وی ادامه داد: آموزش والدین و آشنا کردن آنان با مسئولیت هایشان در قبال کودک و آموزش والدین جهت ایفای نقش یک والد خوب، افزایش آگاهی خود در زمینه پرورش و تربیت فرزندان و شیوه‌های مناسب رفتار با آنان، آشنا کردن کودکان با حقوق خود از جمله مواردی است که باید دراولویت سیستم اموزشی و فرهنگی جامعه قرار گیرد.

این استاد دانشگاه بابیان اینکه کودک ازاری یک آسیب اجتماعی است که در اکثر جوامع وجود دارد افزود: هرگونه بدرفتاری با کودکان و رفتارهایی که توسط افراد دیگر، به‌ویژه بزرگسالان نسبت به کودکان انجام می‌شود و به‌نوعی به سلامت جسم و روان آنان آسیب می‌رساند کودک ازاری نامیده می شود.

کبیری گفت: کودک آزاری جنسی یکی از انواع کودک آزاری است که میتوان علاوه برآن به کودک ازاری جسمی، عاطفی و روحی روانی نیز اشاره کرد.

وی، جایگاه آموزش تربیت جنسیتی را در خانواده و سیستم آموزشی خالی دانست و اظهار کرد: باید این مسائل از لحاظ علمی تبیین شود چراکه فرزندانی که در بستر خانواده،نقش و جایگاه خود را اموزش می بینند، کمتر در معرض چنین اسیب هایی قرار می گیرند.

این عضو هیات علمی دانشگاه گفت: کودکان امروز بی هیچ اموزش علمی و اصولی از طریق رسانه های غربی و فضای مجازی در معرض آسیب هستند که آگاه سازی از طریق دو نهاد خانواده و مدرسه بستر اگاهی را افزایش می‌دهد.

وی بااشاره به اینکه طرح لایحه و قانونی در خصوص حمایت از کودکان ضروری است خاطرنشان کرد: فرهنگسازی مقدم برقانون است، اگرچه قانون و فرهنگ مکملند ولی در صورتی که نتوانیم در خصوص تربیت جنسیتی آموزش دهیم و فرهنگ سازی نکنیم قوانین مصوب نیز آنچنان که باید نقش موثری در کاهش شدت آسیبهای وارده نخواهند داشت.

کبیری بابیان اینکه باتوجه به فرهنگ حاکم در جامعه و ترس از آبرو، خانواده ها از اشکار کردن مشکل کودک خود که مورد آزار قرار گرفته خودداری می کنند افزود: پیامدهای کودک‌آزاری تنها متوجه کودک و خانواده وی نیست و همه جامعه را در بر می‌گیرد و با بیان این مسئله در جامعه تاحدودی میزان هوشیاری افراد جامعه، والدین و حتی کودکان و نوجوانان رو نسبت به این معضل بیشتر کرده و میزان خودمراقبتی را افزایش می‌دهد.