كاخ سفيد از يك سو با حمايت تلويحي از تحول‌خواهي و اصلاح‌طلبي توده‌هاي مردمي، در مسير سياست‌هاي اعلاني خود گام برداشت و از سوي ديگر با حفظ چارچوب روابط با متحدان تماميت خواه خود در منطقه، جانب احتياط را نگاه داشت.