می نامد.
این کارشناس مسائل خاورمیانه افزود: این چرخش در مواضع ترکیه را در مورد اسرائیل نیز شاهد بودیم. بعد از حوادث کشتی صلح در سال 2010، مواضع ضد اسرائیلی ترکیه علیه اسرائیل شدت گرفت تا جایی که ترکیه پرچم دار کشورها و حرکت های ضد اسرائیلی شده بود اما این کشور اکنون با اسرائیل روابط دوستانه و خوبی دارد.
وی ادامه داد: همه این مسائل نشان دهنده این موضوع است که دولت ترکیه برای سایر کشور ها و دولت ها قابل اعتماد نیست و این کشور در روابط خارجی خود با سایر کشور ها با سردرگمی مواجه است. نمونه دیگر را می توان روسیه دانست که همواره در رابطه با کشورهای دیگر با توجه به منافع خود عمل می کند.
پشنگ در پاسخ به سوالی در مورد واکنش مناسب به کشورهایی مانند ترکیه و روسیه گفت: در مواجه با این کشورها نباید بر ائتلاف و اتحاد با این کشورها حساب کرد. برای مثال متاسفانه ایران، این کشور با دو کشور روسیه و ترکیه در مورد سوریه و مسائل داخلی آن به توافق رسیده بود اما در پیش نویس قطعنامه سوریه به ایران اشاره نشده است. پس در وهله اول در تدوین سیاست خارجی با این کشور ها نباید روی همکاری با این دو کشور حساب کرد.
این کارشناس مسائل خاورمیانه ادامه داد: در مقابل این کشور ها باید ابزاری برای واکنش سریع به عنوان یک تاکتیک در اختیار داشت و در رابطه با این کشورها باید به نوعی موازنه رسید و از وابستگی اقتصادی، فرهنگی و سیاسی اجتناب کرد.
پشنگ در پایان گفت: در مورد کشورهای دیگر باید گفت که تمامی کشور ها در مقابل گروه ها و کشورهای دیگر سیاست های متفاوتی داشته اند. این امر را در مورد آمریکا، کشورهای غرب و شرق اروپا و همچنین ایران شاهد بوده ایم. این تغییر در سیاست های خارجی هنگامی که بحث منافع مستقیم به وجود می آید دیده می شود که کشورها تلاش می کنند آن منافع را به هر طریقی حفظ کنند. این امر در سیاست خارجی همه کشورها دیده شده اما این چرخش در سیاست های ترکیه امروز با سایر کشورها در طول تاریخ کم نظیر و کم سابقه است.
