فراتاب- پرونده ویژه انتخابات: در ایران دو جریان فکری با برخی منافع و تهدیدهای مشترک باهم بر سر قدرت رقابت دارند. یک جریان با بسیاری از معیارهای مردمسالاری مشکل دارد. جریان دیگر اگرچه دمکراتیک نیستند اما به برخی از اصول و روشهای دموکراتیک پایبند هستند. با این وجود، آنچه اهمیت دارد این است که دموکراسی موردنظر در ایران با ایرادات و ضعفهای بزرگی مواجه میباشد. در این میان کردها در ایران دارای برخی ویژگیهای متمایز کننده از اکثریت ایران هستند و برخی خواستههای متفاوت دارند. کردها برای دستیابی به این خواستهها و حقوق خود سالها فعالیت سیاسی کردهاند و در مقاطع مختلف، با اعلام مواضع خود نشان دادهاند که خواستار احقاق حقوق قانونی و مشروع خود در ایران هستند.
در واقع، کردها طی چهار دهه اخیر، همواره در انتخابات، آرای معناداری به صندوقهای رای ریختهاند و اقلیتها جریان نزدیک به مردمسالاری را پشتیبانی نمودهاند. برای نمونه میتوان به انتخابات مجلس هفتم اشاره کرد. زمانی که نمایندگان شاخص اصلاحات در استان رد صلاحیت شدند، شاهد بودیم شهروندان با رای معنادار خود پایینترین میزان مشارکت را در کشور ثبت کردند. همچنین، شاهد بودیم همین جامعه سیاسی در انتخابات ریاست جمهوری سال 1392 بعد از 8 سال حکومت دولت اصولگرا، با اکثریت آراء به حسن روحانی رای دادند.
با این وجود، باید به این بحث توجه داشت که تا کنون، هیچ یک از دو جریان حاکم در ایران برنامه ویژهای را برای پاسخ به خواست کردها نداشتهاند و اگر تفاوتی بوده به تاکتیک بر میگردد، نه استراتژی. هر چند نباید این واقعیت را نادیده انگاشت که کردها در حاکمیت جریان نزدیک به دموکراسی فشارهای کمتری را متحمل شدهاند و کمتر هزینه بر آنها تحمیل شده است. برای نمونه، روحانی با بیانیهی ۱۰ مادهای اقوام و اقلیتها مشکل اقوام را در ایران به رسمیت شناخت. همچنین، روحانی در مناظره انتخاباتی صریحا تبعیض قومی- مذهبی را مورد تایید قرار داد. واقعیت آن است اگر روحانی رای بیاورد اقلیتها بهتر و بیشتر میتوانند خواستههای خود را مطرح و هزینه کمتری پرداخت کنند. در حقیقت، در یک ایران دموکراتیزه شده، اقلیتها میتوانند بدون تحمیل هزینههای خاص و زیاد خواستههای خود را پیگیری کنند.
در نتیجه این وضعیت این ضرورت وجود دارد که کردها در انتخابات پیشرو برای پیشبرد روند دموکراسی در ایران ضروری است کردها به جریان اصلاحات و اعتدالگرایی رای بدهند. برای استقرار یک سیستم دموکراتیک، ضروریست مناطق کردنشین، از کاندیداهای نزدیک به جریان دموکراسیخواهی حمایت کنیم. آنچنان که در سال 1392 مردم کردستان با رای 72 درصدی به روحانی گامهای جدی را برای حلو فصل خواستههای خود برداشتند در انتخابات 29 اردیبهشت ضروری است که بار دیگر این رخداد تکرار شود.
بازنشر این مطلب با ذکر منبع «فراتاب» بلامانع است