نوشتار حاضر تحلیلی بر گذار اردوغان و حزب عدالت و توسعه از دموکراسی خواهی به سوی تمامیت خواهی است. در این میان نگارنده معتقد است که اردوغان در شیفت خود به عقلانیت خاورمیانه ای مبتنی بر اقتدارطلبی، دچار نوعی روان پریشی یا آشفته‌گی در تصمیم‌گیری شده است.