فراتاب،عبدالباری عطوان نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در بخش سخن سردبیر در روزنامه رأی الیوم به تنش در روابط آمریکا و ترکیه پراخت و نوشت:هنگامی که «رجب طیب اردوغان»رئیس جمهوری ترکیه «باراک اوباما»از همتای آمریکایی خود می خواهد که یکی از این دو را انتخاب کند یا ترکیه یا کردها، هیچ گاه به ذهنش خطور نمی کرد که رئیس جمهوری آمریکا از مدت ها پیش در عمل تصمیم خود را گرفته بود و آن پشت کردن به هم پیمانان ترک و سعودی خود با هم و خروج تدریجی از منطقه و اجتناب از جنگ های طایفه ای و نژادی شان با تمام شیوه و ابزارها است.
اوباما کردها به ویژه کردهای سوریه را انتخاب کرد که با داعش می جنگند؛کردهایی که در عین حال از حمایت کشورش و حمایت دولت سوریه برخورداند.حمایت آمریکا و سوریه از کردها یکی از عجایب در منطقه«خاورمیانه» به شمار می رود.
روابط میان ترکیه اردوغان و بزرگترین شریکش در پیمان«ناتو»یعنی آمریکا بر وفق مراد نیست و از بد به بدتر می رود و هنگامی که اوباما دیدار با همتای ترک خود که اکنون در واشنگتن برای شرکت در کنفرانس امنیت هسته ای به سر می برد را نپذیرفت همانطور که دعوتش برای حضور در افتتاح مسجد بزرگی که با هزینه دولت ترکیه برای اقلیت مسلمانان در ایالت«میریلند» ساخته شد را نیز نپذیرفت،این مساله نمایان شده است.
«جان کربی»سخنگوی وزارت خارجه آمریکا گفت که جدول کاری اوباما رئیس جمهوری آمریکا پر از دیدارها و نشست هایی از قبل تعیین شده است و امکان ترتیب دادن دیدار با رئیس جمهوری ترکیه وجود ندارد.کربی تاکید کرد که 51 رهبر و مسئول در نشست امنیت هسته ای شرکت دارند و تنها رهبری که اوباما با وی دیدرا می کند «شی جین پنگ»رئیس جمهوری چین است.اما این عذرها برای میهمان ترک غیرقابل قبول است که با بی میلی دیدار با «جو بایدن»معاون رئیس جمهوری آمریکا را دو ماه پیش در آنکارا بود و هیچ چیز جدید با خود نداشت،پذیرفت.
برخی مسئولان آمریکایی اطلاعاتی را به روزنامه ها داده اند که می گوید کاخ سفید به این نتیجه رسیده است که «اردوغان دموکراسی ترکیه را برای خدمت به بلندپروازی های شخصی اش با حملات سخت به رسانه ها از جمله بستن روزنامه ها و شبکه های تلویزیونی و بازداشت روزنامه نگاران مخالف،خراب می کند.»یکی از گزارشی هایی که به بیرون درز پیدا کرده و روزنامه «وال استریت ژورنال»آن را منتشر کرد این را می گوید.لیکن حملات دولت اردوغان به مخالفان و رسانه هایشان چیز جدیدی نیست و مانع استقبال اوباما از وی برای چندین بار طی سه سال گذشته نشده است.
«رمز عبور»ی که می تواند این تنش روز افزون در روابط ترکیه و امریکا را تفسیر می کند به نظر ما می توان در دو شق دانست:نخست اینکه رئیس جمهوری ترکیه جنگی واقعی علیه داعش به راه نینداخت و به خواسته آمریکا برای اعزام نیرو به سوریه برای انجام این کار تن نداد.دوم:پایان دادن به آتش بس با حزب کارگران کردستان(پ ک ک)و گلوله باران نیروهای حمایت مردمی کرد شاخه نظامی حزب اتحاد دموکراتیک کردستان سوریه که همپیمان آمریکاست.
پادشاه اردن چه بسا سایه را بر واقعیت خشم آمریکا از اردوغان انداخت هنگامی که یک سند منسوب به وی در جریان دیدارهایش با اعضای متنفذ کنگره از جمله «مک کین»رئیس کمیته نظامی در کنگره منتشر شد که در آن گفت«رجب طیب اردوغان به راه حل اسلام رادیکالی برای مشکلات منطقه باور دارد و وجود گروه های تروریستی در اروپا بخشی از این استراتژی است».دولت اردن با رد این سخنان آمده در سند را که روزنامه و پایگاه های خبری منتشر کردند،بنا بر درخواست آقای«احمد داوود اوغلو»نخست وزیر ترکیه پیش از دیدار سه روز پیش اش از پایتخت اردن، مخالفت کرد.
اتهامی که دولت اوباما به رئیس جمهوری ترکیه وارد می کند همان اتهامی است که به عربستان سعودی شریک ترکیه در ائتلاف برای براندازی نظام حاکم بر سوریه وارد می کند و آن حمایت از«تروریسم»است و ما بر این باور نیستیم که پادشاه اردن چنین سخن خطرناکی را بدون آن که از زبان مسئولان دولت آمریکا شنیده باشد و اطلاعاتی نیز در این زمینه داشته باشد،به زبان می آورد.همچنین توجیه برخی از افراد نزدیک به پادشاه اردن درباره اینکه دلیل تکذیب نکردن سخنانی که در سند آمده به دلیل مهم نبودن روزنامه هایی است که آن منتشر کرده اند توجیهی است که به نظر بسیاری قانع کننده نیست.ما بر این باور نیستیم که روزنامه «گاردین» که تاکید کرد که به این سند دست یافته است روزنامه غیرمهمی است.علاوه بر آن به دلیل حمایت ترکیه از «محمد مرسی»رئیس جمهوری برکنار شده مصر و جنبش های«اخوان المسلمین»در منطقه،روابطش با اردن طی پنج سال اخبر بر وفق مراد نبوده است.
به نظر ما دولت آمریکا علیه اردوغان رئیس جمهوری ترکیه اعلام «جنگ سرد»کرده است و فرایند خارج کردن وی از دایره همپیمانان را به شکل تدریجی و با هماهنگی«ولادیمیر پوتین» رئیس جمهوری روسیه و دولتش، آغاز کرده است آن هم نه به دلیل سرکوب رسانه های جمعی زیرا همه هم پیمانان آمریکا در جهان طاغوت هایی هستند که آزادی سیاسی و آزادی بیان را سرکوب می کنند اما به این دلیل که وی به اشتباه به این باور رسید که تواند سیاست های مستقل و به دور از سیاست ها و طرح های منطقه به ویژه در پرونده سوریه،اتخاذ کند.
یک مسئول ارشد اروپایی در یکی از دیدارهای غیرعلنی گفت:«حجم اردوغان بیش از اندازه بزرگ می شود و باید به حجم طبیعی اش برگردد...استفاده وی از برگه برنده پناهندگان سوری برای فشار بر اروپا عبور از همه خطوط قرمز به شمار می رود.»
اینکه آمریکا از خانواده های دیپلماتها و فرماندهان نظامی اش در پایگاه «اینجرلیک»و دیگر مناطق در جنوب شرق ترکیه بخواهد به دلیل تهدیدهای تروریستی ترکیه را ترک کنند و از اتباعش بخواهد به ترکیه سفر نکنند؛تهدیدهای تروریستی که چه بسا خود آمریکا پشت آنهاست و برای شان مقدمه چینی می کند،تهدیدی بزرگتر از تهدیدهای تروریستی است زیرا این یعنی آمریکا با تاکیدش بر نبود امنیت در ترکیه به دنبال بی ثبات کردن این کشور است و نیز می خواهد به بیش از 36 میلیون گردشگر که سالیانه به ترکیه سفر می کنند این پیام را بدهد که ترکیه ناامن است و آنها باید مقصدشان را به سمت کشورهای دیگر تغییر دهند.
آمریکا هنگامی که می بیند از هم پیمانان خود هر چه را که خواسته برده و نقش شان نیز به پایان رسیده است این چنین با هم پیمانان خود رفتار می کند و اینچنین از شر آنها راحت می شود.
منبع: سایت جماران
