نظم جهانی پایدار پدیده نادری است. هنگامی که نظمی به وجود می­آید، به دنبال آشوب بزرگی است که باعث ایجاد شرایط و میل به نظمی جدید می­شود. این مسئله به توزیع پایدار قدرت و پذیرش وسیع قوانینی نیاز دارد که بر روابط بین­المللی حاکم است.

سیاست قدرت بزرگ، زنده و در کمال است. به این معنی است که ما به سوی دنیایی از رقابت و سوء ظن هدایت می شویم، جایی که در آن همکاری ها به شکلی شکننده ادامه دارند و نابخردی رهبران، اغلب باعث درد و رنج غیر ضروری می شود یا همان جهانی که هرگز آن را ترک نکرده ایم.