فراتاب - گروه سیاسی: از فعالان سیاسی، دانشگاهی و مدنی آگاه و دغدغه مند در حوزه مسائل توسعه در غرب کشور دو سوال پرسیدیم و از آنان خواستیم که بصورت بسیار کوتاه پاسخ دهند:
- مجلس شورای اسلامی به عنوان نهاد قانونگذاری و نظارت بر عملکرد دیگر قوه ها و دستگاهها تا چه میزان می تواند از اوضاع بغرنج مناطق کردنشین در غرب کشور بکاهد و به آهنگ کُند توسعه در این مناطق شتاب بدهد؟
- با توجه به واقعیات مناطق و حوزه های مختلف کُردنشین کشور، به باور شما نماینده و نمایندگان کُرد دارای چه توانمندیها، تجارب و ویژگیهای علمی، شخصی و ... باشند، که بتوانند با حضور خود در مجلس و بر اساس توانمدی هایشان از بارسنگین توسعه نیافتگی بکاهند؟
ایوب منتی _ دکترای روابط بین الملل: مجلس، در یک جامعه دموکراتیک، محوری ترین نهاد اعمال حاکمیت ملی تلقی می شود. در کشور ما نیز پس از انقلاب مشروطیت، مردم، مجلس را به عنوان تنها تریبون اعمال رای و یگانه مرجع قانونگذاری برای کشور برگزیدهاند. در این مسیر، با وجود فراز و نشیبهای فراوان، همواره نگاه مردم به این نهاد مهم و سرنوشت ساز امیدوارانه بوده است. تجربه مناطق توسعه یافته و نقشآفرینی نمایندگان آنها نشان میدهد که تسلط نمایندگان در حوزه توسعه و برنامهریزی و داشتن نگرش سیستمی و قدرت رایزنی و مذاکره میتواند به عنوان عوامل مهم در موفقیت آنان برای توسعهیافتگی مناطق محروم باشد. با این حال یکی از موانع جدی برای اثربخشی عملکرد نمایندگان مناطق توسعه نیافته در مجلس را میتوان نپرداختن به وظایف ذاتی نمایندگان، فعالیتهای جزیره ای و تلاش انفرادی نمایندگان در حوزه اختیارات و وظایف آنان دانست.
با توجه به واقعیات موجود مناطق کردنشین که انتخابات در این استانها به دلیل نبود احزاب و پر رنگ بودن نقش قومگرایی و طایفهگری در این مناطق باعث شده است که رقابت به گونه ای رقم بخورد که معمولا نمایندگان شایسته به مجلس راه پیدا نکنند. امید می رود مردم این مناطق پس از 10 دوره به این تجربه گرانسنگ رسیده باشند که باید نمایندگانی با لیاقت و جدای از وابستگی ها و دلبستگی های قومی، فامیلی و ... وارد مجلس نمایند. لذا باید دنبال کسانی بروند که واقعاً دغدغه توسعه منطقه خود را دارند.
نمایندگانی توانمند، صاحب شخصیت علمی، آشنا با اصول و مبانی توسعه، دارای تفکر استراتژیک، آشنا به ساختار بودجه بندی و داشتن قدرت رایزنی و مذاکره را انتخاب نمایند. شایسته است نمایندگان فعلی استانها و درآینده، از فعالیتهای فردی و جزیرهای، جداً پرهیز کرده و مجمع نمایندگان استان را به یک نهاد قوی تصمیمساز و متحد تبدیل نموده و با تشکیل جلسات مستمر و پایدار ماهانه با همکاری اعضای شوراهای اسلامی شهرها در سطح استان و نیز مشارکت صاحب نظران منطقه یک الگوی پارلمان محلی کارآمد تشکیل داده و زمینه تنظیم طرحهای قابل دفاع و ارایه آن به مجلس با همکاری سایر استانهای توسعه نایافته را فراهم آورند.
بازنشر این مطلب با ذکر منبع «فراتاب» بلامانع است
این یادداشت بخشی از یک پرونده گسترده تر بنام «مجلس و توسعه یافتگی و نیافتگی در مناطق کردنشین ایران» است که در ماهنامه الکترونیکی فراتاب منتشر شده است
برای دانلود کاملا ماهنامه فراتاب بر روی لینک زیر کلیک کنید: