فراتاب- پرونده ویژه انتخابات: طبیعتا مطالبات سیاسی کردها در وهله اول حضور در قدرت است. نخبگان سیاسی مناطق کردنشین پس از پیروزی انقلاب در سطوح بالای قدرت حضور کمرنگی داشته و همین حضور اندک شاید از مهمترین عوامل عدم توسعهی این مناطق باشد. حضور در لایههای بالای قدرت میتواند شرایط تقسیم عادلانه ثروت را نیز فراهم کند. نخبگان سیاسی کرد با حضور در قدرت میتوانند حاکمیت را مجاب کند که با تخصیص امکانات کافی و گاها تبعیض مثبت به دلیل توسعه نیافتگی تاریخی، آهنگ توسعه این مناطق را تسریع ببخشند.
بیتردید مطالبات سیاسی کردها بدون حضور در سطوح بالای قدرت امکانپذیر نیست. نخبگان سیاسی کرد باید سطح مطالبات خود را از منطقه به بالاتر انتقال دهند تا با حضور در ردههای بالای قدرت بتوانند در توسعه منطقه نقش ایفا کنند. با این وجو مساله با اهمیت این است که تحقق مطالبه حضور اقلیتها در قدرت کلان صرفا در دولتهای توسعهگرا و اصلاحطلب امکانپذیر است. دولت روحانی گرچه در این زمینه موفق نبود اما با ایجاد فضای نسبتا باز سیاسی در کشور شرایط برای نقد وضع موجود را فراهم آورد تا منتقدان به نقد عملکرد حاکمیت بپردازند و اتفاقا بخشی از مطالبات هم حول محور مشارکت در قدرت بود.
البته باید اذعان داشت که نخبگان سیاسی کرد نیز در تعیین و بیان مطالبات خود دچار خطا بودهاند، مثلا در روزهای اول دولت یازدهم خواست جمعی نخبگان سیاسی در استان کردستان تعیین یک استاندار بومی بود. یعنی کف مطالبات با تعیین استانداری بومی در آن مقطع پایان مییافت، در حالی که این مسئله هیچگاه نمیتوانست در معادلات سیاسی وزنهای قابل اتکا برای پیشبرد اهداف توسعهی استان و مناطق کردنشین باشد. اگر نخبگان سطح مطالبات خود را مشارکت برابر و بر پایهی شایستگی و تخصص در تقسیم قدرت قرار میدادند شاید بهتر میتوانستند اعتماد دولت را جلب کنند.
دولت روحانی در رشد بخشی از شاخصهای توسعه سیاسی مانند آزادی رسانهها، رشد احزاب سیاسی و تقویت نهادهای مدنی موثر بود. طبق اعلام برنامهها برای دولت دوازدهم روحانی تلاش میکند روند فعلی را ادامه دهد، لذا در چارچوب برنامههای دولت آیندهی روحانی میتوان امیدوار بود که کردها با تعیین مطالبات خود حول محور حضور در قدرت کلان به بخشی از عقبماندهگیهای تاریخی این مناطق پایان دهند. در مجموع، شهروندان مناطق کردنشین باید به این اقناع برسند، که عدم مشارکت در انتخابات و یا رای دادن به رقبای جریان اصلاحات، هیچ کمکی به پیشرفت و توسعه سیاسی و اجتماعی در مناطق کردنشین نخواهد کرد. حتی وعدههای آرمانگرایانه برخی کاندیداها در فضل و بخشش برای انتصاب وزرای اهل سنت بیش از آنکه منطبق با واقعیات باشد، تنها شعاری است برای جذب آراء این مناطق.
باز نشر این مطلب با ذکر منبع «فراتاب» بلامانع است