کد خبر: 5840
تاریخ انتشار: 14 اسفند 1395 - 05:13
اردشیر پشنگ
هیچ عاملی، نمی تواند به اندازه اتحاد درون کُردی، آنها را به تحقق رویای تاریخی شان نزدیک سازد همچنانکه اختلاف و جنگ داخلی آنان با یکدیگر، بزرگترین خطر و دشمن برای تداوم سراب ماندن رویای دیرینه شان است

فراتاب – گروه بین الملل: کافی است، لحظه ای چشمانمان را ببندیم و به یاد آوریم تصاویر حلبچه خفه شده به فرمان علی حسن المجید را، بشنویم ناله ها و ضجه های هرگز ناشنیده کودکان و زنان زنده بگور شده انفال به فرمان صدام حسین را، قتل عام ایزدی های شنگال و فروش دخترانشان در بازارهای موصل توسط جنگ سالاران ابوبکر بغدادی را، قتل عام ظفرمندانه مظلومان درسیم به دست کمال پاشاها را و می بینیم که در درازنای تاریخ این کُهن سرزمین، کم نداشته ایم رهبرانی قصاب وار، مستانه و عربده کشان که سلاخی کرده اند حق زیستن این ملت را! و چه تلخ تر آنگاه که در این سرنوشت سازترین بزنگاه تاریخی اینگونه وارثان آن همه در خاک و خون غلتیده، خود در حال مهیا ساختن «بزمگاه خودکشی» چون سالهای تاریک نه چندان دور گذشته اند!

کُردکشی توسط خود کردها کم صورت نگرفته است، فرصت سوزی های تاریخی و حضور در ائتلاف های اشتباه با نتایج فاجعه بار (همچون همپیمانی با ژنرال مصطفی کمال برای آزادی خاک عثمانی از دست کفار مسیحی) را کم انجام نداده اند، اما اینبار شرایط بسیار متفاوت تر از هر زمان دیگری است، هرگز وضعیت کردها در عراق و سوریه به سان امروز نبوده است و هرگز دیوار موانع داخلی، منطقه ای و بین المللی در برابرشان اینقدر کم رمق و کوتاه نبوده اند! و اما درست در زمانی که صدای زمزمه های دیگران از آنها و سرنوشت آتی شان بیش از پیش شنیده می شود، گویی کردها یکبار دیگر کمر همت بر خودکشی آن هم درست پیش از رسیدن به خط پایان بسته اند!

و در این سوی مرزها دلخوش به آن بودیم (و هستیم) که کُردکشی توسط خود کُردها دیگر تمام شده است، و عقلانیت رهبران و سیاستمداران و مبارزان کُرد در خاورمیانه به سطحی رسیده است که کمتر متاثر از تحریک و تحرکات دیگران باشند، دیگرانی که اتحاد نامقدس تاریخی شان طی سده بیستم عمدتاً مستقیم و غیرمستقیم بانی وقوع کشتارهایی چون انفال و ... بوده است! و اغلب ما چه کُرد و چه غیرکُرد نیک می دانیم که بی شک در این برهه و در این شرایط، هیچ عاملی، نمی تواند به اندازه اتحاد درون کُردی، آنها را به تحقق رویای تاریخی شان نزدیک سازد همچنانکه اختلاف و جنگ داخلی آنان با یکدیگر، بزرگترین خطر و دشمن برای تبدیل این رویای دیرینه به سرابی دیگر است! آن هم درست در زمانی که جهانیان که از یکسو تحسین می کنند دموکراسی نوپا و نیم بند و جنگاوری زنان و مردان شان در برابر رادیکالیسم دینی را و در سوی دیگر در ذهنشان به این پرسش ایجاد شده فکر می کنند، که آیا اینک زمان تشکیل دولتی کُردی فرا رسیده است یا خیر؟

 

پی نوشت: نوشتار فوق بدنبال وقوع درگیری های میان نیروهای کرد در منطقه شنگال با یکدیگر آنهم درست در زمانی که هردو گروه مشغول مبارزه با داعش هستند نوشته شده است، در این درگیری ها دست کم یک پیشمرگه کشته شده است.

 

 

اردشیر پشنگ سردبیر فراتاب

بانشر این مطلب با ذکر منبع «فراتاب» بلامانع است

نظرات
آخرین اخبار