کنفرانس مونیخ؛ هیاهوی بسیار برای هیچ! | فراتاب
کد خبر: 7443
تاریخ انتشار: 5 اسفند 1396 - 01:25
سمیرا محتشم
مرور 54 سال نشست مونیخ پیرامون بحرانها و چالشهای امنیتی در نظام بین الملل، این ادعا را به اثبات می رساند که هیچ یک از کنفرانسهای مونیخ به ارائه یک نسخه مناسب برای حل بحرانهای موجود ختم نشده است.

فراتاب- گروه بین الملل: 54مین کنفرانس امنیتی مونیخ که روز گذشته پایان یافت، امسال نیز برای چهارمین سال پیاپی بعد از ترتیبات جدیدش عنوان مهمترین کنفرانس در نوع خود در جهان را از دانشگاه پنسیلوانیای آمریکا کسب کرد. این کنفرانس که هر ساله در ماه فوریه در هتل باریشرهوف مونیخ برگزار می شود، نخستین بار در سال 1963 در این شهر با عنوان کنفرانس «دیدارهای بین المللی برای علوم دفاعی» برگزار شد. کنفرانس مذکور به عنوان یکی از گردهماییهای بزرگ و مهم در عرصه امنیت جهان هرساله پذیرای مقامات برجسته ملی و جهانی است؛ به گونه ای که هیچ کنفرانس امنیتی دیگری میزبان این میزان از مقامات نیست. تنها موضوعات‌ کنفرانس نیستند که کارشناسان را به خود جذب می‌ کنند، آنها در این کنفرانس امکان تبادل نظر با کارشناسان و مقامات برجسته دیگر کشورهای جهان را دارند. در واقع به مدت سه روز به فعالان سیاسی و دیپلماتها فرصت همکاری غیررسمی با یکدیگر داده می شود.
کنفرانس مونیخ که در پنج دهه گذشته تنها در دو سال برگزار نشد، خود را یک سازمان مستقل معرفی می کند. با این وجود موسسان برگزاری این نشست کمکهای دولتی بسیاری برای برگزاری سالانه خود دریافت می کنند. بر اساس برآوردهای دولت آلمان کنفرانس امنیتی مونیخ در سال ۲۰۱۵ در حدود نیم میلیون یورو از دولتس5ف5 آلمان دریافت کرده و این جدای از ۷۰۰ هزار یورویی است که صرف نیروهای تامین کننده امنیت کنفرانس شده است. به کمک شرکتهای بزرگ آلمانی و چند ملیتی کنفرانس امنیتی مونیخ توانسته است ۲ میلیون یورو بودجه سالانه فراهم کند.
باید این نکته مهم را مدنظر داشت که کنفرانس مذکور جنبه رسمی ندارد و نمایندگان حاضر در نشست از طریق مذاکره و گفتگو دغدغه های مورد نظر خود را مطرح و به واکاوی آن می پردازند. بنابراین خروجی آن با سند نهایی امضا شده یا تصمیمات الزام آوری که از پشتوانه و ضمانت اجرا برخوردار باشد، همراه نخواهد بود. به باور عده ای کنفرانس امنیتی مونیخ به عنوان بزرگترین گردهمایی مقامات عالی رتبه سیاسی و امنیتی فرصت ارزشمندی برای نزدیک ساختن منافع و نظرات به یکدیگر است. در جریان این اجلاس بیش از یکصد نفر از تصمیم سازان حضور و مشارکت دارند که به درک مشترک جهانی از مشکلات، چالشها و بحرانها یاری می رساند. ضمن این که نشستهای دوجانبه و چندجانبه در حاشیه اجلاس، روابط متقابل را تقویت و به بهبود و گسترش مناسبات منتج خواهد شد.
اما باید اذعان داشت که برگزاری نشست مشورتی و رایزنی درباره چالشهای امنیتی جهان نمی تواند به صلح و امنیت کمک کند؛ چنان که در سالهای گذشته نیز از آن نتیجه قابل قبولی به دست نیامده است. در نتیجه با توجه به تضاد آرا و منافع ناهمسو بازیگران مختلف، با چنین سازو کاری نباید به خروجی اجلاس خوشبین بود. با این وجود عوامل برگزاری این کنفرانس مدعی هستند هدف این کنفرانس ارائه راه حلی برای بحرانهای موجود در نظام بین المللی است که به نظر می رسد تا کنون به آن هدف رسیده باشند.
واقعیت این است که مرور 54 سال نشست مونیخ پیرامون بحرانها و چالشهای امنیتی در نظام بین الملل، این ادعا را به اثبات می رساند که هیچ یک از کنفرانسهای مونیخ به ارائه یک نسخه مناسب برای حل بحرانهای موجود ختم نشده است. تنها نکته ای که می توان به آن اشاره کرد، حضور شخصیت های برجسته کشورهای درگیر بحرانهای بین المللی در این کنفرانس و اعلام مواضع درباره موضوعات مطروحه – مواضعی که پیشتر هم در نشستها و سخنرانیها آن را اعلام کردند – و نهایتاً گرفتن عکسهای یادگاری است که هیچ کمکی به حل مسائل و مشکلات موجود در جهان نمی کند.

سمیرا محتشم
بازنشر این مطلب با ذکر منبع «فراتاب» بلامانع است.

 

 

نظرات
آخرین اخبار