فراتاب- بین الملل: پرزیدنت ترامپ با طرح این ایده که جنگ های اخیر ایالات متحده امریکا برای تغییر رژیم در خاورمیانه منجر به بدتر شدن وضعیت و افزایش هزینه برای آمریکایی ها گردید، مخالفت خود را نشان داد. وی به عنوان چهل و پنجمین رئیس جمهور آمریکا در مناظرات انتخاباتی در فوریه 2016 در اظهاراتی بیان کرد: «جنگ ما علیه عراق اشتباه بزرگی بود و آن ها در مورد این که عراق سلاح کشتار جمعی دارد، دروغ گفتند و هیچ سلاحی در آن جا کشف نشد.» از آن زمان به بعد چه اتفاقی افتاده که اکنون ترامپ اشتیاق بیشتری برای تغییر رژیم دارد؟
مایک پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا در سخنرانی دوشنبه بزرگ در مورد چگونگی مقابله با تهران پس از خروج ترامپ از برجام خواستار حمله به سبک عراق علیه ایران شد. پومپئو بر این امر تاکید کرد که چون تهران هرگز الزامات اصلی توافق هسته ای بهتر را نخواهد پذیرفت، قوی ترین تحریم های تاریخ را تحمل می کند. به یاد می آوریم که فریاد تغییر رژیم عراق که در قالب قانون به سیاست رسمی آمریکا تبدیل شد، هرگز با درخواست اقدام نظامی آمریکا شروع نشد. دولت ترامپ بر این موضوع تاکید کرد که در مقابله با ایران مسیر عراق را دنبال نخواهد کرد. اما این اطمینان دادن ترامپ در زمانی که جان بولتون مشاور امنیت ملی وی است توخالی و پوچ به نظر می رسد.
همین منطق اکنون در موضوع کره شمالی اجرایی شده است. در این مورد دونالد ترامپ قبل از برگزاری نشست غیررسمی با کیم جونگ اون در زمینه انهدام هسته ای، از هر گونه تهدید برای تغییر رژیم در صورت عدم شکل گیری توافق خودداری کرد. اما مایک پنس معاون رئیس جمهور در مصاحبه با فاکس نیوز بر مدل لیبی تاکید کرد. وی گفت: «به کره شمالی در خصوص دستیابی به یک توافق هسته ای با آمریکا هشدار داده ایم. در غیر این صورت سرنوشتی شبیه به لیبی در انتظار این کشور خواهد بود.» مدل لیبی همانطور که توسط جان بولتون هم اشاره شده بود مربوط به برچیده شدن برنامه اتمی لیبی در سال 2003 است که در نهایت معمر قذافی رئیس جمهور سابق لیبی از طریق جنگ سرنگون شد.
اما دونالد ترامپ وعده داده است که در صورت خلع سلاح کره شمالی، بقای دولت کیم جونگ اون را تضمین کند. اما کدام دیکتاتور خواهان رها کردن سلاح هسته ای خود است تا همانطور که در لیبی اتفاق افتاد، یک سال بعد سرنگون شود؟ دولت های شرور از سلاح هسته ای به عنوان ابزاری برای ممانعت از تغییر رژیم استفاده می کنند. اگر چه ممکن است ترامپ در مورد الهاماتش در لیبی و عراق مبالغه کند، اما در زمان های مختلف به هرج و مرج و تخریب های ایجاد شده توسط مداخلات آمریکا اشاره کرد. وی گفت: «ما به اشتباه به عراق حمله کردیم. این کشور هیچ گونه سلاح کشتار جمعی نداشت، ما فقط خاورمیانه را بی ثبات کردیم. وضعیت کنونی خاورمیانه نتیجه اقدامات بی ثبات کننده ما در عراق است.» وی افزود: «اگر چه قذافی بد بود، اما آن چه امروز در لیبی روی می دهد، بدتر است.»
نویسنده تاکید دارد که آمریکا در سوریه نیز تلاش می کند به جای مداخله در جنگ داخلی برای براندازی رژیم اسد بر مبارزه با داعش تمرکز کند. این رویکرد علی رغم هشدارها و انتقادات کارشناسان و متخصصان موثر بوده است. بنابراین مداخله و اقدامات آمریکا علیه اسد صرفاً به حملات گزینشی برای مجازات اسد به دلیل کاربرد سلاح های شیمیایی محدود شده است. حتی افرادی مانند استفان بانون استراتژیست پیشین کاخ سفید که در حلقه نزدیک به ترامپ قرار دارند و با جهت گیری «اول آمریکا» موافق هستند، ایران را مستثنی می دانند. ما اکنون در وضعیتی هستیم که چشمانمان را بر افراط گرایی سنی و جهادیسم سلفی که به ایالات متحده حمله می کنند، بسته ایم و پیچیدگی های ملت سازی را نیز نادیده گرفته ایم و صرفاً طرح های بزرگی را که در جاهای دیگر همراه با شکست بوده است، پیگیری می کنیم. اگرچه ایران تهدیدی فراتر از مرزهای خود است، اما بزرگترین تهدید آمریکا نیست. ترامپ با اشاره به تریلیون ها دلار هزینه آمریکا در خاورمیانه گفت: «اگر روسای جمهور ما ۱۵ سال به گل نشسته بودند، ما الان وضعیت بهتری نسبت به گذشته داریم.» اکنون به نظر می رسد او آماده است که حماقت پیشینیان خود را تکمیل کند.
نویسنده: جیمز آنتله
منبع: theweek
برگردان به فارسی: علیرضا علیپور
بازنشر این مطلب با ذکر منبع «فراتاب» بلامانع است.
