از مبارزه با داعش تا تلاش برای دموکراسی فمنیستی در کردستان سوریه! | فراتاب
کد خبر: 6398
تاریخ انتشار: 14 تیر 1396 - 20:57
گفتگوی ایندپندت با آسیه عبدالله
زن کردی که بدنبال تحقق رویای یک دموکراسی فمینستی است و همزمان با داعش مبارزه می کند.

فراتاب - گروه بین الملل: رهبر انقلابی ترین جنبش حقوق زنان در جهان به ایندپندنت می گوید که چگونه آرمان های خود را در میانه جنگ با داعش پیدا کرد.

آسیه عبدالله سیاستمداری اتو کشیده نیست. لحن آرام و متین او اما نشان دهنده­ ذهن آماده و پخته اش در رابطه با حرفه اش است. وی علی رغم برونگرایی محافظه کارانه­ اش یکی از چهره ­های تاثیرگذار و رادیکال انقلابی در دنیای امروز است. در هرج و مرج جنگ داخلی سوریه، جامعه كرد این کشور شانس به دست گرفتن سرنوشت خود را پیدا کرده است. آنان که طی دوره ای طولانی توسط رژیم بعث در دمشق به حاشيه رانده شده­ بودند، در سال ٢٠١٢، پس از عقب نشینی نیروهای امنیتی سوریه، نظم جدید نسبتاً پایدار و صلح آمیزي را در شمال این کشور پايه گذاري کردند. گفتنی است كه این شکوفایی علي رغم حضور دشمنانی از جمله نیروهای داعش ايجاد شد.

آسيه عبدالله که نیرویی فعال در نبرد برای آزادی کردستان بوده ، در سال ٢٠١٠ به عنوان همکار رئیس حزب اتحاد دموکراتیک سوریه در کنار صالح مسلم نماینده مرد انتخاب شد. وظیفه اساسی وی حفاظت از آزادی زنان است. او در سخنرانی اش در دفتر کردهای سوریه در اسلو در ماه نوامبر گفت: «مشخصه یک زندگی آزاد و دموکراتیک، یک زن آزاد است. نیروهای داعش می خواهند زنان را به سطح بردگان فرو کاهند اما به آن­ ها نشان خواهیم داد که در اشتباه هستند و ما توانایی انجام هرکاری را داریم».

در واقع تجربه­ کردهای سوریه شبیه هیچ تجربه دیگري نیست. آنان جامعه ای­ کوچک را با ائتلافی از جمعیت آشوری، عرب و کُرد بر پایه­ حکومتی خودگردان، اقتصادی عمومی و هماهنگ با محیط زیست ایجاد کرده ­اند. هضم اين موضوع كه چگونه حكومت كردستان قادر بوده با قرار دادن آزادی زنان در اولویت دستور كار اجتماعی و سياسی، ساختارهای دولتی موجود در سوريه را دچار چرخش کند، نیز  آسان نیست.

زنان در کردستان سوریه در حق مالکیت با مردان برابرند و ازدواج اجباری و زیر سن قانونی منع شده است. همچنین زنان و قومیت­ ها در تمام سطوح سیاسی دارای سهم نمایندگی هستند. علاوه بر این، واحد مبارزه زنان مسلح که به عنوان YPJ شناخته شده است، نقش اصلی را در آزادی شهرهایی مانند کوبانی و منبج و اینک رقه بازی کرده است.

آن چه که کردها عمدتاً و علی رغم حملات­ شدید کشور همسایه شان، ترکیه می خواهند دموکراسی بدون مرز است. آنان درصدند به شکلی گسترده به ایده ­خودمدیریتی دموکراسی بدون مرز در سوریه فدرال دست يابند که بر حفظ استقلال در سطح محلی و با تمرکز بر قدرت از پایین به بالا بدون دخالت دولت متمرکز است.

آسيه عبدالله در حاشیه سخنرانی اش در سلسله جلسات نشست های جهان نوین در صحبت با ایندپندنت گفت: «این راه سوم است. ما روی این موضوع بسیار کار کرده ­ایم و نمایندگان بسیاری به سراسر جهان فرستاده­ ایم و این اولین باری است که بعد از سال­ ها تلاش، نمایندگان کشورهای مختلف در یک اتاق دور هم جمع هستند».

نمایندگان کشورهای مختلف توسط هنرمند هلندی جان استال دور هم گردآمده ­بودند. اجلاس جهان نوین بخشی از پروژه­ وی است. اثر او شامل فضاهای مونتاژ شده ای است که نشان دهنده دنیایی جدید و ظهور دموکراسی ایده آل پیشرو است.

جنبش­ های مستقل به حاشیه رانده شده یا به عبارت دیگر جنبش­ های قرارگرفته در لیست سیاه مانند آن چه که در روژاوا، سومالی، کاتالونیا و جنبش ازواد در مالی وجود دارد، به این اجلاس دعوت شدند تا آن چه که دموکراسی بدون مرز نامیده می­ شود را از لحاظ تئوریک و عملی مورد بحث قرار دهند.

طی دو روز ١٠٠٠ نفر شامل ناظران، فعالان دموکراسی، سیاستمداران و روزنامه نگاران در تالار شهر اسلو، خانه جایزه صلح نوبل برای دیدن دفتر کردهای سوریه دور هم گرد آمدند. سازه­ ای بیضی شکل که می خواهد پویایی و آزادگی دنیای نوین را به نمایش بگذارد. دنیای نوینی که کردها در پی ساختن آن هستند.

استال هنرمند این پروژه می گوید: «غالب چپ گرایان بر روی این موضوع توافق دارند که بحران­ های جاری از مفهوم جهانشمول دموکراسی معاصر نشات گرفته است. الگویی که بعد از جنگ جهانی دوم ایجاد شد و در حال حاضر رو به شکست است. ناتوانی اتحادیه اروپا برای مبارزه با بحران پناهندگان، ظهور پوپولیسم جناح راست در سراسر اروپا و ایالات متحده نیز گواه بر این امر است». وي که اثرش نیز بر پایه­ امکان حضور مدل های سیاسی دیگری از دموکراسی شکل گرفته است، افزود: «دموکراسی پارلمانی معاصر بیشتر از یک قرن قدمت ندارد. به بیان دیگر، من به قطعیت و دائمی بودن هیچ چیز اعتقاد ندارم. بحران­ های اقتصادی، زیست محیطی و سیاسی ما را در آستانه اتخاذ تصمیمات حیاتی قرار داده است. بنابراین، ما باید از خود بپرسیم چه نوع سیاستی خواسته­ واقعی ماست؟ هدف ما باید دفاع از آنچه که ما را به جلو می­ راند، باشد.»

استال و همکارانش مدعی اند جنگ علیه تروریسم بزرگترین تهدید برای دموکراسی در قرن ٢١ است. استال اظهار می­ کند: «کردستان سوریه، دموکراسی همراه با انتقام است. این منطقه در طول تاریخ دارای حکومت ­های متفاوتی بوده که جامعه کرد را با اختیارات کم و دیکته شده ای، تحت فشار گذاشته است. اما اکنون کردها و متحدانشان به ما می گویند که یک دموکراسی واقعی چگونه باید باشد».

او می­ افزاید: «این مساله دور از ذهن نیست اگر به یاد بیاوریم که این قاره مدرن -اروپا- نیز از شرایط انقلابی پدید آمده است از انقلاب فرانسه در نظر بگيريد تا انقلاب روسیه».

کردها با ایجاد نیروی زمینی موثر در برابر داعش، جریان جنگ سوریه را به طور کامل تغییر دادند و باید گفت نقش آن ها در آینده کشور بسیار مهم است؛ چه بشار اسد برود و چه بماند!

با وجود این، دولت کُردی به درخواست گروه های شورشی سنی تمام مذاکرات صلح را رد کرده است. این تجربه با خصومت تازه از سوی ترکیه نیز مواجه است -به تازگی YPG گفت یک پایگاه نظامی در نزدیکی کوبانی توسط آتش توپخانه ترکیه هدف قرار گرفته است. در عین حال از زمانی که تمایل دولت ترامپ برای دفاع در برابر داعش از طریق توافق با اسد آشکار شد، دیگر نمی­ تواند روی حمایت آمریکا حساب باز کند.

عبدالله بردبار و شكيباست اگرچه بحث آینده­ کردستان سوریه در ميان باشد. «اولین مسئولیت ما برای محافظت خواهرانمان، برای محافظت از تمام زنان است. به همین دلیل انقلاب ما در حال نتیجه دادن است، به همین دلیل زنان عرب و زنان ایزدی به ما پیوسته اند.» وی گفت، «شما نمی توانید تغییر واقعی را بدون قرار دادن زنان در مرکز ایجاد کنید.»

زنان کرد به معنای واقعی کلمه برای حقوق خود مبارزه کردند. آنان با دشمنان مختلفی مانند شبه نظامیان، نیروهای مورد حمایت ترکیه و داعش جنگیدند. ایجاد YPJ یا یگان‌های زنان مدافع در جایی که زنان سرکوب می­ شوند، پیشرفتی قابل تحسین است.

سینم محمد همکار عبدالله که منافع حزب را در اروپا پیگیری می­ کند در این ­باره گفت: «مردم فکر می­ کنند این جنبش از هیچ آمده است در صورتی که در بیست سال اخیر ما تمام توان و نیروی خود را به کار بسته­ ایم. به بیان بهتر برای بعضی از ما در حکم زندگی ماست.»

شکل گیری YPJ با پوشش رسانه های جنس گرا که از زنان مسلحی که با داعش مبارزه می کنند، می نوشتند، همراه بود. کشته شدن یکی از اعضای این حزب در ماه اوت که زنی 22 ساله بود، با عنوان مرگ «آنجلینا جولی کُرد» گزارش شد؛ در صورتی که چندتن دیگر از همرزمان عاصیه رمضان (آنجلینا جولی کُرد) نیز در همان خودروی بمب گذاری شده در نزدیکی منبج کشته شده بودند. رسانه­ های کرد بلافاصله اخبار را منتشر کردند اما هیچ یک از رسانه­ های انگلیسی زبان در این­ باره خبری اعلام نکردند!

عبدالله اذعان داشت: «چنین روایتی مد نظر ما نیست و امیدوارم من بعد کنترل بهتری روی آن داشته باشیم. آنان می­ گویند این پروپاگاندا است و باید واحدهای مردان و زنان باهم ادغام شوند، اما یک دلیل برای جدایی وجود داردما YPJ را ایجاد کردیم تا زنان استقلال خود را داشته باشند و بتوانند خودشان را اثبات کنند».

پرچم­ های ده ها تن از واحدهای جنگی بیشتر از رنگ های زرد، سبز و قرمز با صور فلکی، برگ لورل و تفاوت­ هایی در ستاره ها تشکیل شده است. مسلماً چنین نمادی برای دولت نوپا بسيار مهم است. این پرچم­ ها، دیوارهای دفتر حزب اتحاد دموکراتیک در اسلو را تشکیل می دهند که در بهار سال جاری (٢٠١٧)  افتتاح شد.

شواهدی وجود دارد که آرزوهای جسورانه کردها در جاهای دیگری نیز ریشه می­ دواند. در چند ماه گذشته، صدها تن از زنان ایزدی و عرب که توسط زنان کرد از چنگ داعش رها شدند، در ماه های اخیر با آموزش YPJ از خود دفاع کرده اند.

یکی از اعضای جدید عرب در منبیج گفت: «من برای پیوستن به مبارزه به خود افتخار می کنم به خصوص پس از رنج بسیاری که از سرکوب در زندگی شخصی­ ام کشیده­ ام. مشاركت با این نیروها به من فرصتی برای حفاظت و حمایت از دیگر زنان در جامعه و مبارزه برای حقوق آنها می دهد.»

باید این موضوع را در نظر داشت که چشم انداز واحدها و یگان مبارزه جنبش زنان غیرقابل پیش بینی است؛ لکن بایستی خط مشی حزب را در نشست جهان نوین درنظر گرفت که بسیار خوش بینانه بود. آن­ها عقیده داشتند پیرو موفقیت­ های حزب در برابر داعش و دولت «مستقل» در سوریه اگر حتی اسد دوباره کنترل کشور را به دست بگیرد آن­ها به رسمیت شناخته خواهند شد و بر سرکار باقی خواهند ماند.

واضح است که جامعه­ کرد که از وضعیت خود به عنوان «شهروند درجه دو» تحت حکومت های دولتی دمشق معترض است، اگر لازم باشد از در پیش گرفتن سياست عمل گرايانه نیزدور نمي­ماند. این یک واقعیت است که مبارزان YPG در حلب در کنار نیروهای دولتی و شبه نظامیان شیعه در ماه­ های اخیر باعث عقب نشینی شده­ اند.  

همانطور كه جنگ داخلی سوريه جنگي سخت و خونين و غیرقابل پیش بینی است، بعید به نظر می رسد که دولت کردی سوریه آنگونه که در نظر دارد، همه چیز را در اختیار بگیرد. ترکیه تهدیدی در حال گسترش برای حاکمیت جدیدشان است. روابط بین رئیس جمهور ترکیه يعني رژیم اردوغان و دولت سوریه گرم تر می­ شود. اگر ترور سفیر روسیه در ترکیه را نیز نادیده بگیریم، روابط روسیه با این دو کشور هم بسیار نزدیک شده است.

عبدالله یادآور می شود  اگر کردهای سوریه موفق شوند، آگاهی از آن چه که در تلاش برای رسیدن به آن هستند، کلیدی است. وی در سخنان خود بر این عقیده پافشاری کرد که زنان بیشتری در سراسر جهان باید از اين مبارزه مطلع شوند. وي همچنین به انتخابات آمريكا به عنوان مضمونی غم انگیز اشاره مي­ كند که در یک محیط سیاسی ٥٣ درصد از زنان سفید پوست آمریکایی تصمیم می­ گیرند در برابر یک نامزد زن به دونالد ترامپ رای بدهند. مردی که متهم به تجاوزات جنسی بی شماری است.

 و در آخر مصاحبه مي­ گويد: «همه­ این­ دستاوردها گام به گام است و ما انتخاب دیگری هم نداریم. شما می گویید، "چرا زمانی که پایه ها ناپایدار هستند، بسازیم؟" به نظرم این نگاهی جبری­ گرایانه است؛ ما باید هر کجا که بتوانیم، کیفیت زندگی و امنیت را بسازیم».

او در جملات پاياني خود گفت: «پیام من به زنان سرتاسر جهان اين است که لازم است هر زنی حقوق خودش را بشناسد و درست بنگرد. خودشناسی و درک خود به عنوان یک زن كاري است که من از آنان می خواهم. فهم اين موضوع، جنبش ما را به مبارزات زنان در سرتاسر جهان پیوند می­زند ... این دغدغه اي است که ما برای آن مبارزه می کنیم.»

 

منبع: ایندپندت / نویسنده: Bethan McKernan

برگردان به فارسی: مانوشاک خانمحمدی، کاشناس ارشد روابط بین الملل و عضو شورای نویسندگان فراتاب

بازنشر این مطلب با ذکر منبع «فراتاب» بلامانع است

 

http://www.independent.co.uk/news/world/middle-east/kurdish-woman-building-feminist-democrac-fighting-isis-at-the-same-time-syria-kurdistan-rojava-new-a7487151.html

نظرات
آخرین اخبار