به گزارش فراتاب، وصال روحانی: جف نیکولز کارگردان آمریکایی با ارائه «پناه بگیر» در سال ۲۰۱۱ توجه زیادی را به خود جلب کرد و این فیلم تریلر (دلهره آور) و ماوراء الطبیعه که راجع به مردی است که پیرامون یک «توفان در راه و ناامنی در آستانه تکوین» دغدغه‌ای بزرگ دارد، در جشنواره معتبر سان دنس سر و صدای زیادی را به پا کرد. نیکولز با فیلم جدیدش به نام «ویژه نیمه شب» که چهارمین فیلم بلند سینمایی او است و به تازگی اکران شده و او را با مایکل شانون بازیگر عمده هر سه فیلم قبلی‌اش از نو همراه ساخته، یک بار دیگر وارد ناشناخته‌ها و مسایل روحی و روانی می‌شود. این بار شانون پدری به نام (روی) است که پسر کوچکش به اسم التون (جائه دن لیبه رر) صاحب توانایی‌های بالقوه غیرقابل وصف و نامتعارفی است. وقتی گذار التون به مجامع غیرطبیعی و اجتماع آدم‌های صاحب ارتباطات غیرمعمول می‌افتد و زنده یا مرده بودن اطرافیان وی در معرض ابهام ناظران قرار می‌گیرد، (روی) مجبور می‌شود با کمک دوستش لوکاس (جوئل اجرتون) این بچه و به واقع پسر خودش را از آن محل بدزدد و سوار بر اتومبیل از منطقه بگریزد و در شرایطی که ماشین آنها تحت تعقیب افراد مختلف من جمله پلیس‌ها قرار دارد، قدرت‌های پنهانی التون به کمک وی و پدر و دوستش می‌آید تا از مهلکه بگریزند. جف نیکولز که در این فیلم بیشتر از همیشه از هنر اسپشیال افکت و جلوه‌های بصری ویژه سود جسته است، در مصاحبه‌ای از این مسایل و برخی نکات دیگر یاد می‌کند.

«ویژه نیمه شب» از بسیاری از دیدگاه‌ها یک فیلم تازه و جالب است اما از یک منظر بی شباهت به فیلم «پناه بگیر» هم نیست زیرا پایه‌های هر دو فیلم ایمان داشتن است. این طور نیست؟
– قبول دارم و حتی حس و باور من این است که این دو فیلم می‌توانند همراه و کامل کننده یکدیگر باشند و در یک پکیج ارائه شوند. «مود» دیگر فیلم سابق من با اینها فرق می‌کند و در یک فضای متفاوت فکری ساخته شد. من درباره «Mud» و شرایط و ملزومات ساخت آن بسیار بیشتر از فیلم‌های دیگر اخیرم فکر و برنامه ریزی کرده بودم و این فیلم فزون‌تر نشانگر طرز فکر و روش‌های نگاه من به زندگی در ایام حضورم در مدرسه و کالج است. «مود» یک فیلم گذشته نگر است حال آنکه «داستان‌های شلیک اسلحه»، «پناه بگیر» و اینک «ویژه نیمه شب» با نگاهی به امروز و با فعل مضارع نوشته شده‌اند. آنها به دغدغه‌های من و امثال من در زمان حاضر اختصاص دارند.
آیا ایده اصلی «ویژه نیمه شب» چیزی است که از مدت‌ها قبل در ذهن خود داشتید؟
– من از همان زمان ساخت فیلم «پناه بگیر» روی این فیلم و تم آن کار می‌کردم و حتی سناریوی آن را نوشته شده، نزد خود داشتم. به خودم می‌گفتم این فیلم لعنتی ماوراء الطبیعه را بساز، ارزش‌اش را دارد. بعداً با خودم راجع به تم داستان و فضای آن گفت‌وگو و بررسی و اتخاذ تصمیم می‌کردم و دو مردی را تجسم می‌کردم که سوار بر یک اتومبیل سریع و مدرن در دل شب در مسیری تاریک به سمت جلو می‌تازند و به چیزهای ناشناخته فکر می‌کنند. اینها افکاری است که یک فیلمساز معمولاً در مراحل اولیه تدوین و منظم سازی برنامه‌هایش در سر می‌پروراند.
چه زمانی حس کردید که تصویرگری هر چه بهتر این داستان بودجه بیشتری را می‌طلبد و باید یک استودیوی بزرگ پشت پروژه باشد؟
– دلم می‌خواست که فیلم، بزرگ‌تر و در برگیرنده بسیاری از مسایل باشد اما این بدان معنا نیست که یک بودجه عظیم را می‌طلبیدم. من می‌خواستم فیلمی پیرامون مسایل ماوراء الطبیعه بسازم و چیزی که دقیق و موفق باشد و ترمیناتور یک و دو نمونه‌های خوبی در این ارتباط هستند. در آن فیلم‌ها همه چیزها حساب شده است و من کوشیدم کارم پی و بنیانی از همان دست داشته باشد ولی اینکه به طور دقیق چه میزان بین ایده‌های من و خواسته‌های مردم اختلاف هست، چیزی نبود که به آن بیاندیشم.
البته به عنوان فردی که چهارمین فیلمش را می‌سازد، قطعاً تجربه و کارایی بیشتری در جمع آوری بودجه مورد نظر داشتید؟
– وقتی در بین فیلمسازان مستقل سر می‌کنید و همه کارهایتان مربوط به استودیوهای بزرگ نیست، مجبورید به این قضایا فکر کنید و حتماً برای تهیه فیلم‌های مورد نظرتان یک بودجه مشخص را کنار بگذارید و چگونگی تامین آن را هم تعیین کنید و گریزی از این قضیه نیست. با این حال وظیفه و تخصص من فیلمسازی و تبدیل کردن قصه روی کاغذ به یک اثر بصری قابل قبول است و نه چیزی دیگر.
حسن همکاری مستمر با شما برای مایکل شانون این بوده که وی شناخته‌ شده‌تر از سابق شده و خیلی‌ها به او روی می‌آورند. این طور نیست؟
– یکی از دلایلی که با برادران وارنر به عنوان تهیه‌کننده فیلم جدیدم قرارداد بستم همین مسئله و وجود این باور بود که آنها در مورد هنرپیشه‌های انتخابی من چند و چون نمی‌آورند و خواهان تغییر آنها نمی‌شوند و خودشان هم شانون را به خوبی می‌شناختند. وارنر به واقع سابقه همکاری با شانون در گذشته و روی برخی پروژه‌های دیگر را هم دارد.
همکاری با جوئل اجرتون در فیلم جدیدتان چگونه بود؟
– او که پیشتر فقط سناریست بود، با کارگردانی فیلم موفق «هدیه» در سال ۲۰۱۵ به هنرمندی کامل‌تر تبدیل شد. او سناریوی فیلم «The Rover» را هم نوشته و این نیز نشان می‌دهد که او چه افکار و قلمی دارد و تا چه حد کارهایش جذاب است. در «ویژه نیمه شب» نیز او نه فقط در نوشتن سناریو به من کمک کرد بلکه از بازیگران اصلی فیلم هم هست.
شما در فیلم «مود» با کودکان مستعدی مثل تای شریدان و جاکوب لوفلاند هم کار کردید و بر این اساس باید پرسید چطور و چگونه جائه دن لیبه رر را برای ایفای رل کودک فیلم «ویژه نیمه شب» انتخاب کردید؟
– در این زمینه همان کاری را کردم که برای فیلم «مود» انجام داده بودم. یعنی یک تست بزرگ و مفصل و به واقع یک تور وسیع را برای بازیگران کاندیدا و متقاضیان این رل گذاشتم تا همه را تست و آزمایش کنم و ببینم کدام واجد شرایط هستند. در همین حال یکی از مسوولان آژانس هنری «CAA» عکسی را از لیبه رر برایم فرستاد و او را توصیه کرد و مسوول هنرپیشه یابی فیلم‌هایم نیز گفت که این بچه را می‌شناسد و با من درباره او سخن گفت و از این طریق و با این مقدمات و بعد از انجام تست‌های لازم وی انتخاب شد. البته من از کار با کودکان بازیگر استقبال نمی‌کنم زیرا بسیاری از آنها زود محو می‌شوند و این فیلم‌ها بیش از آنکه بهره‌ای به آنها برساند، آنان را از مسیر زندگی اصلی‌شان که مفیدتر هم هست، خارج می‌کند.

منبع: بانی فیلم