فراتاب- پرونده ویژه انتخابات: یکی از نکات عجیب در تاریخ معاصر آن است که با وجود آنکه طبق قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران کردهای اهل سنت تنها از رهبر و رییس جمهور شدن منع شدهاند ، امّا سنت سیئهای نانوشته فراگیر در این مُلک باب شده که کردهای اهل سنت را در بیشتر پستهای انتخابی و تقریباً تمام پستهای انتصابی بازی نمیدهند و این بخش از ایرانیان از بسیاری حقوق خویش محروم گشتهاند. چرایی و چگونگی این امر مقال و مجال مفصلی میطلبد که در حوصله و توان این کوته نوشته نیست و نگارنده در اینجا تنها قصد اشارتی مختصر به موضوعی دارد.
نظم مستقر سیاسی در ایران هم قواعد نوشته و رسمی دارد و هم نانوشته و به نوعی غیر رسمی، به اصطلاح میتوان گفت که یکسری قوانین روتین وجود دارد و یکسری فوتهای کوزهگری و مهم آن است که بدانیم بسیاری از کارها و مسایل هستند که با کمک قواعد رسمی و فوتهای کوزهگری و یا فقط توسط فوتهای کوزهگری غیررسمی حل میشوند .
زیرکی و هوش سیاسی فردی چون رییس جمهور در نظم مستقر سیاسی جمهوری اسلامی، زمانی عیان و کارکردی میشود که فرد رییس جمهور بتواند هم از طُرُق و مراجع و راههای رسمی و هم از قواعد نانوشته مسایل و موانع- اعم از اجرایی و عمرانی و غیره- را حل و فصل نماید.
موضوعی که در این سالها وجود داشته آن است که فرد رییس جمهور و تیم همراهشان در دولتهای مختلف یا قصد نداشتند موضوع ورود کردهای اهل سنت را به مدیریت کلان را یکبار برای همیشه حل و فصل نمایند و یا اگر خواستند، تنها با اکتفا به قواعد نوشته، رسمی و مکتوب، مساله را تا قدمهای آخر پیش بردند امّا فوتهای کوزهگری نهایی که غیرمکتوب، غیررسمی و نانوشته هستند و قدرتشان در مواردی از قوانین رسمی کشور بیشینه است را نادیده گرفتند و به کار نبردند و همین شد که موضوع تقریباً تا این لحظه به نوعی عقیم مانده است .
بدان امید که در دولت دوم و متاخر روحانی، رییس جمهور و تیم همراهش از تمامی ابزار رسمی و غیررسمی برای ورود کردهای اهل سنت به مدیریت کلان ، استفاده نمایند و مساله را به طور قطعی حل نمایند و این گره کور سی و اندی ساله را باز کنند.
محمدآزاد جلالی زاده (فعال سیاسی اصلاحطلب)
بازنشر این مطلب با ذکر منبع «فراتاب» بلامانع است